Hanze Lezing: Waanzinnige plannen

Op donderdagmiddag 17 oktober zit het auditorium van de Van DoorenVeste vol mensen met een droom. ‘Want waarom zou je anders naar deze lezing komen’, zegt Marcel van Driel. Hij schreef er een boek over: ‘Waanzinnige plannen, en hoe ze te realiseren’ waarin hij haarfijn blootlegt waarom veel plannen mislukken, of niet eens uit de startblokken komen.
De definitie van een waanzinnig plan is volgens Van Driel: een plan dat inspireert maar waar je in grote mate tegenop ziet. Of je nou voor jezelf wilt beginnen of juist in loondienst wilt gaan, de marathon van New York wilt lopen, de opwarming van de aarde wilt tegengaan of een klimplant langs het Groninger Forum wilt laten groeien, Marcel van Driel doet het gewoon. Hij wilde schrijver worden, maar had een baan van zestig uur in de week. In 2002 zei hij die op, verkocht zijn huis, huurde een kamer in Rotterdam voor tweehonderd euro in de maand en schreef iedere dag duizend woorden. Toen hij het boek aan een uitgever stuurde, kreeg hij het terug met de reactie: ik denk dat je het wel kunt, probeer het nog eens. Dat deed hij. Inmiddels heeft Van Driel 42 kinderboeken op zijn naam staan waarvan Superhelden het bekendste is. ‘Waanzinnige plannen’ is zijn eerste non-fictieboek. In 2014 verschijnt Nachtmerrieman, een bovennatuurlijke thriller, en zijn eerste volwassenenroman waarvoor hij 17.000 euro met crowdfunding bij elkaar sprokkelde.
Waarom blijven veel van onze dromen ooitdromen? Voor de meeste mensen geldt dat ze te weinig tijd en te weinig geld hebben. Er zijn mensen die te veel tijd hebben, omdat ze bijvoorbeeld werkloos of ziek zijn, maar die hebben vaak weinig geld. De mensen met veel geld hebben allemaal structureel te weinig tijd. Dan zijn er de argumenten: het kan niet en ík kan het niet. Van Driel powerpoint ze in één klik van tafel. Hij noemt het nooitangsten. Maar de dooddoener ‘alles kan als je er maar in gelooft’, noemt hij ook bullshit. Je moet dus aan de slag: niet geloven, maar doen.
Eén van Van Driels technieken noemt hij reverse engineering. Hiermee visualiseer je van achteren naar voren hoe iets is gemaakt. Dus als jij de marathon van New York wilt lopen dan bedenk je je hoe je met je tong op je schoenen Central Park bereikt, welke tijd je hebt neergezet en hoe je partner je met een bos bloemen op de finish om je hals vliegt. Je doet dus net alsof je plan gisteren is gelukt. Vervolgens bedenk je van achter naar voor en van voor naar achter mijlpalen. Als je deze op elkaar legt, kun je zien waar de gaten zitten.
‘Wees een democratische dictator’, buldert Van Driel. Vertel je droom, deel je plan met anderen. Laat mensen meepraten, maar neem zelf alle eindbeslissingen. Zorg dat het jouw plan blijft.
Zijn beste tip vind ik echter om mensen voor je karretje te spannen. Ofwel van hun netwerk gebruik te maken. Je vertelt iemand dat je de marathon in New York wilt lopen en een sponsor zoekt. Als je dan als reactie krijgt: dan moet je die-en-die even bellen, dan antwoord je entousiast: wat een geweldig idee, wil jij dat even voor me doen? Succes verzekerd, volgens Van Driel.
Wat te doen als een plan mislukt? Van Driel steekt de zaal op de valreep een hart onder de riem: als je plan mislukt, ben jij nog niet mislukt. Hij sabelt hoogmoed met een vinnig tikje onderuit: als het project slaagt, wil dat nog niet zeggen dat jij bent geslaagd.
Heb jij van die dromen die je wakker houden tot je ze uitvoert? Denk dan: wie met beide benen op de grond blijft staan, komt niet ver (Loesje).