Veel studenten denken goed na over kleding. Wat draag je wel en wat draag je niet? Maar minstens zo belangrijk zijn andere vragen. Wat koop je, van wie koop je, en is wat je koopt wel duurzaam?
‘Het stoffige imago van tweedehandskleding is er wel vanaf. Dit soort winkels wordt de laatste jaren steeds populairder’, zegt Menno van Vintage Island in de Oosterstraat. ‘Sommige studenten die hier komen zeggen dat de kleren hier beter zijn dan die van de H&M.’ Menno’s collega Maurice tempert het enthousiasme. ‘Toch gaan de meeste jongeren naar winkels zoals H&M en Zara.’
Ondanks de groeiende populariteit van Vintage-winkels en tweedehands zaken, blijven de meeste mensen massaal kleding van fastfashion-bedrijven kopen. Met nadelige gevolgen voor het milieu en het klimaat. Zijn studenten zich hiervan bewust? Gaan ze duurzaam met kleding om?
Waarom kopen studenten fast fashion?
Lang niet alle Hanzestudenten kopen veel kleding. Floor (19), Arin (21) en Angel (19) schaffen alleen nieuwe kleren aan wanneer het nieuwe seizoen eraan komt. De drie studenten Creative Media & Game Technologies (CMGT) kiezen meestal voor fast fashion. Arin gaat graag naar de Bershka, Pull & Bear of de H&M. ‘Daar hebben ze kleding die ik mooi vind.’ Ook Floor koopt graag bij de H&M. ‘Ze hebben daar leuke kleding die niet te duur is.’ Angel sluit zich erbij aan. ‘Ja, het zijn gewoon de winkels die kleding verkopen die in de mode is.’
‘Ik was compleet gevallen voor de strategie van de mode-industrie’
Kuneke die ooit aan de Hanze studeerde, had ‘een Primark-fase’ in haar studententijd. ‘Ik was compleet gevallen voor de strategie van de mode-industrie. Ze richten zich op jongeren en bedenken constant nieuwe trends’, zegt Kuneke, die inmiddels docent is op het Alfa-college. ‘Op die leeftijd ben je daar extra gevoelig voor, omdat je nog je identiteit aan het vormen bent.’
In de coronatijd richtte Kuneke kledingbibliotheek Parti Martini op. Twee keer in de maand kun je haar kleding lenen bij DOT in het Ebbingekwartier. ‘Ik begon steeds meer door te krijgen hoe giftig het systeem van de kledingindustrie is. Het leek me heel tof om meiden en vrouwen hun kledingkast te laten delen. Dan kunnen ze af en toe op een duurzame manier andere kleding aanschaffen.’
Voor mannen is tweedehands niks leuks te vinden
CMGT-student Milda (20) draagt kleding van haar ouders en shopt elke twee tot drie weken bij tweedehands kledingzaken. ‘Ik zie er graag anders uit dan anderen. En tweedehands is goedkoper. Ik shop niet tweedehands vanwege duurzaamheid, maar duurzaamheid is wel de reden waarom ik nooit fast fashion aanschaf.’
‘Tweedehands zaken hebben nooit leuke kleding voor mannen’, klaagt Angel. Toch slaan veel van zijn vrienden weleens hun slag in tweedehands winkels. ‘Ze vinden het fijn dat die kleding niet meer in de mode is en nergens anders meer te vinden is.’
Studenten snappen het concept van Appel & Ei niet helemaal
CMGT-student Bent koopt liever geen tweedehands kleding. ‘Ik vind het idee dat iemand anders die kleren al heeft gedragen niet fijn.’ Hij koopt graag kleding van Carhartt, omdat die volgens hem lang meegaat. ‘Ik geef graag meer geld uit voor kleren die ik langer kan dragen.’ Bents moeder werkt bij de Duitse televisie en heeft een documentaire gemaakt over de fastfashion-industrie. ‘Sindsdien wil ik geen kleding meer die je snel weg moet gooien. Als ik van mijn kleren af wil, doneer ik ze.’
Sanne werkt bij tweedehands kledingzaak Appel & Ei. ‘Studenten snappen ons concept niet helemaal. Ze denken dat ze duurzaam bezig zijn, maar ze geven ons vaak tassen vol kleding met gaten. Daar hebben we niks aan.’ De klanten van Appel & Ei zijn tussen de 25 tot 70 jaar. ‘Het is hier wat duurder dan bij de kringloop. Studenten vinden het vaak té duur.’
‘Ik zou wel duurzame kleding willen kopen als het minder duur was’
Duurzame kledingwinkel Zich Zach heeft ook een oudere doelgroep. De meeste spullen die ze verkopen zijn aan de prijzige kant. ‘Studenten lopen meestal meteen door naar onze Vintage-afdeling’, zegt verkoopmedewerker Lisan. ‘Ik zou wel duurzame kleding willen kopen als het minder duur was’, zegt Arin. Zijn vrienden trekken hem soms mee naar tweedehands winkels. ‘Dan willen ze kijken of er iets unieks tussen zit.’
Antonia (24), net afgestudeerd in de Biomedical Sciences, leeft de laatste jaren steeds duurzamer. ‘Mijn vrienden op de universiteit zijn er veel mee bezig. Een vriend schrijft zijn scriptie voor het bedrijf Vinokilo. Dat is een vintage-bedrijf dat een duurzame levensstijl promoot.’ Antonia koopt haar kleding bij tweedehands winkels en ze ruilt graag kleren met vrienden.
Niet meedoen is het nieuwe meedoen
Voor sommige studenten is Vinted een goedkope manier om unieke kleding te vinden. Antonia kent het platform via vrienden. ‘Mijn oude kamergenoot kocht de helft van haar kleding bij Vinted. Ze heeft graag nieuwe kleding voor bepaalde gelegenheden, dus dan is Vinted veel goedkoper.’ Floor koopt er ook weleens. ‘Soms zit er een leuk koopje tussen.’ Milda gebruikt Vinted voor kopen én verkopen. ‘Het is makkelijk om bijzondere kleding te vinden, je krijgt veel gevarieerdere resultaten.’
Verkoopmedewerker van Vintage Island Menno denkt dat Instagram veel heeft veranderd. ‘Hierdoor willen jongeren telkens wat anders dragen.’ Collega Maurice: ‘Niet meedoen is het nieuwe meedoen. Vroeger droegen mensen andere kleding als statement, nu doen ze het voor de esthetiek.’
