Dit zijn de kruidnoten die jou het heerlijkste avondje bezorgen.

De HanzeMag kruidnotentest. Professioneel proevers Oscar en Myrthe verklappen welke kruidnoten je het heerlijkste avondje opleveren en welke je beter kunt laten liggen in één of andere hoek.

Nu de sint weer in het land is, kunnen we ons met een gerust hart aan onze verslaving overgeven en zakken kruidnoten verslinden. De gekste smaken liggen in de schappen: van limoncello tot discodip. Met goede moed beginnen we aan de lange nootjesweg die voor ons uitgestippeld ligt. We zijn dan wel geen officieel testpanel, maar we hebben een levenslange liefde voor kruidnoten. Of dat zo blijft, zullen we merken.

Genoeg te kiezen bij Jumbo, maar lekker…. nee, niet allemaal, een 2 voor de karamel-zeezoutnoot

Bij elke winkel beginnen we met zo’n zakje chocolademix. De witte noot uit de Jumbomix vinden we eigenlijk heel normaal. De melkvariant is een beetje smakeloos en van de gewone pepernoot valt ons de zanderigheid op. Misschien komt dat door de combinatie met chocola. De pure noot van Jumbo heeft een vergelijkbaar probleem: eerst zanderig, dan bam in your face puur. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het intense karakter van pure chocola.
Conclusie: 6,4. Altijd goed, een voldoende, maar dit kunnen we helaas niet afronden op een zeven.

We proeven nog wat speciale noten van de Jumbo. Carrot Cake vinden we leuk bedacht, omdat worteltjestaart zo lekker kruidig is. ‘Deze smaakt een beetje nietszeggend romig’, vindt Oscar, ‘maar gelukkig niet te chemisch.’ Maar ho even, als dit worteltjestaart moet voorstellen, waar is dan de wortel? We vragen het ons hardop af. Dus… een 6.
Karamel Zeezout ziet eruit als balkenbrij en smaakt ook niet lekker. ‘Heel weeïg en een zoute nasmaak, ik wilde hem haast uitspugen’, jammert Oscar. Ai-ai, een 2,0, meer hebben we er niet voor over. Dan de truffelnoot, die maakt veel goed. Hij is goed in balans en een heerlijk romige smaak met cacao erover: okééé, een 8,0.

Een winkel vol, maar waarom zijn de noten van Van Delft zo klein? Niemand weet het, bedrijfsgeheim?

Bij Van Delft is zoveel te kiezen, dat de chocolademix nauwelijks opvalt. Wat wel opvalt? Alle nootjes zijn kleiner dan normaal. Waarom? Dat kan de medewerker ons ook niet vertellen. Een bedrijfsgeheim, misschien?
Nou ja, we beginnen met de chocolademix. Zowel wit, melk als puur zijn eigenlijk gewoon prima, maar de kruidigheid van de nootjes valt een beetje tegen. De chocola is wel luxer dan die van Jumbo. Vooruit, een 6,8.
We proeven de bijzondere smaken van Van Delft. Red Velvet Cheesecake is speciaal, omdat er een zuur poederlaagje bovenop de crèmelaag zit. Daar gebeurt veel. Beetje chemisch, maar wel vol van smaak: 7,0.
Limoncello komt qua smaak erg in de buurt van het drankje. Maar helaas: ‘Dat frisse van limoncello met een kruidige pepernoot is niet voor mij weggelegd’, oordeelt Oscar. Myrthe vindt hem wel lekker, maar betreurt de chemische nasmaak: jammer, jammer, jammer, een 7,0.
We proeven een smaak die we lekker vinden op softijs: de discodip. ‘Ik zou dit niet voor mijn lol voor de tv eten’, zegt Oscar. Het effect is vreemd en de noot heeft een muffe nasmaak: ieuwk, een 4,5. Alle smaken zijn leuk bedacht, maar nergens zouden we een hele zak van op willen. Bovendien is Van Delft met vier euro per zak verreweg de duurste kruidnotendealer van Groningen.

Echt Hema, tuurlijk wel, maar waar is de tompoucekruidnoot?

Over de chocolademix van de Hema kunnen we kort zijn: de kruidnoot zelf is niet zo lekker, echt een brokkelige, droge noot. De totaalbeleving van de melknoot is wel lekker, die komt aardig in de buurt van een ouderwetse kruidnoot. De pure variant valt minder in de smaak: ‘Eerst wel lekker, maar daarna ga je down the hill. Alsof je een heel oude, sloffe kruidnoot eet’, merkt Oscar op. Al met al offreert de Hema de minst lekkere mix tot nu toe: oei, een 5,3.

Nu de speciale smaken. De tompouce-noot ligt helaas niet in de schappen, daar hadden we ons op verheugd. Maar we laten ons niet uit het veld slaan en proberen de discodip. Ja hoor, lekkerder dan die van Van Delft. We zijn nog steeds geen fan van het idee, maar goed: een welverdiende 7,0.
Dan de koffiemix: wit, melk en puur met koffiesmaak. Weird: de witte smaakt niet echt naar koffie. Melk heeft een betere verhouding. Bij de pure proeven we vooral chocola, met een bittere koffie-nasmaak, dat dan weer wel. Al met al geven we de mix een 6,5. Stroopwafel stelt ons teleur. Over het crèmelaagje zit een heftige stroopwafelsmaak en we vinden de nasmaak ook niet fijn. Helaas: een 3,5.

Hollandse smaken, op een holletje naar Bolletje

Over de chocolademix van Bolletje zijn we heel positief, want de chocola is lekker en de noot is telkens even kruidig. ‘Smeuïge chocola, niet te zacht, goed gebakken koekje.’ Goed in balans, dus. Pure chocola heeft ook hier weer de overhand, maar deze smelt prima in de mond. De kwaliteit van de chocola is hoog, net als die op de noten van Van Delft. We plussen en minnen flink en na enig optellen en aftrekken komen we op een 8,3.

Op naar de Hollandse smaken. Bolletje verwerkt stukjes karamel in de stroopwafelnoot. De helft is gedipt in chocola, de andere helft niet. Verrassing: ze hebben rastertjes, net als een echte stroopwafel. Bij alle andere winkels zit de smaak alleen in de coating, maar bij Bolletje is dat anders. Bij de appeltaart zitten er zelfs krenten ín de noot: appel-sultana! Ondanks de lekkere smaak krijgen ze een 6,5, want ze smaken niet naar kruidnoot. Oscar zegt terecht: ‘Ik weet niet of Sinterklaas het hiermee eens zou zijn’.
We sluiten af met de truffelnoot van Bolletje. En dan gebeurt het wonder, dit mogen de pieten de komende weken wel in één of andere hoek strooien. Wat zeggen we: strooi ze maar in álle hoeken van de kamer. ‘Niks overtreft dit!’ roepen we in koor. Heel lekker romig, een fijne kruidige noot en bitter cacaopoeder: een dikke, dikke negen.