Een lesje Mediamarktwijsheid

Stel je voor: je hebt zin in een kopje koffie. En dan niet van die filtermeuk, en senseootjes hangen je ook de neus uit. Maar er is één probleem. Je bent een student met weinig centjes.
Er een manier om zonder ook maar een cent te betalen je caffeïne-cravings te bevredigen. Groningen heeft veel leukje plekjes waar je gratis spulletjes kunt krijgen, je moet ze echter wél weten te vinden. De echte student onder ons zit nu waarschijnlijk al te kwijlen.
Dit is de truc: je gaat met je beste vriend(in) naar de Mediamarkt. De Mediamarkt? Ik ben toch niet gek? Toch maar doen, dus, naar de Mediamarkt. Anders dan de naam doet vermoeden, verkopen ze hier glorieuze koffie-automaten. Van die grote, weet je wel. Met dure Italiaanse namen, en prijskaartjes die je doen afvragen wat je verkeerd doet in het leven.

Wat? Moet ik naar de Mediamarkt? Ik ben toch niet gek!?

Je spreekt met je compagnon af dat jullie familie zijn, op zoek naar een leuk cadeau, want: jullie ouders/neven/nichten whatever staan op het punt om te trouwen. Gezamenlijk gaan jullie naar de koffiehoek. Daar staat een over-enthousiaste verkoper, die je met alle plezier een peperduur apparaat door de strot wil duwen. Voor het gemak noemen we hem Sjoerd.
Sjoerd is niet meer dan een slaaf van de grote, gemene koffie-imperialisten. Voor een hongerloontje urenlang zwoegen, dat is er van zijn leven geworden. In de Mediamarkt nog wel, of all places. Een handjevol euroshoppervet houdt zijn terugtrekkende haargrens nog een beetje in respectabele staat. Zijn gezicht staat permanent op treurig, al doet hij enige lauwe pogingen om dat te maskeren. Je stelt je netjes voor, en legt Sjoerd de situatie voor. Iemand gaat trouwen, we willen graag één van deze formidabele apparaten aanschaffen, want dat is nou eenmaal een ontzettend goed cadeau voor een pasgetrouwd stel, et cetera, et cetera.

Op dit moment zou mediamarktman Sjoerd argwaan kunnen krijgen

Dit verhaal zal er als een warm papje ingaan bij Sjoerd. Natuurlijk moet je wel álle twaalf smaken testen, om met eigen papillen te proeven hoe ver de technologie nou precies gevorderd is.  Op dit punt zou Sjoerd enige argwaan kunnen krijgen, maar hij heeft geen keus: hij móet alle koffiesoorten met je doornemen, één voor één. Van essentieel belang is dat jij en je partner in crime ontzettend geïnteresseerd doen, en zelfs guitig meelachen als Sjoerdje een grap maakt: nee, in de walnotenkoffie zitten geen echte walnoten, haha. Niemand snapt de grap, maar toch lachen geblazen.
Als jullie het gevoel hebben dat je cafeïneniveau een piek heeft bereikt en je met gemak vijf kilometer kunt rennen, is het tijd om afscheid te nemen. ‘’We komen later nog weleens terug, toch nog even overleggen met de rest van de familie.’ Vriendelijk bedanken en langzaam weglopen.

Niet gek, hè?
Maar, uh… Niet allemaal tegelijkertijd proberen, dan gaat de lol er voor Sjoerd snel af.