Oké. Ik heb een haat-haat-liefde-relatie met het vak Europees Recht. Ergens is het leuk en interessant, maar het is ook een moeilijk vak en de tentamens zijn zelfs verrekte moeilijk. Vorige week mochten we de tentamens inzien die we in de herkansing hadden gemaakt. Ik ging ernaartoe met de perfecte instelling: ik zal van die 5 wel eventjes een 6 maken.
Het tentamen bestond uit drie vragen en de tweede vraag was zo idioot geweest dat ik dacht dat ik mijn antwoord wel zou kunnen opkrikken met een goed argument. Want aan goede argumenten geen gebrek, had ik mezelf ingeprent, goede argumenten, die schud ik zo uit de mouw.
Wat was ik een naïeve sukkel.
Vraag 2 daarentegen was een ware… naja, het was erg geweest
Ik had beter naar het hoorcollege Bestuursrecht 3 kunnen gaan (dat had ik geskipt omdat het samenviel met het inzage-moment).
De grap is dat ik de zaal bozer verliet dan dat ik was toen ik binnenkwam. De eerste vraag was een kwestie van jammer. Ik was goed begonnen, maar na een verkeerde afslag (kan gebeuren) zat ik op het verkeerde spoor dat ik superconsequent had gevolgd tot er geen enkele weg terug meer was. Tja, daar had ik dus de helft van de punten al laten liggen.
Vraag 2 daarentegen was een ware… naja, het was erg geweest. Praktisch iedereen die ik na afloop sprak, had geen flauw idee welk antwoord daarop gegeven had kunnen worden. Iedereen had maar wat opgeschreven in de vage hoop op puur geluk.
De docent vertelde doodleuk dat je vijftig van de honderd punten had kunnen krijgen door stukken uit het standaardantwoord van het vorige tentamen over te schrijven.
Dit was zonder meer een gevalletje wie niet slim is moet lui zijn
Mind you, het was een openboek-tentamen en ik had het standaardantwoord meegenomen (je mocht alles meenemen zolang het niet digitaal was). Het juiste antwoord had dus al die tijd gewoon op m’n tafel gelegen.
Ik had het voor het grijpen gehad, ik had er zelfs even in zitten neuzen. Maar de casussen hadden zo weinig gemeen (eigenlijk helemaal niks) dat ik het aan de kant had geschoven.
Niet dat ik het niet dolgraag gedaan had, maar ergens is het belachelijk dat je een vijf kunt halen door een antwoord over te pennen. Hoezo wetenschappelijk onderwijs? Een gevalletje wie niet slim is moet lui zijn. Nou ben ik allesbehalve een zuurpruim en gun ik het iedereen die het wel doorhad z’n voldoende, maar gek vind ik het wel.
Weer wat geleerd, en volgend jaar zit ik hier weer, gewapend met alle standaardantwoorden die je maar kunt bedenken. Drie keer is scheepsrecht. Tenminste, als scheepsrecht toevallig niet weer net niet helemaal binnen het Europees Recht valt. Grrrr!
