Pabo-student Izaäk van Jaarsveld is voorzitter van de medezeggenschapsraad van de Hanze, de HMR. Hij blikt terug op de roerige tijd waarin corona het leven op z’n kop zette. Ook de medezeggenschap was anders dan anders.
De afgelopen maanden is de wereld sneller en ingrijpender veranderd dan velen van ons zich ooit hadden kunnen voorstellen. Het beeld van een uitgestorven campus in april, mei en juni was onwerkelijk. Inmiddels voelt het normaal.
Terwijl we allemaal uitkijken naar het moment waarop de campus weer tot leven komt, hebben de afgelopen weken ons geleerd hoe veerkrachtig onze Hanzegemeenschap is.
We hebben sprintend een marathon afgelegd
De digitalisering van ons onderwijs heeft de afgelopen weken een enorme vlucht genomen. Onverhoopt en door treurige oorzaken. Het recordtempo waarin onderwijspersoneel zich hierin heeft aangepast, verdient een groot compliment. De afgelopen maanden hebben de medewerkers van de Hanzehogeschool, van onderwijs- tot ondersteunend personeel, sprintend een marathon afgelegd. Die inspanningen hebben ervoor gezorgd dat de studievertraging die studenten oplopen zoveel mogelijk beperkt blijft en het maakt mij trots een student aan deze hogeschool te zijn.
De digitale vaardigheid van veel docenten is flink toegenomen
Inmiddels is duidelijk dat ook na de zomer naar alle waarschijnlijkheid nog veel anders zal zijn dan hoe het zou moeten zijn. Waar we de komende maanden in het groot en in het klein aan moeten werken is dat we iets aan deze ellende overhouden.
Naast de digitale vaardigheid die onder veel docenten flink is toegenomen, kan ook het ‘gedigitaliseerde’ onderwijsaanbod een blijvend resultaat zijn wanneer de oude werkelijkheid terugkeert. Wanneer we onze opleidingen straks weer zoveel mogelijk fysiek kunnen volgen, kunnen digitale varianten van courses van andere opleidingen een interessante optie worden voor studenten die zich breder willen ontwikkelen.
Juist kwetsbare studenten zijn stevig op de proef gesteld
Net als voor onze medewerkers is de afgelopen periode ook voor onze studenten een zware tijd geweest. Hoewel een deel van onze studentgemeenschap zich met relatief gemak door de afgelopen weken heeft voortbewogen, zijn juist kwetsbare studenten stevig op de proef gesteld. Het verliezen van inkomen, de vervreemding van een sociale omgeving en toenemende zorgen hebben een zware wissel getrokken.
Ook de komende maanden zullen zware maanden worden. Er zullen studenten zijn die vertraging oplopen in hun studievoortgang, die vertraagd afstuderen of aan de startlijn van een minder vruchtbare arbeidsmarkt verschijnen. Allemaal heel anders dan zij zich een paar maanden geleden hadden kunnen voorstellen. Juist in zo’n periode kun je de moed verliezen, is het makkelijker om je te hullen in zelfmedelijden en geklaag. Het is indrukwekkend om te zien dat het tegenovergestelde is gebeurd. Dat de Hanzegemeenschap veerkracht toont.
Hartverwarmende initiatieven, voorbeelden van onderlinge verbondenheid
Studenten hebben zich de afgelopen maanden van hun beste kant laten zien. De vele initiatieven die via Student voor Stad en langs andere wegen hebben plaatsgevonden zijn voorbeelden van de verbinding tussen Groninger generaties. Hoewel de meeste studenten slechts een beperkt gezondheidsrisico lopen, hebben zij volop gedeeld in de beperkingen. Het is mooi om te zien dat de gezondheid van andere generaties voldoende reden is om afstand te houden.
Laat het zo zijn dat de hartverwarmende initiatieven die we hebben gezien geen excessen zijn, maar slechts voorbeelden van onderlinge verbondenheid. Laat het zo zijn dat we nu zien en niet vergeten hoe begaan het onderwijspersoneel met studenten is en dat we, nu het even niet binnen handbereik is, beseffen hoeveel moois onderling contact ons brengt.
Wachtend op het moment dat we terugkeren naar hoe het was, ben ik trots een Hanzestudent te zijn.
Izaäk van Jaarsveld,
voorzitter Hogeschoolmedezeggenschapsraad
