Bij een bezoekje aan de trimsalon mochten we een kleur uitkiezen voor de onderste haren van de witte staart van mijn hond Sammie (wees gerust: het is een tijdelijke en totaal onschadelijke verfstof). Een mix van blauw en roze leek ons wel leuk voor onze kleine harige vriend. De hond zelf zou het natuurlijk ook niets uitmaken, maar de hondentrimmer vond het geen goed idee. Roze was niet geschikt, want Sammie is geen vrouwtje.
Roze is blijkbaar alleen voor vrouwen.
Het idee dat hij een man was en roze een toffe haarkleur vond, was blijkbaar geen optie
Dit gaat nog over een hond, maar het gebeurt nog vaker met mensen. Recent verfde een vriend van me zijn haar roze. Uit eigen ervaring weet ik dat gekleurd haar vreemden uitdaagt om zomaar hun mening te verkondigen of om heel persoonlijke vragen te stellen. Het kon ook niet anders dan dat dit hem zou gebeuren. Toch schrok ik wel van één van de reacties die hij kreeg. Of hij een man of een vrouw was, of een man die een vrouw wilde zijn? Alleen maar omdat zijn haar roze was. Het idee dat hij een man was en roze een toffe haarkleur vond, was blijkbaar geen optie. Maar waarom zou je gender ook uitmaken? Roze werd hier opnieuw gezien als iets wat alleen maar voor vrouwen geschikt is. Een kleur, mensen, waar hebben we het over?
Zelfs al was roze het meest vrouwelijke ding ooit, waarom zou het dan ineens niet meer geschikt zijn voor mannen? Of voor wie dan ook? Kan roze niet gewoon een kleur zijn? Jongen, meisje of iets anders, het zou gewoon niet uit moeten maken. Het idee dat kleuren genderspecifiek zouden zijn, vind ik maar stom. De regenboog heeft zoveel mooie kleuren. Het is toch veel leuker als iedereen zich kan uitleven op de regenboog? Dan wordt de wereld een stuk kleurrijker.
