Thom

Vorser, duider, ziener. Urgent verwoordt Thom Edinger het knarsende knagen van de tand des tijds: alles gaat teloor. Edinger zoekt naar de zin die in deze ontluistering schuilt. De onderste steen moet boven en de wonden die bij het opdelven ontstaan, móet hij ontdoen van de korstjes op het moment dat het bloed nog puur en vrijelijk kan opwellen. Dwangmatig? Ja. Pijnlijk? Zeker. Maar Edinger laat zijn lezers nooit in het duister tasten zonder uitzicht te bieden op een glimpje hoop.