Zwartgallig optimisme.

Dinsdagavond, half zes. Het laatste college is net afgelopen als een klasgenoot me vraagt: ‘Dit zijn voor jou normale dagen, hè?’
‘Ja.’
‘Ik zou helemaal kapot gaan als ik dat allemaal moest doen.’
‘Ik ga ook kapot.’
Even is het stil, hij snapt het niet, denk ik.
‘En dan zeker zo ook nog huiswerk maken?’

Dat de behoefte aan zelfontplooiing kan ontstaan als er een diep dal in zicht is, is best bijzonder

Ja, da’s afleiding. Het scheelt dat ik goed weet dat afleiding de perfecte methode is om niet aan iets anders te hoeven denken. Maar nu de sleur van de lange dagen na een tentamenblok er alweer in zit en ik geen plezier meer ervaar in de opdrachten omdat de mensen saai zijn, niemand me meer prikkelt, verzeil ik weer in oude routines. Ik voel dat ik langzaam afglijd in de duisternis die geen stempel heeft, waar dertien professionals hun vinger niet op konden leggen.
Afleiding was waarschijnlijk ook mijn motivatie voor het beginnen aan een tweede studie. De afleiding van teleurstelling in mensen, vrienden, verleden. Ik had zo graag gewild dat ik de dingen die ik juist wel goed kan, kon inzetten op the school for talent. Maar helaas, de Hanze benadrukt met competenties als verplicht samenwerken juist de dingen die ik niet goed kan.
Wat een zwartgallig stukje weer, Dennis. Kan dat niet wat vrolijker? Nou ja, de wilskracht die in mij zat, bestond wel degelijk voordat blok 1 begon. Die kwam voort uit intrinsieke motivatie. Dat de behoefte aan zelfontplooiing kan ontstaan als er een diep dal in zicht is, is best bijzonder. Het deed me beseffen dat het helemaal niet erg is om je kut te voelen. Zo zwartgallig zijn m’n gedachten dus ook weer niet. Voel je af en toe maar gewoon kut. Laat het lang genoeg duren, geef jezelf gewoon de tijd om je kut te voelen en laat je vooral niet vertellen dat je je moet ontspannen of dat je überhaupt iets moet. Ook deze tip kun je rustig naast je neerleggen. Want uit moeten komt maar al te vaak leed voort. Als je weer wilt, omdat je weer kunt, herpak je jezelf. Dan maar wat later. Een dal is alleen maar een dal omdat er ook bergen zijn. En zo raap ik mezelf weer op voor blok 2.