De jongen met de veel te laag hangende broek kijkt wat nors van zich af en slaat zijn biertje in een razendsnel tempo achterover. Aan zijn houding zie ik dat hij tegen de veel te knappe jongen met de brede lach loopt te zeuren over alles waarover hij maar kán zeuren. De barman krijgt een duw als hij iets te dicht langs meneer heen loopt. ‘Echt, mijn leven is één grote ramp. Mijn vrienden doen alsof ik niet besta, mijn vriendin heeft me vanmiddag gedumpt en op school wil het ook maar niet vlotten. Ik denk echt dat ik nooit echt een gelukkig mens zal worden.’
De positieve denker ziet het onzichtbare, voelt het ontastbare en bereikt het onmogelijke. Hier ben ik echt van overtuigd. Beter gezegd: ik ervaar het in mijn eigen leven en zie het in het leven van anderen.
De knappe knul laat zich duidelijk niet door het negatieve gedrag van de brompot beïnvloeden. Zijn ogen blijven stralen en geïnteresseerde, giechelende dames verzamelen zich in een kring om hem heen. ‘Kom op maat, stop eens met dat gebrom. Ik vind het oprecht naar voor je dat mensen je in de steek laten, maar je negatieve gedachten en gedrag maken het er niet echt beter op.’
Hij vertelt hem over een gesprek met een vrouw in de bus die hem vertelde hoe een positieve manier van denken je leven zo mooi kan maken. ‘Natuurlijk, het leven is niet altijd feest, maar sinds die dag ben ik dingen van een positieve kant gaan bekijken en ik voel me stukken beter.’ Zijn lach wordt nog groter wanneer hij spreekt over het meisje dat hij heeft ontmoet, de vrienden waar hij nog steeds kattenkwaad mee uithaalt, de betere resultaten voor zijn studie en zijn nieuwe baan. De jongen met de veel te laaghangende broek trekt zijn broek op. Op zijn gezicht breekt een zonnetje door.
Kijk eens naar jezelf door de bril van een vriend. Ben jij de bromsnor die in alles het negatieve ziet en inderdaad een waardeloos leven lijkt te hebben? Of een positieveling die in alles iets positiefs probeert te zien? En, bevalt het?
Anique Wijnhoud wil afstuderen op Positieve Psychologie. Met die blik in het achterhoofd kijkt ze naar de mensen om zich heen. Zo nu en dan pent ze haar ervaringen op voor HanzeMag.
