Fuck de Koning. Activist Abulkasim Al-Jaberi zei het vorig jaar tijdens een zwartepieten-demonstratie. Gelijk na deze woorden sleurde de politie hem van het podium. Wat de koning nou precies met Zwarte Piet te maken had, wisten de demonstranten ook niet helemaal, maar de kreet klonk rebels, ze waren toch al aan het protesteren, dus vielen ze de activist enthousiast bij. Een heel gedoe, maar Abulkasim is vrijgesproken: gevalletje vrijheid van meningsuiting.
Op zich had Abulkasim z’n zorgen over de monarchie niet zo duidelijk hoeven te uiten, want in 2013 liet John Ewbank al merken dat hij niet zo’n hoge pet op had van het koningshuis door het befaamde Koningslied te componeren. Je mocht blij zijn als je trommelvliezen nog heel waren na het beluisteren van dat gruwellied. Goed werk, Ewbank!
Het ligt niet aan die lieve Willy, die doet z’n stinkende best
Een koning als staatshoofd voelt een beetje als een achterhaald en ouderwets systeem. Een laatste stuiptrekking van tradities overgeleverd uit de middeleeuwen. Maar vertel dat maar eens aan de duizenden oranjefans (vaak oude dames met kortpittige kapsels en zichtbaar overgewicht) die elkaar tijdens Prinsjesdag vertrappen en uren in de brandende zon en de plenzende regen staan om een glimp van de koning(in) op te vangen.
Als er dan na lang wachten eindelijk een goud gekleurde koets langskwam, was het zwaaien geblazen. Aan het eind van de dag gingen ze met een tevreden gevoel naar huis. Na het vervangen van Beatrix door Willem-Alexander gaf menig huisvrouw snikkend aan de koningin wel te gaan missen, maar dat Willem zijn werk ook vast wel goed zou doen. Tijdens dit bijzondere volksfestijn dat handelt in kekke hoedjes en kilo’s oranje plastic was er één man die zijn ongenoegen wou aangeven door vertederend onhandig een waxinelichthoudertje tegen de koets aan te flikkeren. Leuk geprobeerd, maar geweld is hier niet het antwoord.
Het ligt ook echt niet aan die lieve Willy. Hij doet z’n best. Maar Nederland kan tegenwoordig zijn handelsbelangen best zelf vertegenwoordigen, en ook echt wel z’n eigen wetten goedkeuren.
Beyoncé staat vermoedelijk hoger op Amalia’s verlanglijst dan de Marinierskapel der Koninklijke Marine
Er valt niet zo gek veel meer te halen uit de ceremoniële functie die de koning nu bekleedt, anders dan samen met zijn gezin op de cover van de Story en de Privé te verschijnen. Vooral de fotootjes van tijdens de kerstvakantie zijn leuk, elke keer dezelfde ellendig saaie compositie in de sneeuw. Toch is het ieder jaar weer voorpaginanieuws dat het koninklijke gezin op skivakantie gaat.
Amalia werd deze maand twaalf jaar. Het arme kind werd voor een fotoshoot op een paard gehesen en daarna moest ze uren naar klassieke muziek luisteren. Een concert ter ere van haar verjaardag. Heeft iemand er wel eens aan gedacht om aan Amalia te vragen wat ze op haar verjaardag zou willen? Ik denk dat een bootyshakende Beyoncé of een zwoel zingende Justin Bieber hoger op het verlanglijstje van een twaalfjarig meisje staan dan de Marinierskapel der Koninklijke Marine. Amalia wordt geperst in het keurslijf dat van haar vader een eeuwig stijve plank heeft gemaakt. Het lijkt alsof het tevredenstellen van de dorst naar tradities van het Nederlandse volk zwaarder weegt dan de belangen van het kind. Eén grote poppenkast als je het mij vraagt. Daarom zeg ik, ook als steuntje in de rug voor Abulkasim en het waxinelichthoudertje: free Willy, fuck de monarchie, viva la revolution!
Foto: Lolilujah
