Marilyn Manson kennen we voornamelijk van zijn mooie en gruwelijke shows en zijn muziek. Dat dezelfde persoon aquarellen maakt kan dan ook als een verrassing komen. Het is echter geen hobby. Manson ziet zijn schilderijen als een uiting die voortkomt uit dezelfde creatieve poel als zijn muziek. Het werk dat nu wordt geëxposeerd in het Groninger Museum is geschikt voor zowel de muziekfan als de museumganger. De werken doen denken aan dat van Egon Schiele, maar ook dat van Edvard Munch. Mansons schilderijen zitten vol pijn en andere diepe emoties. Maar om medelijden vragen ze absoluut niet. Daar waar het bekende werk van Munch, De Schreeuw, om reactie vraagt van de beschouwer, lijken de werken van Manson te schreeuwen om enkel emotie te ventileren. Het werk over de gruwelijk vermoorde Elizabeth Short, beter bekend als Black Dahlia, roept ontroering bij me op. Ondanks het extreem heftige beeld waar ook menselijk haar in verwerkt is, zie je ook de liefde van de maker voor zijn onderwerp. De titel van het werk is dan ook: Elizabeth Short as Snow White ‘You’re sure you will be comfortable’. Alsof Manson haar op zijn eigen manier haar waardigheid terug wil geven.
Het werk ‘When I’m old’ roept een ander gevoel op. Ondanks dat het een zelfportret is, lijkt Manson minder betrokken bij dit werk. Het voelt afstandelijker. Desalniettemin maakt het indruk, zij het op een andere manier. De techniek is van hoog niveau en het beeld iconisch. De oudere versie van Manson lijkt van het doek af te komen.
Deze expositie is een ‘begin van een traditie’ zoals Andreas Blüm zegt bij de opening. De tentoonstelling is een samenwerking met Eurosonic. Komende jaren willen beide organisaties gedurende Eurosonic werk van een kunstenaar, die zowel muziek als beeldend werk maakt, exposeren in het museum. Dit jaar is dat dus het werk van Marilyn Manson. Het werk beslaat één ruimte, maar dat smaakt zeker naar meer. Wie weet een keer een hele vleugel met Mansons werk in het Groninger Museum?
De expositie Masquerade is tot 16 maart te bekijken.
