Hahaha Hanze Henk wint Cabaretfestival.

Student Sociale Studies Henk Overdijk heeft het 32e Groninger Studenten Cabaret Festival (GSCF) op zijn naam geschreven. De Fries won zowel de jury-, de publieks- als de persoonlijkheidsprijs en liet daardoor zijn twee geduchte concurrenten Melise Yasgili en Tijmen Dokter met lege handen achter.

De 135 jaar oude Stadsschouwburg was tot de laatste plek bezet op de finale-avond. Het publiek werd getrakteerd op topamusement. De finale van het GSCF was zeker geen gelopen koers. De Utrechtse student Geschiedenis Tijmen Dokter mocht het spits afbijten. Zijn favoriete kleur is groen. Op het podium een decor van legergroene kisten en jerrycans. Geschiedenis van de twintigste eeuw is z’n hoofdvak, weetjes over de Tweede Wereldoorlog zijn z’n passie, niet voor niets is Normandië z’n favoriete vakantieoord. Noem Tijmen een oorlogsfeitennerd. Hij realiseert zich dat de gemiddelde leeftijd van de soldaten z’n eigen leeftijd is. Hoogtepunt van zijn voorstelling Mijn strijd is de vraag wat je moet doen in die twee minuten waarin we de op 4 mei de doden herdenken? In een wervelende monoloog knalt Dokter de belangrijkste oorlogsfeiten de zaal in, staccato, als een mitrailleur.

Het publiek gaat op de banken voor dansscènes met een motorisch aangedreven toiletpapierhouder

De in Stadskanaal geboren en in Veendam getogen Melise Yasgili (28) is al een tijdje bezig in het theater. Schijnbaar schaamteloos legt ze het publiek haar belevenissen voor in haar show met de naam Schandalige hoer. De Koerdisch-Nederlandse neemt je mee in haar achtbaan van emoties, is nu en dan zwaar op de hand, vervolgens heel humoristisch. Ze laat het publiek soms in verwarring achter, waardoor het zich moeilijk met haar kan identificeren. Maar wanneer ze eindigt met een prachtig lied heeft ze iedereen in de greep.
Henk Hendricus Hendrik (hahaha) Overdijk bouwt Zijn we al begonnen? voorzichtig op. Hij begint verkleed als spermatozoïde. Hij heeft de strijd met de andere zaadcellen gewonnen en is klaar voor de bevruchting. Na een pijlsnelle verkleedpartij is hij het kind dat in niets uitblinkt, niet thuis, niet op school, niet in de sport, nergens. Totdat hij ten strijde trekt tegen z’n ouders door argumenten te gebruiken die zij ook altijd gebruiken, door drogredenen te verzinnen die zijn eigen gelijk bewijzen. Ook als hij overgaat in het Fries en daarbij het Fries en het Nederlands tegengestelde inhoud geeft onder het motto: Fries verstaat men toch niet. Het stuk met strategische tips over conflicthantering, waarbij hij een goed gesprek aangaat met zijn ouders is hilarisch. Het publiek gaat op de banken voor scènes met een dans met tissues en een motorisch aangedreven toiletpapierhouder. Een fase van kolderhumor die bevestigde dat Overdijk de lach aan de kont heeft.

‘Mijn moeder had COPD en woog op het laatst nog maar 38 kilo, bij de crematie kon ze zo de asbak in’

Presentator Martijn Kardol sleepte op het festival van 2015 alle prijzen in de wacht: ‘Drie jaar geleden vroeg de organisatie me of ik met m’n 26 jaar niet te oud was voor een studentenfestival. Kennelijk niet, want ik mocht hier toch staan voor 750 man. Wat men er daarna niet bij zei is dat je vervolgens voor dertig man in Deventer staat te spelen.’ (Kardol vult iedere woensdag in het programma RTL Late Night de rubriek ‘Martijn zegt sorry’.)
Tijdens het conclaaf van de jury (Carlijn Sonneveldt, Eveline Mol, Mike Peek en Paul Haenen) is het podium voor André Manuel die zal moeten zorgen voor een staaltje topcabaret. Een term waar Manuel erg om moet lachen. Manuel, al dertig jaar in het vak, was 29 jaar geleden deelnemer aan één van de eerste edities van het GSCF. ‘Ik herinner me dat we toen in een zaal in de Oosterpoort speelden, niet zo groots als nu.’ Manuel is van de stroming ‘Ik vind dat je op een podium alles moet kunnen zeggen’. De Twent dresseert de zaal en geeft het publiek een sneer als er naar zijn mening te hard of te zacht gelachen werd. Publiek, denk mee!, lijkt hij te willen zeggen. En dat hij niemand spaart blijkt al snel. ‘Mijn moeder had COPD en woog op het laatst nog maar 38 kilo, bij de crematie kon ze zo de asbak in’ en ‘We leven in een joods-christelijke cultuur. De Joden hebben hun deel gehad, nu zijn de christenen aan de beurt.’
Vergeleken bij Manuels harde grappen is juryvoorzitter Paul Haenen poeslief. ‘De persoonlijkheidsprijs zegt misschien nog wel het meest over de klasse van Henk Overdijk. Deze prijs in de vorm van een spiegel wordt namelijk uitgereikt aan de finalist met de meeste groeipotentie. En Henk Overdijk was in de finale overduidelijk al beter dan in de halve finale, hij verbetert zich nu al’, verduidelijkt Haenen met de stem van dominee Gremdaat. De 72-jarige Haenen, de helft van zijn leven al stem van Bert in Sesamstraat, krijgt een open doekje als hij opmerkt: ‘Waar is Ernie als je hem nodig hebt, zo alleen op het podium?’