Het eerst zag je ze in Griekenland, later in Amerika, maar nu duiken ze ook in Nederland op, ghetto gymmers. De Groningse Bar Brothers houden van bier en van rondhangen. Ondertussen zitten ze zwaar aan de calisthenics. De gemeente houdt de boot af, maar de nieuwe verslaafden schreeuwen steeds harder om een eigen plek. Muscle up, man!
Wie op een willekeurige zondagmiddag rond drie uur langs het pleintje aan de Canadalaan fietst, kan weleens worden geconfronteerd met iets wat sterk doet denken aan een scène uit een gevangenisfilm. Brede kerels rond een klimrek. De één drukt op, een ander touwtjespringt, een derde doet pull-ups aan een stang. Is dit een gevaarlijke hangjeugdbende? Absoluut niet. Dit zijn de leden van de calisthenics-groep Bar Brothers Groningen, een interessante mix van Stadjers en studenten uit verschillende landen. Hun speelveld is de stang. Hun eigen gewicht is het enige obstakel. Calisthenics, ook wel ghetto gym genoemd, kan het beste beschreven worden als straatturnen.
Tricking, free running: movement
‘Echt nieuw is deze manier van trainen niet’, zegt Jeroen Kappen, student Civiele Techniek. ‘Ook Spartanen deden dit soort oefeningen. Het is een hele natuurlijke manier van krachttrainen.’ Maar dan in het getto? ‘Ja, zo kun je het stellen’, lacht hij. In het afgelopen anderhalf jaar is Jeroen verslaafd geraakt. Hij legt uit dat naast calisthenics er nog een aantal andere disciplines zijn, zoals tricking en free running. Samen vallen ze onder één overkoepelende term: movement.
‘Het gaat om vrij bewegen in de open ruimte. Yoga kan daar bijvoorbeeld ook bij horen.’ Wat yoga is, behoeft geen uitleg, maar tricking en free running? ‘Free running is wanneer je een parcours hebt met obstakels, zoals muurtjes. Het is de bedoeling dat je zo sierlijk mogelijk van punt A naar B gaat. Tricking bestaat eigenlijk uit enkel de trucjes die je gebruikt bij free running.’
Het is gratis, je bent in de buitenlucht en de sfeer onder de deelnemers is anders dan in een normale gym.
Workout-park Ciboga
De gemeente lijkt deze nieuwe ontwikkelingen te hebben opgepikt. Zo zoetjesaan zie je steeds meer pleintjes met een optrekstang verschijnen. Zo werd onlangs aan ’t Jaagpad, achter sportcentrum Aclo, een veldje aangelegd waar men gratis kan trainen. Volgens Jeroen is dit nog maar het begin.
‘We zijn in gesprek met de gemeente om een echt groot workout-park aan te leggen tussen de containerwoningen bij het Ciboga-terrein. De bedoeling is dat we daar gratis kunnen trainen en les geven aan beginners.’ Hij kijkt naar het klimrek waar zijn vrienden de meest spectaculaire en zwaartekracht tartende capriolen uithalen. ‘Zo’n klimrek is leuk, maar laten we eerlijk wezen: het is niet voor dit intensieve werk gemaakt. Op een gegeven moment gaat het stuk.’
Als men moet oordelen op basis van het aantal likes op de facebook-pagina Workout Park Groningen, is er genoeg animo voor het initiatief. Na het aanmaken van de pagina in november vorig jaar staat de teller op bijna duizend blauwe duimpjes. Vooral na de deelname van Bar Brothers Groningen aan het ondernemersevenement Let’s Gro zit de interesse in de lift. Op Let’s Gro stond een tijdelijk parcours van onder andere steigerstangen en autobanden.
Hannibal the King, Frank Madrano
‘De komst van zo’n workout-park zou zeker mooi zijn voor Groningen’, vindt sociotherapeut Ray Messak, die ooit Maatschappelijk Werk studeerde aan de Hanzehogeschool. Hij is sinds vorig jaar april een gepassioneerd Ghetto Gym Addict. Een naam die refereert aan de naam van de whatsapp-groep waarmee hij en zijn vrienden communiceren over waar en wanneer er wordt getraind. ‘We twijfelen nog tussen deze naam en Bar Addicts, aangezien we graag aan de bar hangen’, lacht Ray.
Volgens hem wordt calisthenics de komende jaren heel populair in Nederland. ‘In Amerika traint men al jaren in parkjes. Met helden als Hannibal the King en Frank Madrano op YouTube groeit de sport in rap tempo uit de underground.’
Ray ziet ghetto gym als een compleet pakket van kracht, souplesse en creatief denken. ‘Het heeft bovendien enkele voordelen boven een sportschool. Het is gratis, je bent in de buitenlucht en de sfeer onder de deelnemers is anders dan in een normale gym.’ Gedurende de periode dat Ray traint, is het hem opgevallen dat de gunfactor binnen de sport heel groot is. Iedereen helpt elkaar, steunt elkaar en is blij wanneer de ander een nieuw plateau heeft bereikt. Zelfs wanneer je elkaar niet kent. Jeroen beaamt het. Net als Ray denkt hij dat deze vorm van sporten snel zal uitgroeien tot een alternatief voor de klassieke krachttraining. Ook al omdat blessures in deze tak van sport vrijwel niet voorkomen. ‘Het kan zelfs helpen bij het herstellen’, zegt Jeroen die scoliose heeft, een S-vormige ruggengraat, en net is hersteld van een hernia. Sporten leek geen optie meer, totdat hij de uit Aruba afkomstige Emilio, student Nutrition and Dietetics, tegenkwam. Emilio en zijn vriend Rich introduceerden hem in de calisthenics. Sindsdien heeft Jeroen veel minder last van zijn rug.
Heilige gralen van de calisthenics
‘Het is een geweldige sport. Ik was verkocht bij mijn allereerste training.’ Emilio moet even bijkomen van de Human Flag, een oefening waarbij de uitvoerder zich vasthoudt aan een verticale stang en zijn lijf naar horizontale hoogte hijst. Hierdoor lijkt hij zo goed als gewichtloos, net een wapperende vlag.
‘Één van de moeilijkste oefeningen’, weet Ray. ‘Je hebt heel veel basiskracht nodig, vooral in je middensectie. Je gebruikt trouwens altijd al je spieren, dat is het mooie aan deze sport.’ Elke straatturner streeft naar de Human Flag en naar de Muscle Up. Dat is jezelf bovenop de hoogste stang hijsen in één vloeiende beweging. Ook de Front Lever, al hangend planken met gestrekte armen en met je borst naar de stang toe, behoort samen met de omgekeerde variant, de Back Lever, eveneens tot de heilige gralen van het ghetto-gymmen.
‘Het is altijd vechten tegen jezelf en blijven pushen naar het bereiken van nieuwe doelen. The sky is the limit.’ De straatturners hopen daarom dat de gemeente gehoor geeft aan het initiatief Workout Park Groningen. Het is namelijk nog niet helemaal zeker of dit trainingspark er daadwerkelijk komt. Één ding weten de mannen wel: park of geen park, ze blijven stanghangen. Daar zijn ze het gelukkigst.
foto’s: Pepijn van den Broeke
