Kebabtest: Wie verkoopt Groningen’s beste döner?

Een avondje stappen is niet compleet zonder de kers op de taart: een broodje kebab. Een vakkundig subjectieve jury ging daarom op pad om de lekkerste döner van Groningen te vinden.

‘Ik heb de hele dag niet gegeten.’ Freek wrijft over zijn buik. ‘Echt superveel zin in deze test.’ We hebben ons verzameld in een kamer ergens in het centrum. Vier man sterk gaan we dit spreekwoordelijke varkentje wel even wassen. Correctie, dit lammetje of kippetje natuurlijk, anders is het haram. Eric en Jasper knikken goedkeurend. ‘Kom maar door met die broodjes döner kebab.’

Het moet wel echt bijdragen aan de ervaring, anders kun je net zo goed een kapsalon bestellen

Voordat we van start gaan, stellen we de criteria vast. Een goed broodje warm vlees van het spit moet voldoen aan lekker veel beleg. ‘Dat is sowieso een must. We willen natuurlijk lekker veel kebab, maar groenten mogen niet ontbreken’, zegt Jasper. ‘Vergeet het broodje zelf niet, hè?’, vult Eric aan. ‘Het moet wel echt bijdragen aan de ervaring, anders kun je net zo goed een kapsalon bestellen.’

Een solide lijstje
Terwijl de verschillende verwachtingen door de kamer heen vliegen, teken ik de tabel uit. Hierop kan iedereen zelf een cijfer invullen. Naast de kwaliteit van het broodje en de hoeveelheid vlees en groenten, mag de algehele ervaring niet ontbreken. ‘Dit is wel een solide lijstje’, knikt Freek. ‘Je bent tenslotte lam als je bestelt, daar gaan we vanuit. Het moet je verlangen stillen, daar gaat het om.’

Daar gaat het laatste stukje objectiviteit

We overleggen snel of het zin heeft om alles af te halen of dat we het online zullen bestellen. De zaak bezoeken en de kebab daar ophappen heeft geen zin met vier man, een scorekaart en een dikke camera. ‘Die gasten zien ons aankomen. Dan krijg je echt wel vragen waarvoor en dan gaan ze extra hun best doen’, zegt Eric. ‘Daar gaat het laatste stukje objectiviteit’, lacht Freek en maakt een gebaar alsof hij iets uit het raam gooit. Fair enough.
Via een bezorgwebsite zetten we één voor één de aanvragen uit. Eerst maar even de meest bekende namen. Hasret en Özan, dat zijn de twee tenten die de kebabtraditie in stand zouden moeten houden, aangezien ze de oudste in Groningen zijn. Daarna kiezen we voor een nieuwere toko: Dönerbox. Een buitenbeentje ver weg uit het centrum mag ook niet ontbreken. Ons culinaire oog valt op Sultan Kebab uit Beijum.

Hasret
Binnen een kwartier gaat de bel. ‘Wat! Zo snel al?’ Yup, de koerier van Hasret is er als de kippen bij. We openen het eerste dampende plastic tasje. Ik kijk naar mijn mede-juryleden, die als hyena’s om me heen staan, wanneer ik het broodje in vier stukken snijd. Op het laatste moment bedenk ik me. Hebben we een liniaal hier? De woorden zijn nog nauwelijks uit mijn mond of Eric werpt een stuk plastic naar mijn hoofd. Even de doorsnede van het broodje opmeten. Dertien centimeter.

De bel. Nog een koerier? Nee, het is Davey. Hij is toevallig in de buurt. ‘Ik wil best meedoen, hoor.’ Top. Hier heb je een stuk, dit zijn de criteria. Kom maar met je op- en aanmerkingen. Dat hoeft de jury niet nogmaals te horen. Iedereen stort zich op het bord. Smakken, oergeluiden en stilte.
‘Dit broodje is zompig en het vlees is flauw’, zegt Jasper. De rest denkt nog even na. ‘Ja, daar sluit ik me bij aan’, zegt Eric. Davey is het er niet mee eens. ‘Lekker dit.’ Freek pakt een pen en begint het scoreblad in te vullen. ‘Mijn grote vraag is: waar zijn de groenten? Die ene tomaat tel ik niet mee.’
Cijfer: 6,6

Özan Döner Kebab
Mijn telefoon gaat over. ‘Meneer, ik sta voor de deur.’ De koerier had ook gewoon kunnen aanbellen, maar hij houdt het liever persoonlijk. Wanneer ik boven kom met het tweede plastic zakje, heeft het team fijnproevers de Nintendo Wii ontdekt. Mario Kart lijkt nu het belangrijkste in de kamer te zijn. Mijn kritiek wordt van tafel geveegd. ‘Als je zat bent, doe je van alles! Daarom is dit zeker wel objectief.’ Oké, boys. Bordje staat klaar en voor de duidelijkheid: ook dit broodje is dertien centimeter in doorsnede.

Het broodje is wat klef, vind ik

We zijn ervaren testers en hebben er dus voor gekozen om slechts één enkel broodje kebab per dönerzaak te bestellen. Zo houd je elkaar scherp en hongerig. De tactiek lijkt te werken, want de spelcomputer gaat op pauze en iedereen richt zich volledig op het lijdend voorwerp: kebab.
‘Het broodje is wat klef, vind ik.’ Davey trekt een dubieus gezicht. ‘Tja, wat moet ik zeggen?’, twijfelt Jasper. ‘Het smaakt een beetje als de vorige.’ Eric lacht. ‘Flauw, bedoel je? Daar ben ik het mee eens.’
Cijfer: 6,8

Dönerbox
We spoelen onze smaakpapillen met cola light en spa rood. Zitten we al vol? ‘Nog lang niet’, roept Freek. Mario Kart gaat weer aan. Dönerbox laat op zich wachten. ‘Je telefoon gaat!’ Wederom een koerier van de persoonlijke aanpak. De bel doet het ook gewoon. ‘Ik ren wel naar beneden.’ Davey offert zich op.

Alle kebabtenten tot dusver halen hun verpakkingsmateriaal bij dezelfde toko

‘Eén ding kunnen we wel stellen’, zegt Jasper, terwijl hij de damp van zijn fotolens afveegt. ‘Alle kebabtenten tot dusver halen hun verpakkingsmateriaal bij dezelfde toko. Kijk dan, weer dat papiertje met die rode kok er op.’ Het gaat om de smaak, jongens. Even dooreten nu.
Met zichtbare tegenzin begint de jury aan het derde broodje. Gezichten vertrekken en afkeurende blikken vliegen naar het testbord. ‘Nee, dit is het niet voor mij. Al is het broodje wel superlekker, het vlees is te weinig en de groenten ontbreken zo goed als’, oordeelt Freek. De rest stemt in.
Cijfer: 6,1

Sultan Kebab
‘Ik begin er aardig klaar mee te raken’, zegt Jasper. ‘Wat zo meteen komt, moet gewoon goed zijn. Dit is het allemaal net niet.’ Freek en Davey grommen bevestigend, terwijl ze voluit een drift inzetten in het fantasieparkoers op het televisiescherm. Eindelijk de bel. Gelukkig iemand die er gebruik van maakt.

Wow, dit zit er goed uit! Ik hoop echt dat het net zo lekker smaakt

Tot onze grote verbazing wordt het broodje döner van Sultan Kebab geserveerd in een papieren zak. ‘Dat is slim’, merkt Davey op. ‘Het helpt tegen de condens en houdt het product vers, als het goed is.’ Dat valt nog te bezien. Eerst meten, ook Sultan hanteert een doorsnede van dertien centimeter.
Sultan Kebab is niet zuinig met vlees, en het restaurant strooit ook rijkelijk met groenten.
‘Wow, dit zit er goed uit! Ik hoop echt dat het net zo lekker smaakt.’ En dat doet het zeker. Zo, het is bijna vechten om de restjes. ‘Die augurkjes maken het af’, zegt Eric. ‘Ja man, dit is een goed broodje’, zegt Freek.
Cijfer: 7,6

Dönerix
De blikjes cola gaan de prullenbak in en we verwijderen de dönerresten van het slagveld. Vier toko’s, is dat wel genoeg? Freek schudt zijn hoofd. ‘Ik probeer de afhaalservice van Dönerix te vinden op mijn telefoon, maar volgens mij bezorgen ze niet.’ Stilte. ‘Die hoort er eigenlijk wel bij, hoor.’ Iedereen lijkt het daarmee eens te zijn. Wat te doen?

Jazeker wel een acht. Wat was dat lekker, zeg

‘Kom we gaan er gewoon naar toe. Het is niet helemaal eerlijk, maar we moeten het toch weten hoe dat broodje smaakt. Ze strooien daar ook flink wat groenten over het vlees.’ Prima, maar dan moeten we incognito. Dat betekent geen camera en de scorelijsten vullen we achteraf buiten in.
‘Alsjeblieft, jongens!’ De man achter de counter heeft het broodje zelfs al verdeeld. Dat is tof, maar we mogen het niet meerekenen in de beoordeling. Eén hap is echter wel genoeg om elkaar aan te kijken via de spiegel. Het sappige vlees, de hoeveelheid kool en sla, het valt allemaal op z’n plek. Eenmaal buiten kijken we elkaar aan. Acht? ‘Jazeker wel een acht. Wat was dat lekker, zeg.’
Cijfer: 8

Foto’s: Jasper Bolderdijk