Al sinds ik een veel kleiner mannetje was, loop ik rond met de gedachte dat ik elke dag iets heroïsch moet doen. De handeling of actie moet zo speciaal worden gevonden (niet zijn!), dat de mensen om me heen me op een soort van troon zetten en vervolgens tegen me op moeten kijken.
Het is me niet gelukt. Ik ben geen superheld geworden. Er zijn weinig mensen die er eentje nodig hebben. Iedereen probeert zichzelf te redden en dat gaat de mensen eigenlijk best wel goed af.
Ik doe steeds idiotere dingen om ervoor te zorgen dat mensen me op m’n voetstuk kunnen blijven plaatsen
Geen superheld, dus. Ik schakelde over op een andere strategie. Ik zocht m’n uitdagingen in dingen die anderen niet deden, niet konden of niet wilden. Ik ging freerunnen, ik zocht grenzen op en bovenal: ik stopte met zaken die ik als ‘gewoon mens’ deed. Gewoon, om me te onderscheiden, hoopte ik.
Jaren later is de behoefte aan heroïsch handelen een verslaving geworden (het spul heet niet voor niet heroïne). Ik doe steeds idiotere dingen om er maar voor te zorgen dat mensen mij op mijn voetstuk kunnen blijven plaatsen.
Onlangs ben ik begonnen met twijfelen. Niet aan m’n geloofwaardigheid, ik ben goed geworden in het doen alsof. Het is meer dat ik niet weet of ik op deze manier wel zal vinden wat me nou werkelijk bijzonder maakt. Ondertussen ben ik gestopt om me in te zetten voor mijn studie(s), fuck dat. Als je voldoendes haalt zonder te leren, kun je best het risico nemen om het tentamen pas in de herkansing te doen.
Heroïsche dingen. Domme dingen. Ik vraag me inmiddels af waarom ik me (op deze manier) wil onderscheiden. Het antwoord ligt, denk ik, bij deze generatie, die prestatiedrang voorrang geeft op persoonlijkheid, menselijkheid en leren van fouten. Waar ik niet achter ben, is of mijn gedrag nu voortvloeit uit het feit dat ik tot deze generatie behoor, of dat het er een reactie op is, maar het komt in ieder geval samen. M’n tentamens haal ik wel (weer), maar wanneer haal ik alles uit mezelf? En is dat wel genoeg? Ik ben toe aan vakantie. Als ik aan één verwachting in ieder geval voldoe, is dat ik alles uit mijn vakantie zal halen. Want dat moet.
Foto: Gage Skidmore
