Oké, maandag 4 september is de dag waarop de Nederlandse studenten mogen verdwalen in het doolhof dat Zernikecampus heet. Toch is het nog lang geen Lost in Translation, zoals het voor veel buitenlandse studenten moet zijn. Aan de andere kant, zo moeilijk blijkt het wennen aan Groningen nou ook weer niet te zijn. Carmen en Thu vinden het zelfs een verademing.
Le Hoai Thu (23): ‘Vlees is goedkoop en groente duur, in Vietnam is dat andersom’
‘De lucht in Groningen is zo fris en schoon. Hier kun je gewoon ademhalen, dat is zo fijn. De luchtvervuiling in Hanoi is echt erg. Het verkeer, de fabrieken, de hitte. O, nee, je kúnt wel zonder monddoekje lopen, maar dat doe ik liever niet. De lucht is niet goed voor je longen en voor je huid. In Hanoi maken monddoekjes gewoon deel uit van je outfit, ik heb er wel tien.
‘Thu is mijn voornaam, het betekent herfst. Ik hoop dat de Nederlanders en de Engelsen het niet te moeilijk vinden om het uit te spreken. Ja, ook de Engelsen, want een deel van de masteropleiding zal ik in het Verenigd Koninkrijk doorbrengen. Ik krijg een beurs, de Orange Tulip Scholarship, om in Europa International Business & Management te studeren. Dat is een enorme kans voor me, leven in een heel andere wereld.
Mijn Duitse huisgenoot is heel netjes, hij ruimt alle rommel op
‘De architectuur van Groningen verschilt enorm van wat ik gewend ben, je hebt hier heel weinig flats en de huizen zijn laag. Hanoi is ontzettend druk, er zijn altijd massa’s mensen op straat, enorm lawaaierig. Groningen is rustiger, vooral het verkeer.
‘Aan de Petrus Campersingel deel ik een huis met drie andere studenten, twee jongens en een meisje. Uit welk land het meisje komt, weet ik niet, maar de ene jongen komt uit Engeland en de andere uit Duitsland. Ze zijn heel aardig en de Duitser is erg netjes. Hij ruimt alle rommel op, ook die van de anderen. Dat is wel handig.
‘Een goede vergelijking met het leven in Vietnam kan ik nog niet maken, want ik ben hier pas drie dagen. Of ja, toch iets: ik ben in de supermarkt geweest, in Nederland is het vlees goedkoop, maar groente en fruit is juist duur. Dat is precies omgekeerd in Vietnam. Wat me ook opvalt, is dat de rijst hier in hele kleine pakjes zit.’
Carmen Weninger (19): ‘Nederlanders mekkeren niet, en ze zijn beleefder’
‘Meckern noemen we dat in Oostenrijk. Ik hou er niet van, klagen en mopperen, maar het is helaas wijdverbreid. Als je een beetje afstand neemt, zie je meteen dat Oostenrijkers helemaal niet zoveel te klagen hebben, maar toch doen we het. Ja, ik nu ook weer een beetje. Laat ik het dus maar anders zeggen, positief: de vibe in Groningen bevalt me. De ruimdenkendheid, althans, zo ervaar ik het die eerste weken.
‘Ik woon op kamers in de Korrewegwijk, morgen arriveren nog wat spulletjes. In feite ben ik dan pas echt helemaal verhuisd. Ik zal het vanavond dus niet te laat maken, maar ik ga wel even kijken bij het feestje van ESN, dat is het Erasmus Student Network. Waarom niet? Er zijn zoveel buitenlandse studenten, het lijkt me heel leuk om ze te leren kennen. Ik ga niet voor niets International Communication doen.
Nauwe straten, steile trappen, dat heb je niet in Wenen
‘Wat me ook opvalt is dat Nederlanders beleefd zijn, beleefder dan Oostenrijkers. Je ziet het in cafés, restaurants en in het openbaar vervoer. Veel relaxter allemaal, ook relaxter dan wat ik in Engeland heb ervaren, maar dat komt misschien ook omdat mijn half jaar als uitwisselingsscholier sowieso geen groot succes was. Hoewel, mijn Engels is er een stuk op vooruit gegaan.
‘Wenen, de stad waar ik vandaan kom, is trouwens wel een erg leuke stad, hoor. De fijnste plek van Oostenrijk. Er wonen bijna twee miljoen mensen, maar de stad is toch gemoedelijk en overzichtelijk. De straten zijn een stuk breder dan in Groningen, waar je van die nauwe steegjes hebt. De huizen zijn ook ruimer. Van die steile trappen als hier zie je niet in Wenen. Maar geen probleem, hoor. Het voelt heel goed, hier in Groningen, vanaf de eerste dag. Dit worden vier mooie jaren.’
