Bossanova uit Spitsbergen
Little Lights. Op het debuutalbum van Evelien Storm gaat van alles heel erg goed. Toch zal de oud-studente van het Prins Claus Conservatorium het bij de volgende plaat anders aanpakken.
Ondernemen in de creatieve sector is altijd spannend. Kunst is niet per se een product waar de massa op zit te wachten. Maar wat doe je als muziek maken je droom is, het creatieproces op zich je al zoveel voldoening geeft dat daar niets tegenop kan en je er bovendien ook nog eens voor hebt gestudeerd? Dan breng je een plaat uit, net zoals Evelien Storm.
Braziliaanse vibe
‘Ja, zo gaat het wel zo ongeveer’, zegt Evelien. ‘Ik bedenk dat ik iets wil maken en dan ga ik er gewoon voor. Pas op het moment dat ik daadwerkelijk begin aan een project wordt het eng. Maar dan ben ik er al mee bezig, dus dan moet en zal het af.’ Ze lacht even. ‘Zo ging het dus ook met Little Lights.’ De debuutplaat is een aaneenschakeling van mooie nummers. Voor Little Lights bundelde Evelien haar krachten met de Groningse gitarist en componist Joost van der Beek en toetsenist Vincent Grit. Samen met haar band namen ze de nummers op in Studio Spitsbergen, een verstilde plek op het Groningse platteland.
Brazilië trekt me enorm. Misschien hoor je die invloeden er daarom wel doorheen
Voor ons gevoel hebben veel tracks een zwoele Braziliaanse vibe. Evelien heeft inderdaad een zwak voor Zuid-Amerika. ‘Ik ben er geweest en ik heb me na mijn opleiding aan het conservatorium verdiept in Zuid-Amerikaanse film tijdens mijn studie Kunsten, Cultuur en Media aan de Rijksuniversiteit. Dus ja, Brazilië trekt me enorm. Misschien hoor je die invloeden er daarom wel doorheen. Ik moet wel zeggen dat ik dat niet per se zo bedoeld heb. Het zijn mijn nummers en niet mijn bossanova- of sambanummers.’
Een extra fanbase
Dat haar songs lekker klinken, vinden wel meer mensen. Zo zat het Platform Theater op 23 september afgeladen vol tijdens de presentatie van Little Lights. Evelien doet het goed voor een nog jonge artiest. Zelf is ze er ook blij mee. ‘Het is heel leuk om te zien dat mensen voor je komen. Nu heb ik natuurlijk in Groningen gestudeerd en de band komt ook uit de stad. We hebben hier wel echt een netwerk.’
Dat netwerk bestaat niet alleen uit familie en vrienden. Voor Little Lights hield Evelien een crowdfundingactie via Voordekunst. Het theater zat vol investeerders die willen zien wat er met hun geld gebeurd is. Ze moet weer lachen.
‘Dat klopt inderdaad. Door die investering voelen mensen zich meer betrokken bij het project. Dat vind ik erg mooi. Het zorgt er echt voor dat iedereen die eraan meedoet je blijft volgen. Je creëert als het ware een extra fanbase.’
Ik heb een persoonlijk boodschap ingezongen voor de voicemail van twintig verschillende donateurs
Bij een crowdfundingscampagne horen wederdiensten. De donateurs verwachten allerlei presentjes voor hun bereidheid om de portemonnee te trekken.
‘Ja, je ziet bijzondere dingen langskomen. Ik heb een persoonlijk boodschap ingezongen voor de voicemail van twintig verschillende donateurs. Het was zelfs een rijmpje dat ik op basis van hun naam, werk en interesses had opgesteld. Dat was wel de ludiekste actie.’
Crowdfunden is dus een aanrader? Ze denkt even na.
‘Ja. Maar het is wel heel veel werk.’ Kleine zucht. ‘Kijk, voor het opnemen van een plaat krijg je lastig subsidie, dan is crowdfunding een mooi alternatief. De keerzijde is dat je jezelf schaamteloos op de markt moet zetten, achter mensen aan moet gaan om te zorgen dat er geld binnenkomt. Dat vond ik wel heftig. Subsidie aanvragen is een stuk makkelijker.’
Brood op de plank
Zo’n zes jaar geleden studeerde Evelien af aan het Prins Claus Conservatorium. Inmiddels woont en werkt ze in Den Haag. ‘Ik ben zanglerares en werk daarnaast in een theater in Den Haag als producent. Wat dat betreft ben ik wel goed terecht gekomen in de culturele sector. Of dit het beeld is dat ik voor ogen had toen ik aan het conservatorium begon?’ Ze valt even stil. ‘Nee, zeker niet. Maar dat geldt voor heel veel muzikanten denk ik. Het volwassenenleven blijkt nu eenmaal meer te zijn dan dat je in eerste instantie dacht toen je ging studeren. Er moet ook brood op de plank komen. Dat kun je als muzikant op verschillende manieren doen. Sommige mensen spelen in tien bands, zowel eigen werk als ook covers op feesten en partijen. Dat is een hele mooie manier om van muziek rond te komen. Ikzelf heb er voor gekozen om zangles te geven, aan theaterproducties te werken en zo wat meer tijd over te houden voor een project als Little Lights.’
Ik was manager, productieleider, communicatiemedewerker, directeur, penningmeester en producer van de muziek
Tot nu toe werpt deze aanpak z’n vruchten af en Evelien kijkt met enthousiasme naar de toekomst. ‘Ik wil de plaat eerst nog een keer in Den Haag presenteren samen met mijn band. Daarna gaan we kijken waar we kunnen spelen.’ Haar voorkeur gaat uit naar theaters en wat intiemere festivals als Noorderzon en Oerol. ‘Poppodia zijn leuk, maar voor deze muziek vind ik het niet zo passen.’
Ze moet lachen als we vragen of ze nog een tweede plaat gaat uitbrengen. ‘Eerst maar veel optreden met dit materiaal. Daarna ga ik wel weer schrijven. Hoewel een tweede album wel een heel ander verhaal wordt.’ Zo heeft Evelien voor Little Lights alles van begin tot einde zelf gedaan. ‘Ik was manager, productieleider, communicatiemedewerker, directeur, penningmeester en producer van de muziek. De volgende keer wil ik me zoveel mogelijk alleen op de muziek concentreren.’
Check Eveliens album hierrrrr en hierrrrr.
Foto’s: Jasper Bolderdijk