Inflatie is overal. De huur en de boodschappen: alles wordt duurder. Studenten zijn onzeker. Wat doen ze om de eindjes aan elkaar te knopen?
Lenen bij ome DUO, werken voor een schamel tientje per uur en aan het eind van de maand je ouders lief aankijken voor een kleine bijdrage om rond te kunnen komen. Dan red je je wel. Maar de inflatie en de sancties tegen Rusland hakken erin: de boodschappen worden duurder en de prijzen van gas en elektriciteit gaan omhoog. Wissel dat biertje op het terras maar gauw in voor een blikje Schultenbräu in het Noorderplantsoen.
‘Ze verhogen de prijzen steeds met een paar cent, dus dan heb je het niet door’
‘Op dit moment heb ik 1,70 op mijn bankrekening staan. Ik durf er bijna niet naar te kijken’, lacht Design-student Joana. ‘Het geld verdwijnt gewoon zonder dat ik het doorheb. Per product gaat het om een klein verschil, maar bij elkaar opgeteld betaal je bij de kassa een stuk meer.’
Ook Varuna probeert de hand op de knip te houden. Dat moet ook wel, want op haar bankrekening staan op dit moment acht hele euro’s. ‘Ze verhogen de prijzen steeds met een paar cent, dus dan heb je het niet door.’ Ze eet vaak leftovers, maar ze gaat ook naar de kantine voor een broodje. Varuna haalt haar schouders op. ‘Ik ben te lui om brood mee te nemen en als ik dan honger krijg…’
Je moet instant noodles in huis hebben voor de blutte dagen
Met zo weinig geld op de bank eet Joana eerst alle pasta die ze nog in huis heeft op, met saus en groenten. Haar studiegenoot Ingrid, die sinds kort maandelijks 50 euro extra huur moet betalen, maakt het nog bonter. ‘Soms eet ik alleen pasta met een beetje zout.’
Zo ver gaan de anderen niet, maar het groepje studenten is het erover eens dat je instant noodles in huis moet hebben voor blutte dagen.
Gaat Joana dan te veel uit eten? ‘Nee, nee, nee!’, roept ze gelijk. ‘Daar heb ik helemaal geen geld voor. Maar soms ga ik dansen in de stad en dat kost dan wel wat, hoewel we daarin ook voorzichtig zijn, want van tevoren nemen we altijd alvast een drankje bij iemand thuis.’
Op het charity dinner van Academie Minerva kost een maaltijd studenten maar 1,50
Student Product Design Kamilla uit Rusland verorbert in de kantine van Minerva een zelfgemaakt rijstgerecht. Haar ouders kunnen vanwege de oorlogssancties geen geld meer overmaken. Russische en Oekraïense studenten kunnen 900 euro per maand lenen van de Hanze, maar dat doet Kamilla liever niet. ‘Dat moet je natuurlijk ook een keer terugbetalen.’
Alleen al daarom let Kamilla op de kleintjes. ‘Ik probeer vooral te besparen op dingen als koffie halen en zo.’ Voor nu redt ze het wel. ‘Maar als het geld op is, is het ook echt op’. Daarom probeert ze alleen boodschappen te doen met een lijstje en geen enkel product te kopen dat daar níet op staat. Academie Minerva organiseert iedere week een charity dinner waar studenten voor 1,50 een maaltijd kunnen krijgen. Kamilla gaat er vaak heen. ‘Het is heel gezellig! Mensen drinken bier en mijn docenten spelen gitaar en piano.’
In het studentenhuis van Anna heerst een streng regime
De financiële gevolgen van de inflatie beperken zich niet tot de boodschappen. In het studentenhuis van Anna zijn spanningen ontstaan. ‘Onze struggle is het verbruik’, zegt de studente Toegepaste Psychologie. ‘Mijn huisgenoten wilden besparen. Daarom hebben we de afgelopen winter op standje Siberië geleefd.’
Door de app van hun energiebedrijf kunnen de studenten in Anna’s huis heel precies zien wie wat verbruikt. Daardoor is er een streng controle-regime ontstaan. ‘Een keer voelde ik me niet lekker en had ik de douche wat warmer gezet. De dag daarna kreeg ik een appje met de vraag waarom er een piek zat in het verbruik. Het voelt alsof ze steeds politieagentje spelen.’
Nu de gasprijzen hoger zijn, begint de discussie opnieuw. ‘Mijn huisgenoten willen het termijnbedrag omhoog doen naar 300 euro per maand, want anders moeten we aan het einde van het jaar veel terugbetalen. Maar ons verbruik is helemaal niet zo hoog, dus ik ga die 100 euro extra per maand niet dokken.’ Vanwege het gedoe is Anna nu hard op zoek naar een andere kamer.
In zijn Sugar Home is het al behelpen en Vlaicu is een beetje bang voor wat er komen gaat
Biologiestudent Vlaicu woont in een Sugar Home container en kreeg begin dit jaar te horen dat hij 200 euro extra per maand moest betalen voor elektriciteit. ‘De huurbazen negeren de situatie sinds we het juridisch advies kregen om de prijsverhoging niet te accepteren.’
Vlaicu is een beetje bang voor wat er komen gaat. ‘Deze maand stuurden de huurbazen gewoon geen rekening. Daarop heb ik gewoon het vastgestelde bedrag betaald.’ De container die Vlaicu ervoor terugkrijgt heeft geen optimale voorzieningen. ‘Wanneer het lang heeft geregend, komt er water naar binnen via de deur. In de winter is het vaak koud en het internet valt soms weg.’
Voor Vlaicu helpt het niet mee dat boodschappen doen in de supermarkt duurder is geworden. ‘Ik eet vooral minder. Soms skip ik een maaltijd, dat scheelt dan weer.’ Een initiatief als het charity dinner van Minerva zou Vlaicu graag ook op de universiteit zien. ‘In de RUG-kantine betaal je meer dan 5 euro voor een sandwich.’
