‘Ik wist dat ik niet van hem kon winnen’

Veel Nederlandse meiden en vrouwen deden de afgelopen maanden hun #metoo-verhaal gedaan. Van Groningse studentes hoorden we nog niet heel veel. Maar ze zijn er natuurlijk wel. Anne (20) bijvoorbeeld.

‘Het leek heel onschuldig. Ik had hem leren kennen via Tinder en we konden echt goede gesprekken met elkaar voeren. Ik had de app gedownload nadat mijn relatie uit ging. Ik had behoefte aan ontmoetingen met nieuwe mensen. We praatten niet ongelofelijk veel, maar als we praatten dan was het ook heel goed. Hij begreep me en was altijd heel enthousiast over zijn werk en zijn hobby’s. Ik kon zelfs persoonlijke dingen bij hem kwijt. Hij respecteerde het feit dat ik nog geen seks wilde hebben en vond het heel tof dat ik daar zo achterstond.

Toen hij probeerde zijn hand in mijn broek te stoppen, luisterde hij niet toen ik stop zei

‘Na een week kwam hij met het idee om af te spreken. Pokémon GO was in die tijd zo’n enorme hit, dus we wilden dat spelen in het park vlakbij het huis van mijn moeder. Ik kende het park heel goed dus het voelde ook niet verdacht. Toch wilde ik niet dat hij mijn adres wist, dus spraken we vlak bij het park af. Het was ontzettend gezellig en we hadden heel veel plezier in het Pokémon vangen.

‘We gingen op een bankje zitten en begonnen wat te zoenen. Toen hij probeerde zijn hand in mijn broek te stoppen, luisterde hij niet toen ik stop zei. Het leek alsof hij me niet eens hoorde. Ik was zo in shock van wat er gebeurde, ik kon helemaal niks doen. Uiteindelijk liepen we door en kwamen we bij een plek waar vroeger een hele mooie rozentuin was. Nu was het helemaal begroeid, als een soort jungle. Als je erdoorheen loopt, voel je je al ontzettend opgesloten en data gevoel werd alleen maar erger doordat hij weer aan me ging zitten. Ik bleef zeggen dat hij moest stoppen, maar hij luisterde niet. Ik kreeg het gevoel dat ik wel moest wel opgeven en was nog steeds in shock.

Ik wilde het niet vertellen, maar het kwam er allemaal uit

‘Ik wist dat wanneer ik geweld zou gebruiken, ik niet van hem kon winnen. Maar toch had ik een instinctreactie. Ik had het gevoel dat ik er niet te veel over moest praten en moest doen alsof er niks aan de hand was. We moesten gewoon doorlopen naar drukkere plekken in het park en doorgaan met Pokémon vangen. Ik had ondertussen wel mijn zusje geappt om de morning after pil voor me te halen.’

‘Toen ik thuiskwam zag m’n moeder dat ik lijkbleek was en vroeg wat er aan de hand was. Ik wilde het niet vertellen, maar het kwam er allemaal uit. Ze was heel zorgzaam en reageerde heel moederlijk. M’n vader hielp me ook goed, hij benadrukte dat ik vooral naar de toekomst kon kijken. Hij overtuigde me om een afspraak te maken met de politie voor een kennismakingsgesprek. Daarna werd ik uitgenodigd voor de officiële aangifte.

Het enige wat je in de periode daarna voelt is schuld en pijn

‘Ik voelde me zo ontzettend vies. Toen ik thuiskwam heb ik wel drie uur lang gedoucht. Achteraf was dat ontzettend dom, omdat de politie daardoor geen sporen meer van hem kon vinden. De officiële aangifte bestond uit een gesprek van acht uur. Uiteindelijk is er geen vervolg gekomen op m’n aangifte, maar ze bewaren het wel, voor als die jongen weer zo iets doet. Hier zitten wel allemaal voorwaarden aan verbonden.

‘Het enige wat je in de periode daarna voelt is schuld en pijn. Zowel fysiek als mentaal. Ik ging twijfelen aan mezelf: had ik echt wel alles gedaan om hem te stoppen? En had ik hem echt niet weg kunnen duwen? Het voelde alsof mijn verhaal het niet waard was. Wat anderen hebben meegemaakt was veel erger. Ook schaamde ik me kapot. Het was niet slim om met een onbekende af te spreken, ook al voelde het goed. Er waren veel dingen waaraan ik moest werken.

Ik vond het in het begin doodeng om in mijn kamer in Groningen te zijn

‘Ik kreeg EMDR-therapie, dat was ontzettend zwaar en intens. Maar het is wel mijn redding geweest. Na zo’n sessie had ik enorme hoofdpijn omdat je hersenen overprikkeld worden. Mede daarom stopte ik ook een half jaar met mijn opleiding. Het was heel ingewikkeld voor de mensen om me heen omdat mijn reacties niet te voorspellen waren. Soms wilde ik alleen zijn en soms wilde ik juist iemand bij me hebben. Maar als ik dan alleen was, voelde ik me alleen maar banger.

‘Ik vond het in het begin doodeng om in mijn kamer in Groningen te zijn. Ik checkte het slot keer op keer en sliep met een mes naast mijn bed. Ook alleen fietsen in het donker was angstaanjagend. Helemaal omdat ik hem daarna nog een paar keer ben tegengekomen. Uitgaan was niet makkelijk. Mensen staan heel dichtbij en als ze drank op hebben zijn ze al wat uitbundiger. Ik was heel erg op mijn hoede. Uiteindelijk ben ik op zelfverdediging gegaan in Kardinge om sterker te worden. Maar bij sommige bewegingen, zoals wanneer iemand me vanachter vastgrijpt, wordt het me te veel. Het is een proces, maar ik ben al heel ver.

Mijn laatste grote doel is om andere meiden, die een soortgelijk verhaal hebben, te helpen hetzelfde te bereiken

‘Ik heb heel hard gewerkt aan mijn zelfbeeld. Het ligt niet aan mij. Het was niet mijn schuld dat ik verkracht ben. Ik heb hem uiteindelijk een brief geschreven, om uit te leggen wat het met mij gedaan heeft en dat ik aangifte heb gedaan. Ik heb nooit een reactie van hem gehad, maar dat interesseert me ook niet. Ik wilde het laatste woord hebben en op deze manier laten zien dat ik sterker ben. Ik noem zijn naam ook nooit, want hij verdient geen naam. Ik heb geleerd om erover te praten en om van mezelf te houden. Ik weet dat ik het verdien om gelukkig te zijn. Mijn laatste grote doel is om andere meiden, die een soortgelijk verhaal hebben, te helpen hetzelfde te bereiken. Ik wil ze motiveren dat ze het waard zijn dat mensen naar hen luisteren.’

Feiten
In Nederland zijn jaarlijks zo’n 285.000 vrouwen slachtoffer van seks tegen hun wil.
Sinds de trend van #metoo zijn de meldingen voor seksueel geweld meer dan verdubbeld. (Ineke Sybesma van het Fonds Slachtofferhulp in het Dagblad van het Noorden: ‘De gemiddeld 250 meldingen in de eerste maanden van dit jaar verdubbelden door de aandacht naar 550 in oktober.’

Het Centrum Seksueel Geweld Groningen-Drenthe biedt 24 uur per dag hulp aan iedereen die een aanranding of verkrachting heeft meegemaakt. Je kunt gratis contact opnemen via 0800-0188 of 088-208 00 88.
Wat moet je doen als je dit hebt meegemaakt? Anne geeft advies: ‘Neem zo snel mogelijk contact op met de politie, ook al wil je dat niet. Douche niet direct, want dan was je sporen weg die nuttig zijn voor de politie.’