Koning Herfst.

Anderen nemen misschien tragisch afscheid van de laatste dagen met temperaturen boven de vijfentwintig graden, maar ik kan mijn geluk niet op. Over drie dagen begint dan eindelijk mijn lievelingsseizoen: de herfst. De smorende hitte van afgelopen week was een hel. Slapen ging slecht, ik zweette me de pleuris en het algehele functioneren ging moeizaam. Bovendien bevindt mijn kamer zich op drie hoog, waardoor de al absurd hoge temperatuur nog eens vrolijk werd opgeschroefd.

Gelukkig bewegen we ons langzaam in de richting van lage temperaturen

Mijn heil buiten zoeken en mezelf overgeven aan de warmte is ook geen oplossing. Voor roodharigen is het nou eenmaal fysiek onmogelijk om langer dan een uur in de zon te zijn zonder factor 800 zonnebrandcrème. Het enige voordeel van deze temperaturen was dat ik voor mezelf een legitiem excuus had om niet naar college te gaan. Met zo’n temperatuur kan ik namelijk niet diep nadenken. Gelukkig bewegen we ons langzaam in de richting van lage temperaturen.

Het feit dat het eerder donker wordt, geeft alleen maar een reden om eerder te borrelen

Nu schijnt het regelmatig voor te komen dat mensen last hebben van een najaarsdepressie. Existentiële vragen doemen op als asgrauwe nevel uit een duister schimmenrijk en grijze wolkenluchten vallen als een deken van misère over de mensen heen. Ik zelf zie het, hoe grijs het ook is, altijd wat zonniger in. Mijn voortuin, het Noorderplantsoen, wordt nog mooier dan hij al was. Een rijk kleurenpalet van geel, rood en oranje neemt het park in zijn greep en het feit dat het eerder donker wordt, geeft alleen maar een reden om eerder te borrelen. Wellicht dat de mensen die de herfst met tegenzin ontvangen troost halen uit een citaat van Albert Camus: ‘L’automne est un deuxième ressort où chaque feuille est un fleur.’  Vrij vertaald in het iets minder mooi klinkende Nederlands: ‘De herfst is een tweede lente, waarin elk blad een bloem is.’ Toch mooi gezegd door iemand die als existentiële vraag had of zelfmoord de oplossing voor alle filosofische problemen zou zijn. Nu ik dit zo typ, besef ik dat het eigenlijk helemaal niet zo bijzonder is.