Afgelopen zaterdag was het voor vele toekomstige studenten een eerste kennismaking met Minerva. En Minerva heeft haar best gedaan. Als voor een eerste date zag ze er tiptop uit. Vele scholieren kwamen shoppen bij de verschillende opleidingen. Kort langs alle verschillende mogelijkheden en kijken of je je er een beetje op je gemak voelt.
Theatervormgeving gaf inkijkjes in het lesrooster, de vakken en de verschillende projecten. Een goed aanknopingspunt om even te kletsen met een wellicht toekomstige student. Zo’n gesprekje duurt vaak een minuut of tien, want dan moet de scholier weer door.
Voor de Minervastudent is dat de uitdaging om kort maar krachtig onder woorden te brengen wat je opleiding inhoudt. De scholieren zitten met veel vragen over de toelating. Wat moet ik meenemen? Zijn ze aardig? Is het eng? (Antwoorden: alles, ja en nee). Wat me opviel was dat de kinderen vaak zenuwachtiger over de studiekeuze waren dan de ouders. De mooiste uitspraak van de dag kwam van een open-minded moeder: ‘Ik wil graag dat ze gaat studeren, maar wat ze kiest maakt me niet uit, zolang ze maar gelukkig is.’ De juiste prioriteiten.
Deze eerste Open Dag van het studiejaar had een ongedwongen karakter, de druk
van het maken van De Juiste Keuze is er nog niet. Er kan rustig gesnackt worden, hapje hier, hapje daar. Het is natuurlijk moeilijk om een juist beeld te krijgen van een opleiding op zo’n dag. Want misschien is ze op haar eerste date ontzettend mooi en interessant, maar blijkt ze in haar joggingbroek op de bank toch niet de juiste match. Een Open Dag is dan ook een goed moment om te kijken of je nog een keer wil afspreken voor een meeloopdag. Dan kun je beter zeggen of het klikt, inclusief joggingbroek met verfspatten.
Een Open Dag, een open mind
