Dit is de herfst, tijd voor afscheid

De herfst staat voor Maaike symbool voor loslaten. Heel toepasselijk, want haar huisgenoot vertrekt. Vijf jaar samen is voorbij.

Herfst is het loslaten van de blaadjes aan de bomen, de vogels die naar het zuiden trekken, het wisselen van kleding, van zomer- naar winterjas, sjaal om en handschoenen aan. Ik mis de zon aan het einde van de dag, de zomeravonden. Herfst is de kou trotseren op weg naar het sporten.

Vijf jaar woonden we samen, dat is lang

De herfst is de tocht naar het einde van het jaar, tijd om afscheid te nemen. Dat is wat mijn huisgenoot onlangs deed, doei zeggen. Ze zou een half jaar op exchange gaan en haar kamer in de onderhuur doen. Maar nee, alles veranderde toen de Vuurnatie aanviel (grapje). Het veranderde toen onderhuren niet zo makkelijk bleek. Ze besloot om te gaan.
Vijf jaar woonden we samen. Toen ik begon met studeren kon ik de studentenkamer van mijn zus overnemen. Mijn huisgenoot woonde net een half jaar in dat huis. Vijf jaar van je leven is lang. Ik vond het helemaal niet leuk dat ze wegging. Ik was blij voor haar, dat wel, maar ik vond het ook jammer voor mezelf.

Ze zien wie je na een feestje naar huis meeneemt, je brakke kop, je tentamenstress, kortom: ze zien alles

Huisgenoten zijn iets speciaals. Ze zijn een beetje als familie: je hebt niet voor ze gekozen, ze komen op je pad of naja, letterlijk in je huis. Anderen zijn je hospi-keuring doorgekomen, maar toch: huisgenoten zijn van een andere soort dan vrienden. Je hebt een intieme relatie met ze, ze zien je vaak op je slechte momenten. De momenten waarop je net je bed uitrolt, de momenten waarop je ’s nachts bezopen thuiskomt, ze zien de personen die je na een feestje mee naar huis hebt genomen, ze zien je brakke kop, je gestreste toestand voor de tentamens, kortom, ze zien alles wat geheel niet charmant is.
Je kunt je niet verschuilen, althans niet bij mij in huis, je huisgenoten kennen alle kanten van je, of je nou wilt of niet.
Leven met huisgenoten zorgt ook voor de nodige ergernissen, frustraties en irritaties. Maar tot nu toe zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. De laatste drie jaar waren we stabiel, géén wisselingen. Misschien dat haar vertrek me daarom zwaarder valt dan voorheen.
De herfst staat symbool voor verandering. Als alles om je heen verandert, druk ik het liefst de terugspoelknop in: terug in de tijd, naar het begin van mijn leven hier in Groningen. Maar de herfst leert me elk jaar opnieuw dat ik moet loslaten.