Paul Hodselmans en Hans van de Leur, hogeschooldocenten Fysiotherapie aan de Hanzehogeschool, geven vanwege het Coronavirus sinds begin deze week digitale hoor- en werkcolleges aan hun studenten.
Half tien voor de ingang van het Wiebenga. Onder de letters NIJVERHEIDSSCHOOL verspert een kleine tafel de weg. Gelieve voor- en achternaam in te vullen, alsook de bestemming binnen het pand. Zo kan ieder die zich nog in het Wiebenga bevindt, teruggevonden worden. Na het invullen van het formulier de handen netjes insmeren met ontsmettingsmiddel, tevens te vinden op het tafeltje.
Thuis hebben we wel toegang tot de software, maar het is toch een stuk gemakkelijker op deze manier
Halverwege dit proces komt een facilitair medewerker aangesneld met de handen in de lucht. ‘ho, wat doet dat hier? Jullie komen hier niet binnen. Alleen kernprocessen mogen nog worden uitgevoerd. Zo bepaald vanuit centraal’. Na wat gesteggel over en weer geeft de bezorgde portier toegang. Centraal, zo blijkt later uit het gesprek met Hans van de Leur, is de werkterm waar het kernteam van de Hanze mee wordt aangeduid.
Waarom niet gewoon lekker thuis werken?
Tijdens de wandeling door het verlaten pand -waar normaliter drie tot vijfduizend mensen rondlopen- rijst de vraag waarom Hans en Paul niet gewoon lekker thuis gaan werken. Volgens Hans is dat eigenlijk best eenvoudig. ‘Hier op locatie staat alle apparatuur die we gebruiken tijdens de digitale lessen. Thuis hebben we wel toegang tot de software, maar het is toch een stuk gemakkelijker op deze manier.’
Hans en ik gaven twee jaar geleden een cursus digitaal onderwijs, waar welgeteld één persoon op af kwam
‘We vinden het ook niet erg om te doen,’ zegt Paul. ‘Het moet in deze omstandigheden nu eenmaal. We merken dat veel collega’s en studenten erg positief reageren op deze manier van lesgeven. Wel geinig om te benoemen: Hans en ik gaven twee jaar geleden een cursus digitaal onderwijs, waar welgeteld één persoon op af kwam. Nu hebben wij binnen een week BBCU uitgelegd aan al onze collega’s.’ BBCU is de afkorting voor BlackBoard Collaborate Ultra, het programma dat voorziet in een digitale leeromgeving.
Aanwezigheid niet verplicht
‘Studenten studeren voor zichzelf, niet voor ons. Zeker niet in deze tijden. Kijk, het is leuk als ons digitale klaslokaal vol zit, maar we kunnen studenten niet verplichten om aanwezig te zijn bij de les’. Hans verwacht straks een klas van 19 leerlingen. ‘Nou. In principe zijn we begonnen, maar ze hebben net ook nog les gehad. Ze moeten nu nog even van lokaal wisselen’, grapt hij.
Geen vertraging voor de student, dat heeft bij ons de prioriteit
Paul en Hans maken zichtbaar het beste van een moeilijke situatie. Paul legt uit dat er achter de schermen allerlei scenario’s zijn voorbereid, maar dat er toch een zo goed mogelijke poging gedaan wordt om de lessen en daarbij de tentamens door te laten gaan. ‘Geen vertraging voor de student, dat heeft bij ons de prioriteit. We hopen dat de tentamens na 6 april gewoon door kunnen gaan. Maar ja, dan moeten de studenten wel over de nodige kennis beschikken natuurlijk.’
Hans geeft vandaag een praktijkles, voor zover dat kan. Normaliter vindt dat plaats in het Wiebengacomplex, en onderzoeken fysiostudenten elkaar op allerlei gefingeerde lichamelijke problematiek. Nu moet dat dus met gebeuren met Youtubevideo’s en ander beeldmateriaal dat verzameld is door Hans. De studenten bekijken de video samen in de online leeromgeving en bespreken de vraagstelling in kleine groepen.
Luchtige sfeer
‘Ahh, kijk, Miss M is al aanwezig!’ Hans leeft op en zet zijn webcam en microfoon aan. ‘En gelijk al een vraag over flexen, heel goed. Ik schrijf hem op zodat we deze straks gezamenlijk kunnen behandelen, oké?’ Hans noteert de vraag op een minuscule post-it. De sfeer in de digitale klas is gemoedelijk. Er wordt vriendelijk gegroet en hier en daar wat gegrapt.
Je moet er als student toch niet aan denken dat je door deze problematiek een jaar, of misschien wel meer, over moet doen
Terwijl Hans de eerste video instart, benadrukt Paul hoe belangrijk het is dat studenten nog, min of meer, normaal les kunnen volgen. ‘We zitten met scripties, stages, studievertraging, de hele mikmak. Je moet er als student toch niet aan denken dat je door deze problematiek een jaar, of misschien wel meer, over moet doen. We doen er alles aan om te zorgen dat de lessen door kunnen gaan. We zijn van mening dat we geen tentamens kunnen geven als studenten er nog niet klaar voor zijn.’
‘En bekijk het eens van de zonnige kant: als het over een bepaalde tijd straks voorbij is, dan zijn alle docenten opeens ontzettend bekwaam in het digitaal lesgeven. Dan kunnen we deze manier van doceren gaan zien als een mogelijkheid, in plaats van een beperking!’
Video: Rianne Aalbers
