Documentaire Samen Alleen: eenzaamheid onder studenten

Eenzaamheid onder studenten? Gezellige borrels, tentamenstress, vrienden voor het leven en feesten tot de zon op komt! Want je studententijd is episch, toch? 

Hanze-studenten Justus en Marjan hebben genoeg vrienden, komen niks te kort qua bruisend sociaal leven en genieten van alles wat de stad Groningen te bieden heeft. En toch voelen ze zich eenzaam.

In ‘Samen alleen’ doen zij open en eerlijk hun verhaal en vertelt Hanze-docent en onderzoeker Jisca Kuiper meer over het groeiende fenomeen ‘eenzaamheid onder studenten’. 

Ik had altijd mijn waarde opgehangen aan alle dingen die ik deed, en aan het feit dat mensen me nodig hadden

Marjan, student Vormgeving en lid van GSb, stopte in haar tweede jaar met haar eerste studie. ‘Ik pakte daarvoor altijd alles op, was heel erg aanwezig. Ik vond het een fijn gevoel dat ik er moest zijn voor mensen. Toen ik stopte met mijn studie bedacht ik ineens dat ik nergens heen hoefde, dat niemand me verwachte. En als ik de hele dag in mijn bed zou blijven liggen, dat niemand dat zou zien en ook niemand wat zou boeien. Dat vond ik zo’n nare gedachte, dat ik geen dingen meer deed en dus ook niet meer gezien werd. Ik had altijd mijn waarde opgehangen aan alle dingen die ik deed, en aan het feit dat mensen me nodig hadden.’

Jisca Kuiper is docent Social Work aan de Hanzehogeschool en onderzoeker voor het EAST (EenzaamheidsAanpak STudenten) project. Zij onderscheidt twee vormen van eenzaamheid. ‘Het kan bij de ene zijn dat ze onderdeel willen zijn van een grotere groep, dan heb je het over sociale eenzaamheid. Je wilt dan meer vrienden, of meer contact met je klasgenoten. Een ander kan meer behoefte hebben aan een goede vriend waar je je gevoelens mee kunt delen.’

Ik heb soms het gevoel alsof ik niet vooruit ga, en dat geeft me een eenzaam gevoel

Uit onderzoek van het CBS blijkt dat een kwart van de jongeren tussen 15 en 25 jaar een vorm van eenzaamheid ervaart, en dat negen procent zich zelfs ernstig eenzaam voelt.  Doorgerekend naar de Hanze studentenpopulatie (dertigduizend) gaat het dan om ongeveer 7500 eenzame studenten en 2700 ernstig eenzame studenten.

Justus, student Social Work, ervaart zijn leven soms als een sleur, een leven van taak naar taak, zonder goed stil te staan bij wat hij al bereikt heeft. ‘Ik heb soms het gevoel alsof ik niet vooruit ga, en dat geeft me een eenzaam gevoel.’ Aan gebrek aan sociale contacten ligt het niet,  want hij is lid van Dizkartes en heeft een ‘fantastische’ jaarclub. ‘Maar dat heeft het gevoel van eenzaamheid niet weggehaald, terwijl ik dacht dat dat het wel zou doen.’