Eigenlijk heb ik het altijd wel naar mijn zin. Ik ben wel een type dat van kleine dingen gelukkig wordt. Geef mij een zonnetje, of een leuk liedje. Doe mij een lekker wijntje of een nieuw nagellakje. Kan ik daarna tegen iedereen zeggen hoe blij ik ben. Ik ben ook die fanatiekeling die nog steeds schreeuwt: ‘Kijk, het sneeuwt!’, terwijl ik al eens tot aan mijn borsten in de sneeuw heb gestaan (Lapland, poolcirkel).
Je kunt je nu ook voorstellen hoe blij ik ben wanneer er grootse dingen op mijn pad komen, zoals de airfryer. Mensen in mijn omgeving worden zo langzamerhand gek van mijn foto’s en verhalen. Maar hoe prachtig is zo’n apparaat? En wat eruit komt is al even fraai, snackerdesnack, smakelijke smulsmikkels en hele hete hartige hapjes, de beste borrelbegeleidertjes en nog veel meer.
Ik moet nog wel even een man vinden die mee wil slurpen op zaterdag
Wat ik ook prachtig vind, is op zondagochtend ontwaken en dan mijn telefoon bekijken. Nachtelijke gemiste oproepen, whatsappjes met waar ben je? en foto’s op gure toiletten. Snel kijken op zoek mijn vrienden en snapchatlocaties, want wellicht kan ik nog een mooie ontdekking doen.
Ik smul ervan als m’n maten zich (ook) misdragen. Het liefst kom ik dan ook zo snel mogelijk bij elkaar, zodat we even kunnen bespreken hoe onze gezamenlijke avond was, vanuit verschillende perspectieven. Het liefst zo gedetailleerd mogelijk. Ik hoop dat ik dit soort zondagen nog steeds heb wanneer ik als een echte burger in een koophuis zit, met hypotheek en twee kids. Moet ik nog wel even een man vinden die mee wil slurpen op zaterdag. En een oppas. Of, ook een goed idee, een man die op de kinderen past, terwijl ik termi ga met mijn vriendinnetjes. Ik zie nog wel wat mogelijkheden.
