Zo lang ik me kan herinneren heb ik vier moeders. Ja, je leest het goed, vier moeders. Twee echte moeders en twee stiefmoeders. Mijn ouders, Anja & Annette, zijn gescheiden toen ik vier was. Daar weet ik gelukkig niet meer zo veel van. Al snel waren er aan allebei de kanten stiefmoeders, Irma & Cindy. Irma hoort bij Anja en Cindy bij Annette.
Voor sommigen heel bijzonder, deze constructie. Voor mij heel gewoon, ik weet niet beter. Wel krijg ik er veel vragen over. Welke moeder vind je leuker? Mis je niet een vader? Ben jij dat dan ook? Om meteen maar antwoord te geven op die laatste vraag. Nee, ik val niet op vrouwen. Maar wat zou het ook?
Op de vraag welke moeder ik leuker vind, kan ik natuurlijk geen antwoord geven. Net zoals jij waarschijnlijk niet kunt kiezen tussen je vader en je moeder. Soms heb je ruzie met de een en dan vind je automatisch de ander leuker. Een echte voorkeur heb ik niet.
Thuis noemen we ze cadeau-moeders
Ik voel me juist heel erg rijk met zoveel moeders. Wij noemen het thuis ook cadeau-moeders, want zo voelt het ook, als een cadeau. Ik heb er gewoon twee extra. Twee extra die om mij geven, van mij houden en mij helpen de vrouw te worden die ik ben en wil zijn.
Of ik een vader mis? Nee, zeker niet. Daar heb ik er ook nog eens twee van. Twee enorme lieverds waar ik heel veel van houd. Mijn biologische vader is al mijn hele leven lang een onderdeel geweest van deze bijzondere constructie. Hij heeft me misschien niet in de traditionele zin van het woord opgevoed, maar hij is er wel altijd. Dat mijn vader samen is met een man maakt de bijzondere gezinsconstructie voor sommigen nog ingewikkelder. Ik voel me juist nóg rijker.
Het belangrijkste is, ál mijn moeders en ál mijn vaders houden van mij en ik van hun en daar draait het uiteindelijk allemaal om.
