Even rondkijken op Eurosonic is genoeg om te voorspellen dat een oude klassieker zijn herintrede zal doen. Dames en heren, 2016 wordt het jaar van de snor.
Een boude stelling, voor mij dan. Bij mij thuis heerste een vloek op snorren, aangezien mijn ouders altijd volhielden dat maar twee type mensen snorren konden hebben: politieagenten en pornosterren. Vrijwel elke man die in het bezit was van een snor werd als fout afgedaan en ik moest het dan ook maar nooit in mijn hoofd halen om een snor te laten staan.
Freddie Mercury, Friedrich Nietzsche en Salvador Dali? Diep van binnen weten we allemaal dat een snor rockt
Toen ik ging studeren, zweefde dit dogma ergens in mijn achterhoofd rond. In Groningen kwam ik er tot m’n verrassing langzamerhand achter dat de snor in sommige gevallen best goed stond. De rockende heren van de band John Coffey lieten me zien dat mannen met een snor niet per definitie vunzige lui hoefden te zijn.
Hoe meer ik erover ging nadenken des te absurder het ouderlijk dogma in mijn hoofd werd. Hadden mannen als Freddie Mercury, Friedrich Nietzsche en Salvador Dali immers ook geen snor? Legendarische schrijvers als Edgar Allan Poe, Mark Twain en William Shakespeare? Die waren ook allemaal in het bezit van een weelderige haardos boven hun lip. Ineens begon het me te dagen: alle grote mannen zijn in het bezit van een snor.
Eurosonic zie ik als de opmaat naar de revival van de legendarische gezichtsbeharing. Diep van binnen wisten we allemaal al dat een snor rockt. De artiesten op Eurosonic bevestigen het alleen nog even. 2016 wordt het jaar van de snor.
