December 2022. Voor de verandering proeven we de oliebol: een vette deegbal in een feestelijk jasje. Welke bol peuzel je met plezier op en welke bol kun je beter meteen weggooien?
Op elk winkelplein in Groningen zie je een kraam met fonkelende lichtjes. Daar liggen ze, sommige naturel, andere met krenten: open en bloot worden ze tentoongesteld. We hebben het natuurlijk over de oer-Hollandse oliebollen. We, dat is het tweepersoons testpanel dat een oliebollentocht langs vijf kramen maakte. Oscar noemt zichzelf professioneel amateur oliebollenconnaisseur, de oliebol is zijn lievelingssnack in de donkere dagen. Myrthe doet niet voor hem onder, zij bakte in haar jeugd al oliebollen met haar opa. De grote vraag van 2022: welke Groningse oliebol laat je hart sneller kloppen?
Bij elk van de vijf kramen proefden we een naturel bol en een bol met krenten en of rozijnen. We hanteerden vijf wetenschappelijk verantwoorde criteria: de kwaliteit van het deeg, de crunchiness, de prijs-kwaliteit-verhouding, de grootte en de hoeveelheid gedroogde vruchtjes. Pluspunten: de bollenwarmte.
Grootse prestaties op de Grote Markt
De eerste prijs gaat naar het pronkstuk van de Grote Markt: de Hollandse gebakkraam. De oliebol is niet megaluchtig, het is een beetje een deegballetje. Oscar vindt dat ‘eigenlijk wel top’ en merkt op dat ze goed gefrituurd zijn. En…. de bollenbakkers zijn niet krenterig met de hoeveelheid rozijnen. Een minpuntje? ‘Hij plakt een beetje aan mijn gehemelte’, zegt Oscar, ‘maar ik hou van plakkerig.’ Oké, geen minpuntjes dus.
Goeie grootte, knapperig en vers. We geven de oliebollen zelfs een pluspunt, want ze zijn ze echt warm! Er staan maar liefst vijf profi’s te bakken om te zorgen dat niemand van een koude kraam thuiskomt. Met 1,10 per stuk zijn deze oliebollen ook nog het goedkoopst. We geven deze kraam een 8,5.
Met een grote glimlach op haar gezicht zegt oliebollenbakker Mariëlle: ‘Dat vind ik alleen maar hartstikke leuk om te horen.’ Het team bakt de hele dag door, zodat de oliebollen continu vers en warm blijven. Mariëlle vindt het heel belangrijk dat de prijs laag blijft. ‘Alles wordt natuurlijk duurder, dus dan moeten we zelf maar wat inleveren.’ Het recept wil ze natuurlijk niet verklappen. ‘Dat gaat jaren terug!’, glundert ze. Op naar de markt dus.
De tweede plaats gaat naar…
Voor de kramen op de tweede plaats moet je een eindje fietsen. Studenten blijven het liefst rond het centrum hangen. Maar wat blijkt: voor een lekkere oliebol kun je prima bij winkelcentrum Paddepoel terecht. We nemen een flinke hap en wisselen halverwege. Studenten delen alles, toch?
De oliebol is erg knapperig en luchtig. Oscar houdt juist wel van een wat minder luchtige deegbol, Myrthe niet. Tja, het is maar net wat je chill vindt in een oliebol. We zijn het er wel over eens dat-ie gewoon lekker is en die met krenten is rijkelijk gevuld. Voor 1,20 krijg je een prima bol, niet te klein. Geen pluspunten, want hij is niet warm. Maar gelukkig doet de magnetron zijn werk. Een 8.
Nu we toch bezig zijn: winkelplein Selwerd, nog zo’n verborgen shoppareltje. Hier staat de meest kitscherige oliebollenkraam die we ooit hebben gezien: het decor bestaat uit levensgrote, winterse schilderijen. De medewerkers zijn een beetje verveeld, maar gelukkig wenst een man verderop ons vrolijk ‘eet smakelijk!’
De oliebollen stellen niet teleur: eigenlijk zijn ze heel vergelijkbaar met die van Paddepoel. We geven de bollen ook een 8, want voor 1,20 krijg je een mooi uitgebalanceerd resultaat. Gaat onze test een beetje eentonig zijn?
Nét onvoldoende: de dure bollen van Westerhaven
Voor de MediaMarkt staat een extreem goed verlichte oliebollenkraam. In de regen stappen we eropaf, hunkerend naar warmte. Maar helaas, de oliebollen zijn ijskoud. ‘Pff… wat taai’, klaagt Myrthe. De oliebollen zijn wel groot, maar willen we dat ze zo groot zijn? De smaak van het deeg is ook niet helemaal goed: het neigt naar brood.
Ook vreemd: de krenten proeven hier als grote, waterige rozijnen. Myrthe spreekt voorzichtig uit dat ze er niet echt van geniet. ‘Ik ook niet’, geeft Oscar toe. ‘En ik hou echt van oliebollen.’ Met 1,25 is dit ook nog eens de duurste bol, dus we kunnen hem niet meer geven dan een 5.
De laatste plaats gaat naar… de Ossenmarkt
Gelukkig is dit het laatste adres, want we beginnen al misselijk te worden. Van de oliebollen van de Ossenmarkt worden we niet echt gelukkig. De bollenjongen in de kraam is vriendelijk en we nemen een enthousiaste hap. ‘Mijn lippen zijn helemaal vet’, zegt Oscar gedesillusioneerd. Myrthe klaagt over het karige aantal krenten en er zit een soort vettig gezwel aan de bol.
De oliebollen zijn klein, ongeveer de grootte van een tomaat. Dat vinden we niet zo erg, want we eten ze met tegenzin op. We vinden ze met 1,20 per bol te duur voor wat je krijgt. Oké, ze zijn knapperig, maar dat is het enige. Ons oordeel is niet zoet: een 3.
