Het is een pittige uitdaging om met geringe informatie en voorbereidingstijd een totaal onbekende klas een dagje draaiende te houden. Natuurlijk zijn opvoeden en lesgeven niet nieuw voor me. Maar er komt wel veel meer bij kijken.
Welke leerlingen hebben extra zorg nodig? Wat zijn de geschreven en ongeschreven regels en gewoontes? Waar liggen alle materialen? En, last but not least, hoe ga ik soepel te werk met de computer en het digibord?
Ik ben blij dat ik tijdens de afgelopen stages veel aandacht heb besteed aan orde houden en consequent handelen. Want daar begint het als invaller gelijk mee. De leerlingen zijn je namelijk altijd een stapje voor. Die weten veel meer dan de invalkracht. Wat zeg ik? Ze weten van de hoed en de rand!
‘Meneer, ik ben Grijssie kwijt!’, snikt Sara.
‘Uh… wie of wat is Grijssie?’
De eerste kennismaking. Wanneer de leerlingen van groep 3 binnendruppelen, pik ik er meteen één uit die niet op haar mondje is gevallen. Evanna.
‘Neehee! Je moet zeggen IIIIvana!’
‘Sorry Eé…, uh, III-vanna! Zeg, zou je me een rondleiding door de klas willen geven en vertellen waar alles ligt?’
‘Ja, natuurlijk!’
Ivanna doet het geweldig en ik voel me al een stuk zekerder.
Een toetsje rekenen, een lesje taal en lekker buitenspelen. De dag vliegt om als je productief bent.
Na de korte pauze komt Sara snikkend naar me toe.
‘Meneer, ik ben Grijssie kwijt!’
‘Uh… wie of wat is Grijssie?’
‘Grijssie is mijn pop… hij heeft lange grijze haren… hij lag net nog op mijn tafel…’
‘Aha… weet je wat… Eva… Uh, ik bedoel, Ivanna! Zou jij even met Sara willen zoeken naar haar pop?’
Lang hoeven ze niet te zoeken want daar komt Bilal aanrennen.
‘Meneer, meneer! Hij slacht hier, hij slacht hier!’
‘Goed gedaan, kerel! Je bedoelt zeker dat hij hier lag!’
Om half één gaat de bel. Ik moet afscheid nemen van de klas die ik net heb leren kennen.
‘Meneer?’, vraag Nora voordat ze de klas uitloopt. ‘Meneer? Komt u nog eens terug?’
‘Wie weet, Nora, wie weet…’
