Groningen is een ideale stad voor studenten. Sterker: het is de aller-, aller-, allerjongste stad van heel Nederland en dat komt omdat Grunn massaal gekoloniseerd is door de studerende medemens. En terecht trouwens, het is hier awesome en de mogelijkheden zijn werkelijk eindeloos. Vandaar dat we je graag op weg helpen met een heuse bucketlist.
Sommige dingen mag je namelijk niet overslaan in de tijd dat je hier studeert. Gewoon, omdat ze erbij horen. Omdat je geen ekte ekte Groninger bent als je deze to-do list niet afvinkt voordat je gepokt en gemazeld deze wonderlijke stad weer verlaat voor een beduidend minder stukje Aardkloot. Daarom van ons voor jullie: The Big Fat Groninger Bucketlist.
Skinny dippen bij het Stadsstrand
Hoppa, met je blote pruim of naakte molrat de plomp in! Niet per se in de Diepenring, zoals de grachten hier heten, maar lekker bij het Stadsstrand. Vooral als het kwik de 20+ aantikt, verzamelt hip Groningen zich bij het Ebbingekwartierterrein om te flirten en te flaneren. Op het terras van DOT bijvoorbeeld, de uit de kluiten gewassen golfbal die dienstdoet als restaurant en bios. Maar zeker ook op het stukje urban beach erachter. Fiets je daar in het holst van een zwoele zomernacht een keer langs met wat vriendinnen of vrienden? Knal dan vooral het water in. Niet in de boxer of reetveter, maar au naturel. Freeeeeeeedoooooom!
Dikke barbecue Noorderplantsoen
Over eten gesproken: de plantsoenbarbecue, die mag natuurlijk niet in de lijst ontbreken. Gaar wegwerpding mee, kratje bier d’r bij en gaan. Het liefst op de weide naast de speeltuin, echter is alcohol daar nu verboden. Ons advies: fuck it, toch doen. Maar laat het de boa’s en agenten niet zien, voor je het weet ben je de Sjaak zonder knaak.
Verlies een jas aan de Groninger uitgaansnacht
Wie de Groninger uitgaansnacht induikt, komt ongetwijfeld weleens bij De Negende Cirkel uit. Om mee te blèren met D. Roelvink of W. Kroes, om een hockeypik of -dame te scoren of om simpelweg pils te tanken in een smoordrukke tent. Hoe dan ook, grote kans dat je je jas over de balk smijt. Aanhouden is namelijk te warm, hem onder je oksel meezeulen te onpraktisch. Daarom over de balk ermee. Echter zit de kans er dik in dat je hem een keer niet terugvindt, want kwijt, gejat, gevallen of anders. Is niet erg, hoort er ook gewoon bij. De rillende rit terug naar je casa is slechts een van de vele ontmaagdingen die deze stad kent. Dat moet je een keer meemaken, anders heb je Groningen niet voor de volle honderd procent ervaren. True story.
The walk of shame
Hetzelfde geldt voor the walk of shame. Wat we hieronder verstaan? Groningen telt vele feestjes. Ook fuifjes waarbij je verkleed gaat, bijvoorbeeld een Halloween-rave of Kermesse d’Hiver, een driedaags feest van Vindicat waarbij het studentenvolk een zo maf mogelijke outfit rockt. En juist omdat feestjes in Groningen doorgaan tot ver voorbij het ochtendgloren, waggel je nog weleens naar huis wanneer de Stad alweer up and running is. Dát is the walk of shame: ’s ochtends terug naar huis banjeren in je belachelijke outfit met een alcoholpromillage waar je U tegen zegt. Allemaal terwijl de warenmarkt in het centrum alweer gewoon staat. Ooit afgevraagd hoe een dier in de dierentuin zich voelt met alle ogen op hem gericht? Doe minstens één walk of shame tijdens je tijd hier in Groningen en je weet het.
Alcohollege volgen
In het verlengde daarvan: het alcohollege. Wanneer je aan de pimpel bent in het stadje, verlies je namelijk de tijd nog weleens uit het oog. Één biertje wordt drie bier, drie worden er acht, plus twee shotjes en drie Long Island Ice Tea’s, en voor je het weet start dat überbelangrijke college. FUUUUUCCKKK! Dan maar in één keer doorstrepen richting collegezaal. Inclusief glazige blik, kroeglucht en concentratievermogen van een bosui. Dat is alcohollege. Doe het vooral een keer, maar maak er geen gewoonte van. Schijnt nogal desastreus te zijn voor het aantal studiepunten dat je binnenharkt.
Groningse oersnack
Ook een must: de eierbal. Eet er eentje. Anders hoor je er niet bij. Punt.
Gesprek op afstand met Bernardus
Bernardus hoort bij Groningen. Hij is een van de vele kleurrijke figuren die de stad kent en draagt op zijn eigen karakteristieke manier bij aan de levendigheid van de binnenstad. Bernardus is namelijk dakloos en knoopt vaak gesprekken aan. Om een euro te vragen. Of anders een peukie. Maar waar hij vooral om bekendstaat, is zijn belachelijk enthousiaste en eindeloze manier van afscheid nemen: “Fijne avond he, eet smakelijk straks!” Geef je antwoord, dan klapt hij er weer een stroom vriendelijke afscheidswoorden uit. “Moi he! Lekker eten zo!”, klinkt er vanaf de andere kant van de Vismarkt. Probeer vooral de laatste te zijn die groet. Gaat je niet lukken. Toch is de poging an sich inmiddels al Groningser dan de Martinitoren. Doen dus.
Onderdeel worden van de bike circle of life
Groningen fiets-Walhalla dit, 050 bike capital of the world dat. Leuk en aardig, maar je kunt verdomme nog niet moi zeggen, of je stalen ros is foetsie. De pijn, de frustratie, de woede, het hoort er allemaal bij. Vooral als het de derde of vierde is dit jaar. Dan kom je op een punt dat je wordt verleid en onderdeel wordt van de negatieve fietsenkringloop van Groningen. Jouw fiets is gejat en op de weg terug naar huis hoor je ineens: ‘Psssst, fiets kopen?’ Euh, hoeveel? ‘Tientje.’ Je grabbelt wat in je zak, telt de munten in je palm en komt uit op acht pegels en dertig cent. Het blijkt genoeg. Één schimmige transactie later en gefeliciteerd, deze kun je afstrepen.
Cultuur snuiven Grunn style
De laatste afvinker van de lijst: flink doorzakken in een echte buurtkroeg. Woon je in de Korrewegwijk? Schuif een keer aan bij de Herman Bar. Bestel een kopstootje en lul met de locals. De Kroeg van Klaas in de Oosterpoortbuurt is ook een goed voorbeeld. Of De Bres, vlak naast het Noorderplantsoen. Eem wat anders dan De Drie, Café Shooters of De Negende. Kun je gelijk werken aan je accentje jaaaaaaaaa.
Artwork: Imke van Leeuwen
