Wat gebeurt er als je in je eentje op vakantie gaat?

In je uppie op vakantie? Wat doet Maaike zichzelf aan? Nou, ze vindt het geweldig.

Nu de dagen weer langer worden en de zomer in de lucht begint te hangen, is mijn hoofd stilletjesaan naar vakantie aan het verlangen.
Alleen weg zijn. Voor de één klinkt het heerlijk, de ander rilt van afschuw. Je gaat toch niet alleen op vakantie?!
Zelf was ik een paar jaar geleden vooral nieuwsgierig: hoe zou het zijn om alleen weg te gaan? Ik was er wel een beetje klaar mee om steeds maar weer te vragen of anderen mijn vakantie-ideeën leuk vonden. Vaak liepen die plannen uit op een compromis. Uiteindelijk was iedereen net niet helemaal tevreden. Gezellig Nederlands.

Wat als het mis gaat? Wat als de trein pech heeft? Wat als ik eenzaam word?

Mijn nieuwsgierigheid was ook angst. Potverdikkie, wat doe ik mezelf aan, dacht ik, voordat ik drie jaar geleden in de trein naar Wenen stapte. Het werd uiteindelijk de start van mijn solo-tripjes. Elke keer is het hallo avontuur, leuk en ben benieuwd. Maar het is ook telkens weer spanning, angst, stress en doemdenken. Wat als het mis gaat? Wat als de trein pech heeft? Wat als het vliegtuig neerstort? Wat als ik eenzaam word? Wat als ik word opgelicht? Wat als ik enge mensen tegenkom? Wat als, wat als wat als?

Wat als het goed gaat? Wat als de trein op tijd komt? Wat als het vliegtuig veilig landt? Wat als de bestemming nog mooier is dan op de foto’s? Wat als je hele lieve leuke mensen ontmoet? Wat als je geholpen wordt als je er even niet uit komt? Wat als je een superleuke tijd hebt met jezelf?

Als je alleen reist, hebben mensen het idee dat je behoefte hebt aan gezelschap   

Elke keer ben ik toch weer een beetje verbaasd. Waren die zenuwen nou nodig? Nou, eigenlijk niet. Alleen weg, hoe spannend het misschien ook klinkt, het is eigenlijk niet zo spannend.
En helemaal alleen, in je uppie? Het kan zelfs moeilijk zijn om alleen te zijn. Wanneer je alleen reist, hebben mensen namelijk vaak het idee dat je behoefte hebt aan gezelschap. Mensen stappen sneller op je af en maken sneller een praatje met je.
Tuurlijk, ook ik vind het spannend om een stap in het onbekende te zetten. Weg van huis en haard, weg van de veilige omgeving. Tuurlijk, ook ik was bang voor eenzaamheid. Daarom koos ik vaak plekken uit waar het net even wat makkelijker is om andere mensen te ontmoeten. Een surfkamp in Zuid-Frankrijk, vrijwilligerswerk op de Galapagoseilanden en slapen in hostels. Dat maakt het de solo-reiziger makkelijk om andere solo’s te ontmoeten.

Weten dat je het gezellig hebt met jezelf, ook dat is vrijheid

Het chille van alleen weg, is dat je geen verwachtingen van anderen met je meedraagt. Alleen je zelf en je eigen (imaginaire) bagage reizen met je mee. Je bent vrij om te zijn wie je wilt zijn. Niemand die je kent. Niemand die wat van je hoeft. Alleen op pad gaan heeft me een ander perspectief op vrijheid gegeven. Ik weet nu dat ik niet per se met vrienden op vakantie hoef, ik heb het ook gezellig met alleen mezelf. Nu de dagen weer langer worden en de zomer in de lucht begint te hangen, is mijn hoofd opgewekt naar vakantie aan het verlangen.