Ik ben opgegroeid met het idee dat Nederland een tolerant land is. Ik voel me hier op mijn plek, ben soms zelfs een beetje trots. We krijgen het toch maar allemaal even voor elkaar. Met het motto ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ onder de arm wandelden we met z’n allen door het leven. Als die malle koning van ons weer eens een vertederend onhandige toespraak houdt, of als ik met m’n mond vol HEMA-worst onderbroeken sta uit te kiezen, zijn dat momenten waarop ik me één voel met mijn land.
Homodonors mogen een jaar geen seks hebben, dat bericht komt uit Nederland!
Dit haast utopische beeld van ons kikkerlandje is de laatste tijd steeds meer beschadigd geraakt. Ik weet niet eens zeker of ik aankomende zomer op vakantie nog wel vol trots tegen de griezels op de straathoeken van het uitgaansdistrict durf te roepen dat ik helemaal geen drugs wil kopen omdat ik een Nederlander ben. Je probeert ook geen goedkope wodka aan een Pool te verkopen, toch? Maar zonder gekkigheid, de druppel die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen is een nieuwskop die deze week op mijn beeldscherm verscheen: HOMOMANNEN MOGEN EEN JAAR NA SEKS WEER BLOED DONEREN. Nou, goed. Ik dacht: over welk gekke, bang en lang vergeten staat gaat dit? Tot mijn verbazing komt het bericht echt uit het Koninkrijk der Nederlanden. Op dit moment mogen homo’s helemaal geen bloed doneren, maar binnenkort mogen ze dat wel, als ze maar braaf een heel jaar lang hun driften hebben kunnen beteugelen. Het COC reageert logischerwijs teleurgesteld, en zegt dat er voor seksueel actieve mannen helemaal niets verandert.
Onnodig angst verspreiden is zo ontzettend jammer
De Nederlandse vereniging van hemofiliepatiënten (niet te verwarren met die andere groep) vindt het spannend. Mensen met bloederziekte zijn afhankelijk van de stollingsmiddelen die uit gedoneerd bloed worden gehaald. Twee derde van hen zijn in de jaren tachtig, toen het HIV-virus verwoestend rondwaarde, besmet met hepatitis C.
Reden voor paniek? Nee, want alle bloedplasmaproducten zijn sinds 1992 veilig voor zowel aids als hepatitis. Onnodig angst verspreiden is zo ontzettend jammer. Het haalt een beetje de vreugde uit mijn mooie landje. Waar iedereen in toenemende mate compleet flipt over wat we in godsnaam met al die vluchtelingen aan moeten, wordt er klaarblijkelijk vergeten dat zij misschien het bangst van allemaal zijn. Met honderden in een kamp gestopt, samen met de terroristen uit het thuisland. Uitzichtloze situatie. En dan roepen dat je bang bent dat alle dochters worden ontvoerd en verkracht. Want dat is waarom die lui hier zijn gekomen, toch? Laten we alsjeblieft bang zijn voor realistische dreigingen, zoals bijvoorbeeld de zombiekip waar minister Lilianne Ploumen het steeds over heeft. Zij is net als ik bang. Bang dat we straks worden opgegeten door ons eigen voedsel.
