Soms doe ik dingen die ik heel normaal vind, maar anderen gewoon helemaal niet. Een vriend verklaarde me compleet voor gek omdat ik naar Amsterdam ging. Waarom op pad gaan naar een willekeurige stad als je ook gewoon fijn en veilig thuis kunt zitten? Feit was dat ik die avond ergens in Utrecht moest zijn, dus waarom vooraf niet even naar Amsterdam?
Misschien is het ongewoon om zomaar, zonder duidelijke reden, in een opwelling, in je eentje een reisje te maken, maar ik had er gewoon zin in. Dat het een onhandig moment was, wist ik natuurlijk ook, we leven nog steeds in de mooie tijden der tentamenweken, maar soms moet je gewoon doen waar je zin in hebt.
Natuurlijk kon ik me weer eens niet inhouden, ik schafte twee nieuwe boeken aan (voor op de terugweg)
Zo ging ik op pad. Een boek dat ik al tijden uit wil lezen, raakte zijn stoflaagje kwijt. Ik was al ver over de helft en razend benieuwd naar de afloop, maar thuis kwam ik er maar niet aan toe. De trein bood me meer dan genoeg leestijd. (Note: They Both Die at the End van Adam Silvera is echt een aanrader. Een beetje deprimerend, zoals de titel al voorspelt, maar echt geweldig.)
In Amsterdam dook ik een paar van m’n favoriete winkels in en natuurlijk kon ik me weer eens niet inhouden: ik schafte twee nieuwe boeken aan (voor op de terugweg). Toen mijn telefoon weer eens leuk wou doen en het begaf terwijl de batterij nog voor zestig procent vol was, ging ik naar mijn favoriete eettentje in Amsterdam.
Soms is wat tijd voor jezelf net zo belangrijk als tijd voor school
Bij Ramen-Ya kreeg ik heerlijk eten en mocht ik m’n telefoon opladen, zodat ik wist waar ik in Utrecht moest zijn. Wat ook een ontzettend tof avontuur was, want ik was daar voor een barista-cursus om m’n koffiezet-skills te verbeteren.
Het klinkt zo simpel maar het maakte me zo gelukkig. Om twee uur ’s nachts reed de trein Groningen weer binnen. Veilig thuis zitten onder een warme deken is leuk, maar buiten is er zoveel meer te beleven. Als dat me gek maakt, vind ik dat totaal niet erg. Soms is wat tijd voor jezelf net zo belangrijk als tijd voor school. Misschien moet ik die vriend de volgende keer maar meeslepen.
