Het loopt op rolletjes tijdens de eerste dag van de snelteststraat op het Wiebenga. Studenten doen het precisiewerk met liefde en geduld. Iedereen is positief, behalve de bezoekers die neus- en keelmonsters lieten afnemen.
Een koude zonnige lentedag, 1 april. Vier uur ‘s middags, de eerste dag in de snelteststraat zit erop. Twaalf studenten Fysiotherapie blikken terug op hun middag inchecken, swappen en hosten.
Het was rustig, misschien niet zo gek wanneer je mensen vraagt om op 1 april naar het Wiebenga te komen om zich gratis te laten testen op corona. Slechts 27 mensen kwamen opdagen, studenten en medewerkers van de universiteit, Noorderpoort en de Hanze.
Nou, nee, geen problemen, geen zorgen, het ging van een leien dakje
Druk werd het niet. Het gaf de studenten de gelegenheid om te bekijken hoe het zorgvuldig uitgedokterde protocol in de praktijk uitpakt. Op de proefdag, een dag eerder, liep het ook al op rolletjes, maar vandaag was het anders, nu was het allemaal echt.
Nou, nee, geen problemen, geen zorgen, het ging van een leien dakje, melden de studenten aan coördinator Evelien de Beer, die nog niet zo lang geleden afstudeerde aan de opleiding International Facility Management (sindsdien doet ze veel dingen voor het Facilitair Bedrijf van de Hanze).
Het was wel vreemd dat zo veel mensen te laat kwamen, bijna iedereen
Echt niet tegen rare dingen aangelopen? Evelien wil het wel weten, natuurlijk. Dingen die anders liepen dan de studenten hadden verwacht, misschien?
Ja, toch, het was vreemd dat zo veel mensen te laat kwamen. Bijna iedereen. Kunnen we daar wat meer nadruk op leggen bij het bevestigen van de afspraak?
En, hé! Het twee keer tonen van een identificatiebewijs, kunnen we dat zo regelen dat ze het pasje maar één keer uit hun portemonnee hoeven te halen?
Het checken van de telefoonnummers, doen we dat allemaal door de cijfers hardop te herhalen?
Die Duitse 06-nummers, dat is toch niet te geloven, zóóó lang.
Nee, geen van de bezoekers vond de afname van de keel- en neusmonsters erg bezwaarlijk.
Leuk werk en het levert ook nog zo’n vijftien euro per uur op
‘Wie staat er volgende week op het rooster?
Iedereen steekt een vinger op.
‘Wie komt dinsdagochtend?’
Vier vingers.
Leuk werk en de studenten komen weer eens op het Wiebenga, dat ze het afgelopen jaar zo weinig van binnen hebben gezien. Daarnaast levert het een paar zakcenten op. Tegen de vijftien euro bruto per uur.
Gewenste gasten kunnen maar één pad volgen, het juiste
Even later staat Evelien achter de ingang van de snelteststraat. Van deze kant gaat de automatische deur automatisch open. Wanneer je aan de andere kant staat, buiten, blijft diezelfde deur hermetisch gesloten. Hoe uitnodigend de vrolijk wapperende vendels de voorbijgangers ook een vriendelijk welkom toezwaaien.
‘Zo kan niemand ongemerkt of onbedoeld naar binnen’, zegt Evelien. ‘Alleen mensen die zich hebben aangemeld, zijn welkom.’
Teststraat 1, een straat van een meter of vier, vijf, met halverwege een witte barstoel
De gewenste gasten kunnen maar één pad volgen, het juiste. Dat leidt ze langs de incheckbalie voor de nodige verificatie en administratie. Ontsmettingsmiddel hier, plastic beschermingsmiddelen daar. Voor ze het weten staan ze voor een paal met het opschrift Lane 1 en de logo’s van Hanze, Noorderpoort en RUG. Dit is teststraat 1, een straat van een meter of vier, vijf, met halverwege een witte barstoel.
‘Als je daarop zit, ben je op ooghoogte met de swapper’, onthult Evelien, ‘dat is prettig én het werkt het snelst.’
We houden het gezellig, een muziekje erbij
Nadat de swapper neus- en keelmonster heeft afgenomen, kunnen de cliënten maar één kant op. Ze belanden in een smetteloos wit gangenstelsel.
Evelien wijst naar een driepoot waarop een klok is gemonteerd, en een luidspreker.
‘We houden het gezellig, met een muziekje erbij. We nemen dan wel een serieuze test af, maar we willen geen ziekenhuissfeer creëren. De mensen komen hier voor een preventieve test, ze hebben dus géén klachten. Met dit experiment bekijken de onderzoekers in hoeverre zulke tests kunnen helpen om mensen weer te laten samenkomen zonder dat de volksgezondheid gevaar loopt.’
Alle mensen die zich op 1 april door de snelteststraat bewogen konden na afloop een sprongetje maken
Binnen acht minuten kan iemand weer buiten staan.
Evelien: ‘Dat is ruim de tijd, blijkt. Het kan vermoedelijk ook in drie minuten. Dat zijn belangrijke dingen om te weten. Stel je voor dat de snelteststraat populair wordt, dat het testen normaal wordt.’
Wanneer de geteste mensen geen corona blijken te hebben krijgen ze de blijde boodschap binnen een paar uur per mail. Wanneer ze de ziekte wel onder de leden hebben, ontvangen ze een telefoontje met het dringende verzoek zich te melden bij de GGD.
Maar dat gebeurde niet op 1 april. Alle 27 mensen die zich door de snelteststraat bewogen, konden na afloop een opgelucht sprongetje maken. Geen corona, wel lente.
