Voor mijn gevoel heb ik heel Zuidoost-Azië wel gezien. De stranden van Bali zijn me bekend, net als de Bintang-biertjes in de hangmat. Op de foto bij de rijstvelden, toeren met een scootertje. Australië kan ik wel dromen. Ook over Zuid-Amerika hoef je me weinig te vertellen. En niet te vergeten alle vlogs, blogs, instagramposts, aftermovies op youtube en facebook-fotoalbums. Niet dat ik zelf zo’n reiziger ben geweest, maar dankzij jullie hoef ik die trips zelf niet meer te maken. Ik hoef geen backpack te kopen en geen geld voor de reis neer te tellen. Sociale media hebben me het allemaal al verteld. Bedankt!
De low-budget-variant van backpacken, op roadtrip door België met alleen een Eastpak
Om toch het echte backpack-leventje-avontuur te kunnen beleven, hebben mijn vriendinnetje en ik een tijd geleden de low-budget-variant van backpacken gedaan. We zijn op roadtrip door België gegaan. Eén regel: je mag alleen je Eastpak mee. Daar gingen we, vijf hele dagen op pad met enkel een rugzak. We moesten keuzes maken. Twee handdoeken zouden niet passen, twee paar schoenen ook niet. Het voelde als een echte Bali-reis waarbij je backpack zo goed mogelijk moet indelen. Gelukkig staan er op youtube genoeg filmpjes over hoe je dit aanpakt. We wilden natuurlijk wel het echte leven-als-een-pauper-gevoel. En daar gingen we met het openbaar vervoer en onze rugtassen. Paspoorten mee. Net echt. In plaats van Bintang dronken we Pauwel Kwak. In plaats van in een hangmat liggen, zaten wij bij het water op de pier. En in plaats van zonnebrand, hadden wij een fles gin. Ik moet zeggen, ik was altijd wel jaloers op die backpackers. Wat een leventje. Maar eastpackers, dat zijn de echte diehards. Wat een ervaring. Zo origineel. In ieder geval met genoeg foto’s voor mijn instagramfeed. Als ik weer ga eastpacken, zal ik gaan bloggen. Dan doe ik toch een beetje mee.
