De zaak V, hoeveel pech mag een student hebben?
Deeltijdstudent V haalde in anderhalf jaar slechts twee studiepunten. Dat betekent stoppen met de opleiding, zei de examencommissie en gaf hem een BSA. V beroept zich op bijzondere omstandigheden en stapte naar het CBS.
‘Alle voorwaarden zijn er. Ik heb een vast contract, met m’n werkgever heb ik afgesproken dat hij me de komende jaren geen projecten in het buitenland zal toewijzen en ik ben extra gemotiveerd voor de opleiding.’
Zo besluit de zichtbaar aangedane student V zijn betoog voor het door mr. Mirjam Donkersloot voorgezeten College van Beroep voor Studenten (CBS) op 21 november.
De examencommissie van het Instituut voor Engineering heeft hem een negatief bindend studie-advies gegeven. V is op de Hanzehogeschool niet meer welkom als deeltijdstudent Technische Bedrijfskunde (TB).
‘We gaven V steeds weer mogelijkheden om te tonen dat hij het in zich heeft’
Op het oog is dat niet vreemd, want V haalde sinds hij op 1 februari 2018 met de opleiding begon slechts twee studiepunten. Dat is wel heel erg ver verwijderd van de 48 punten die hij op z’n laatst in april 2019 had moeten binnenslepen.
‘We hebben veel met V overlegd en hem steeds weer mogelijkheden gegeven om aan te tonen dat hij het in zich heeft’, stelt Maryam Maftoon Kebriai van de examencommissie.
‘Op een gegeven moment moesten we vaststellen dat we geen basis meer hadden om daar nog verder mee te gaan.’
V krijgt ruimschoots de gelegenheid om te vertellen wat er sinds februari 2018 is gebeurd.
‘Achteraf moet ik zeggen dat ik enorm spijt heb van wat ik zie als m’n grootste fout’, zegt V, ‘ik had me in maart 2018 meteen moeten uitschrijven.’
Het bedrijf waar V werkt had iemand nodig die een project wilde uitvoeren in de Verenigde Staten. Echt een mooie klus voor V, dacht diens baas. V zag het wel zitten. Bovendien had hij nóg een reden om ja te zeggen.
Van studeren zo ver van huis kwam ook niet veel
‘Ik had een tijdelijk contract. Wat zouden ze van me denken als ik nee zei? Daarmee zou ik zeker geen goede beurt maken.’
V zei dus ja. Het was inderdaad een mooie missie, maar wel erg druk en enerverend. Van studeren zo ver van huis kwam ook niet veel. Maar niet getreurd, vol goede moed pakte hij de draad weer op in september 2018. Al snel had hij z’n eerste twee studiepunten in de tas.
Maar ja, toen kwam er voor z’n bedrijf weer een opdracht in Amerika los. Wie had ervaring in the States? Wie was helemaal geknipt voor the job? En wie kon nog steeds geen nee zeggen omdat hij nog geen vast contract had?
V zei ja. Het zou voor een korte periode zijn, maar dat liep anders. Toen duidelijk werd dat het een paar weken langer zou duren, kon V niet terug. En toen de weken maanden werden ook niet.
Het was al maart 2019 toen V weer op Nederlandse bodem was aanbeland. Met de begeleiders van Technische Bedrijfskunde sprak hij af dat hij zou tonen dat hij het in zich had, die deeltijdstudie Technische Bedrijfskunde. De examencommissie gaf hem tot 16 augustus de tijd om veertien punten te halen.
Toen vuurde de eikenprocessierups z’n brandharen op V af
‘We gunden hem het voordeel van de twijfel’, zegt Maftoon Kebriai, ‘we hadden namelijk nog steeds geen beeld. Zou hij de opleiding succesvol kunnen afronden… dat bleef de vraag. We zagen wel dat hij gemotiveerd was, maar studeren vergt meer dan dat. Daarvan zagen we te weinig bewijs.’
Ook in de maanden vóór augustus 2019 kon V dat niet leveren.
In zijn tuin vuurde de eikenprocessierups z’n brandharen op V af. Op zich al een uiterst vervelende gebeurtenis, maar in V’s geval een heuse ramp.
‘Mijn ogen. U moet weten dat ik in 2004 veertien keer ben geopereerd omdat mijn netvlies losliet. Ik ben dat jaar een paar keer ontsnapt aan volledige blindheid. Sinds die tijd loop ik een verhoogd risico op glaucoom. Toen ik dus oogklachten kreeg na die aanval van de processierups waren het niet alleen de lichamelijke klachten die me parten speelden… ik was heel erg van slag. ’
V’s laptop met studie-opdrachten zwerft ergens in Afrika rond
Het kostte V heel wat tijd en inspanning om van het leed af te komen. Ondertussen lag de afspraak om die veertien punten te halen er natuurlijk nog wel. Ook had V een vakantie naar Zuid-Afrika geboekt. Na enig dubben besloot hij om te gaan. Op vakantie, maar wel met een koffer en een laptop vol studiemateriaal. Hij wilde de studie-opdrachten in Zuid-Afrika uitwerken.
V landde keurig in Kaapstad, maar z’n bagage niet.
‘Ik had helemaal niets meer, zelfs geen tandenborstel. Tot op de dag van vandaag, nooit meer iets van de bagage gehoord.’
Ook van de laptop met TB-opdrachten werd nooit meer een spoor teruggevonden. En, ook dat nog, daar lag een negatief bindend studie-advies op de deurmat.
‘Ik schaam me’, zegt V, ‘ik wíl studeren. Ik ga er echt voor. Ik ben zelfs gestopt met hockey op hoog niveau om extra tijd vrij te maken. Ik wil ook best verder studeren aan de NHL en Windesheim, maar die hebben hun programma’s voor Technische Bedrijfskunde zo ingedeeld dat ik sowieso zal moeten verzuimen op belangrijke momenten. De Hanze is m’n enige mogelijkheid. Geef me een kans.’
Zitting College van Beroep voor Studenten (CBS),
donderdag 21 november, 09:30 uur
CBS: Mr. Mirjam Donkersloot (voorzitter), mr. Thijs Leuveld en Sjoerd Winselaar (student-lid)
Examencommissie Instituut voor Engineering: Maryam Maftoon Kebriai en Jetty Tabak
Uitspraak: over twee weken op de site (partijen zijn inmiddels op de hoogte)
Photo by Noah Boyer on Unsplash