De faculteit Rechten van de Rijksuniversiteit Groningen is meer dan alleen een groep eilandjes, de verschillende vakgroepen. Nee, die verschillende eilandjes zitten ook nog in verschillende tijdzones. Toen ik de laatste maandag voor de kerstvakantie richting Pathé vertrok, kon ik niet vermoeden dat het een vreemd college staatsrecht zou worden. Mijn werkgroepdocent stond ineens op het podium van zaal één met de mededeling dat hij het college ging geven. ‘O, ja, ik heb geen powerpoint, want dat vind ik niet nodig.’
Bij Europees Recht aan de RUG doen ze aan de Classroom 3.1
Hij zei dat dat dit misschien ouderwets was, maar dat als je lang genoeg ouderwets blijft je op een gegeven moment vanzelf weer modern bent. ‘In Amerika schrijven ze ook weer gewoon op het schoolbord.’ Dat is allemaal leuk en aardig, maar niet zo praktisch. Studenten van de 21-ste eeuw kunnen niet zonder die dingen. Maar goed, het kan ook de andere kant op. Bij Europees Recht doen ze aan de Classroom 3.1.
Toen de drie musketiers van Europees recht dit tijdens hun introductiecollege hoorde zeggen, dacht ik: zo, die hebben ambities. Ze verwachten dat je de stof vóór het college leest. Dit is logisch, komt wel vaker voor. Daarnaast moet je vragen maken via Nestor, dat is gewoon Blackboard onder een schuilnaam. Zo krijgen de docenten inzicht in je niveau. De hoorcolleges worden een aantal keer onderbroken zodat de zaal kan stemmen over stellingen die de docent voorlegt. Dit gebeurt heel modern met je mobieltje of je laptop.
Terug naar het schoolbord of een stap in de toekomst… zelf leef ik liever in het nu
De werkgroep van Classroom 3.1 is ook anders dan bij de andere vakken. Normaliter heb je huiswerk gemaakt en bespreekt de docent de antwoorden klassikaal. Dat vonden de musketiers blijkbaar niet handig. Nee, voor Europees Recht bereid je thuis een casus voor. Die maak je opnieuw in groepjes in het eerst gedeelte van de werkgroepbijeenkomst. Vervolgens maak je de casus nog een keer met de hele klas, en die versie upload je op blackboard Nestor.
Vandaag leefde ik in twee tijdzones. In de ochtend ging ik terug in de tijd en in de middag stapte ik de verre toekomst in. Zelf leef ik het liefst in het nu. Dus ik zou het erg waarderen als mijn docenten terugkeerden naar 2016, voor zo lang dat nog duurt.
