Rituelen. Best een chique woord voor handelingen die men steeds herhaalt. Na alweer zes studiejaren rond te lopen op m’n geliefde Zernikeplein heb ik er intussen meerdere gekweekt. Wanneer het kwik boven de twintig graden is gestegen en de zon in volle glorie schijnt, trekken de aspirant-meesters Harm Jaap en Jelmer eropuit om een lekker half litertje bier te nuttigen in de zon. De regel die we eraan toevoegen is: niet zeiken alles van de zonnige kant bekijken.
‘Zekers!’
‘Dit is toch genieten of nie?’
‘Dit is werelds, kerel!’
‘Goed rokje, hoor, past bij haar hakjes!’
‘Lekker man.’
‘Lekker weertje, hè?’
‘Zekers!’
‘Dit is toch genieten of nie?’
‘Dit is werelds, kerel!’
Ik raad elke man aan om dit soort rituelen in leven te houden of te laten ontstaan. Geen gezeik, gewoon ontspannen. Een ander ritueel is om te checken welke soepen de kantine aanbiedt. Je mag mij ’s nachts wakker maken voor bospaddenstoelensoep. Goddelijk lekker.
Relaxt Zernike, je komt altijd wel een bekende tegen op de gang
Koffiepauzes tijdens het studeren! Bittere noodzaak! Niet alleen het lichaam schreeuwt driemaal per dag om donkerbruine troostmomenten. De geest houdt ook van het ontspannen loopje door de gangen en het begroeten van bekende mensen. Wie Groningen een beetje verkent via het stappen, het sporten, het studeren en uiteraard het tinderen, komt daardoor altijd wel een bekende tegen in de gang. Wat voor medestudenten soms frustrerend kan zijn. ‘Harm Jaap, hou eens op met die gesprekjes en haal koffie! Om vier uur is het deadline, weet je nog?’ Maar goed, dat was vorig jaar. Nu eerst genieten van de zon en de meivakantie. Wat niks is zo veranderlijk als het weer.
