Hanze-student Willem studeert een paar maanden aan de Polytechnic University in Hongkong. Hij is bevriend met studenten die demonstreren vóór democratie. Anderhalf uur nadat Willem de campus voor het laatst verliet, viel de politie binnen. ‘Ik heb geluk gehad’, mailt hij, ‘anders had ik er ook vastgezeten.’
‘Toen ik een paar maanden geleden in Hongkong aankwam, leerde ik al snel studenten van Polytechnic University kennen. De protesten waren al maanden aan de gang en het was duidelijk dat alle studenten het met de demonstranten eens waren. Nog nooit sprak ik iemand op school die er niet achter stond.’
De insteek was vreedzaam protesteren, zoals samen kraanvogels vouwen
‘Ik had me aangesloten bij een Board Game Club om wat mensen te leren kennen. Vanaf het moment waarop de campus werd bezet, verschenen in de groeps-chat van die club regelmatig berichtjes met informatie over geheime in- en uitgangen en nieuws over de bezetting. De insteek was om vreedzaam te protesteren. Er waren acties als het gezamenlijk vouwen van kraanvogels.’
‘Een inmiddels goede vriend van me, ik noem hem Tim (niet zijn echte naam), doet regelmatig mee aan protesten. Hij is geen frontliner zoals ze dat noemen, maar wel zeer actief, net als veel van zijn vrienden. Ik vroeg hem een keer of er al vrienden van hem waren gearresteerd. Hij moest lachen. Tientallen waren het er, de meeste zijn inmiddels weer vrij op borgtocht.’
Bij de geheime uitgangen lagen kleren om je snel om te kleden om weg te komen
‘Een goede vriend van Tim zat dagen vast op de PolyU voor hij wist te ontsnappen. Ik zat naast Tim toen hij hierover een berichtje kreeg. De vriend was uit één van de torens gesprongen en kon wonder boven wonder ongezien een weg oversteken. Daarna rende hij een treintunnel in waarvan hij wist dat er, als het goed is, ’s nachts geen treinen rijden. Na kilometers rennen kwam hij bij het volgende station. Daar lukte het hem om ongezien weg te komen. Hij heeft veel geluk gehad, want de meeste van zijn andere vrienden lukte het niet om te vluchten. Voor mij klonk het bijna als een scène uit een James Bond-film.’
‘Via geheime in- en uitgangen kon je de PolyU de eerste dagen binnenkomen als je de bewakers (allemaal studenten) je studentenkaart liet zien. Ook medisch personeel en (later) journalisten lieten ze binnen. Bij de uitgangen lagen kleren, zodat je je snel kon omkleden om ongemerkt weg te komen.
‘Nadat ik kort werd gefouilleerd (ze wilden geen undercover-agenten met wapens binnen hebben), mocht ik naar binnen. In het American Diner-restaurant bereidden studenten maaltijden met de hulp van een oude kok. Alle ruimtes waren leeggehaald, elke stoel en tafel waren nodig voor de blokkades bij de ingangen.’
In het lege zwembad oefenden studenten het gooien van molotovcocktails
‘Nadat ik een ruimte had gepasseerd die fungeerde als slaapplek voor journalisten, kwam ik in wat ik kende als de kantine. Het voelde bijna alsof ik in een film zat toen ik de transformatie van kantine naar Centre of Operations zag. Grote tafels vol rantsoenen. Alle soorten eten, vrijwilligers die kaarten aan het maken waren van alle geheimen van de campus, studenten die 24/7 livestreams in de gaten hielden van de gebeurtenissen in de stad, meisjes die aan het bellen waren om leveringen van voorraad te regelen. Het was indrukwekkend om te zien: hier hadden studenten in nood een soort veilige oorlogsbasis opgezet.’
‘Het lege zwembad werd gebruikt om te oefen met het gooien van molotovcocktails. Een eindje verderop testte een student een primitieve helm-katapult. Verderop gaf men zelfverdedigingslessen. Nog nooit heb ik zo’n indrukwekkende organisatie zonder leider gezien.
‘Helaas was het niet genoeg. Het is nu elf dagen later, en er zijn nog tien studenten op de campus. Hoogstwaarschijnlijk hebben ze levenslange trauma’s opgelopen. Een paar studenten schijnen niet meer te willen eten. Hun acties hebben veel sympathie gewekt bij de bevolking. Weinig mensen hebben begrip voor de agressie van de politie tegenover een school vol studenten.’
Foto: Pasu Au Yeung (paraplu-demonstraties in Hongkong, april 2019)
Willem is niet de ware naam van de Hanze-student die in Hongkong verblijft/verbleef.
