Pietje (16), digitale adolescent

In een eerdere column schreef ik over Pietje. Pietje kan ietwat futiel klinken, maar hij heeft nogal een hoge symbolische waarde. Hij staat namelijk voor mijn eerste bewuste stap in de wereld van de technologie. Flashback: de elfjarige Marie zit op een grote bureaustoel. Voor mij een beeldscherm dat het hele bureau inneemt. Mijn vader heeft me net uitgelegd hoe ik een Word-bestand moet aanmaken, iets typen et cetera. Hij zegt: ‘Nu moet je het bestand nog opslaan, geef hem maar een naam.’ Ik noem hem Pietje. Zo is Pietje geboren, getypt met twee wijsvingers op een grijs toetsenbord, alsof ik een huisdier een naam gaf. Pietje had niet veel inhoud, maar goed, wie heeft dat wel, zo vlak na z’n geboorte. Mijn naam en mijn leeftijd, dat stond in Pietje-punt-doc.
Inmiddels is Pietje zestien jaar, een adolescent. De wereld om hem heen zag hij langzaam veranderen. In zijn digitale wereld werd het steeds drukker. En de duidelijke scheidslijn tussen de digitale wereld en de gewone wereld viel weg. Pietjes wereld is groter geworden. Alles trekt in een sneltreinvaart aan hem voorbij. Werd er eerst nog gepingd, nu is dat compleet passé. Maar er wordt wel gepord. Voor Pietje is dit alledaagse kost.
Pietjes wereld is flink uitgebreid en een stuk complexer dan toen hij geboren werd. Net als elke zestienjarige is hij natuurlijk bezig met de vraag: wie ben ik eigenlijk? Bij zijn geboorte was hij een naam en een leeftijd. Geen grote privacy-hangijzers. Inmiddels moet je je daar als inwoner van Digiglobe toch echt wel mee bezig houden. Wat mogen mensen wel en niet weten?
De familie Vogel, Pietjes buren, tweet er lustig op los (bij de Vogeltjes thuis is de cultuur wat losser). Maar wat als de inhoud van Pietjes hele familie bekend zou worden? De inhoud van elk Word-bestand zomaar op de stoep? Zou hij dan in de wolken zijn? In the clouds?
Nee, dat vindt Pietje niet zo’n goed idee. Pietje is inmiddels een Jantje Secuur geworden, een Pietje Precies. Zijn wereld is kleurrijker geworden, al lijkt blauw de boventoon te voeren. Kon hij eerst kletsen met maar een paar andere inwoners. Nu lijkt iedereen elkaar te kennen! Laatst kwam er een een nieuw gezin in de straat wonen: de familie Glass. Het was even wennen, maar ze zijn best gezellig en ze dragen toffe brillen. Zo’n bril wil Pietje ook een keer uitproberen. En voor zijn achttiende verjaardag wil hij geen rijbewijs, maar een ritje in een zichzelf besturende auto. Hoe zal het met Pietje gaan over een jaar of vijf?

Minervastudent Marie van Linschoten, vierdejaars Theatervormgeving, heeft wat te melden. Dat doet ze dan ook. Elke woensdag duikt ze op op de site HanzeMag.