Mannen, stop met die catcalls!

Wat mannen wel niet naar het hoofd van vrouwen slingeren. Roos verzamelt foute opmerkingen, zet ze op Instagram en schrijft ze op de stoep. Allemaal om ervoor te zorgen dat het stopt.

Mooi haar, kan ik tijdens de seks mooi vasthouden.
Je bent echt lekker, ik zie je wel vaker hier.
Dan had je maar geen oogcontact moeten maken.

Dit is nog maar een kleine greep uit de zogeheten catcalls die Groningse vrouwen regelmatig naar hun hoofd krijgen geslingerd.
Roos de Boer (22) vindt het onbegrijpelijk dat dit nog steeds gebeurt en besloot actie te ondernemen. Het Instagramaccount @Catcallsofgrunn was geboren.
‘Al langer wilde ik meer activistisch bezig zijn met feminisme, want ik beperkte het tot dusver bij discussies in m’n directe omgeving. Ik raakte steeds meer gemotiveerd om iets te doen voor de buitenwereld. Afgelopen zomer luisterde ik naar de podcast Damn Honey. Daarin vertelt een meisje over het Instagram-account waarmee ze straatintimidatie in Amsterdam onder de aandacht wil brengen. Het was een onderdeel van Catcalls of…, een beweging die begon in New York City en de hele wereld overwaaide. Dat was het moment waarop ik besloot: Groningen heeft dit ook nodig!’

Zo denigrerend
‘Ik heb zelf gelukkig niet overmatig veel last van intimidatie op straat. Tuurlijk is er weleens naar me gefloten. Vroeger moest ik als zestienjarige langs een industrieterrein als ik naar school fietste. Veel auto’s die voorbij reden toeterden, bestuurders keken om of deden hun raampjes omlaag. Ik voelde me zó kwetsbaar. Mensen hebben niet door hoe vervelend dat kan zijn en hoe groot het probleem is. Het is zo denigrerend en je voelt je echt minder mens. Ik ben nu ouder, dus ik weet dat het erbij hoort. Maar eigenlijk slaat het natuurlijk helemaal nergens op.’

Dat wangedrag op deze manier aan de kaak stellen, voorziet duidelijk in een behoefte

In de zomer van 2019 zette Roos de eerste berichten op haar Instagram-account. De eigenaars van de Catcalls-accounts verzamelen uitspraken die mensen ergens op straat horen en krijten die op de stoeptegels.
‘Ik begon met drie uitspraken van vriendinnen. Daar kwamen reacties op. Na verloop van tijd besefte ik pas hoe hard het nodig was dat ik dit deed. Ik kreeg steeds meer berichten, steeds meer nare verhalen. Dat wangedrag op deze manier aan de kaak stellen, voorziet duidelijk in een behoefte. Misschien was die behoefte er altijd al, maar we hadden dat kennelijk niet door.’

Non-stop berichten
Roos’ account groeit heel snel. Veel media besteden er aandacht aan, maar ook zonder hen groeit het hard.
‘Heel veel mensen sturen me berichten. Om te laten weten dat ze het een goed initiatief vinden of om hun ervaringen te delen. Eerst kreeg ik maar een paar berichten per week. Het is zo snel gegaan, dat ik nu non-stop berichten in mijn inbox krijg. Ik ben het overzicht inmiddels een beetje kwijt, haha. Het liefst wil ik een team om me heen verzamelen, om de werklast een beetje te spreiden.’

In alle foute opmerkingen zie je dat die mannen vrouwen niet als gelijken beschouwen

Roos leest alle berichten. ‘Wat er allemaal wordt gezegd… Ik kan niet bevatten dat het echt gebeurt. In Groningen. Het is zo raar allemaal! Zo komt het vaak voor dat mannen over geld beginnen als een vrouw niet reageert of aangeeft dat ze niet geïnteresseerd is. Alsof alle vrouwen in Groningen prostituees zijn. In alle foute opmerkingen zie je dat die mannen vrouwen niet als gelijken beschouwen. Dat zegt, denk ik, ook wat over de hiërarchie tussen mannen en vrouwen.’

Foute winkelier
Het krijten op de straten in het centrum van Groningen, gaat niet vanzelf.
‘Ik ga op pad met een mooi doosje krijtjes van Crayola en een nare uitspraak. Alleen ben ik nooit, ik vraag altijd een vriendin mee. Ik zit zo laag op de grond en ik doe iets waar misschien niet iedereen het mee eens is. Het grove taalgebruik kan mensen ook in het verkeerde keelgat schieten. Voorbijgangers denken soms dat de dingen die ik op straat schrijf, van mezelf zijn. De vriendin kan uitleggen waarmee ik bezig ben en vragen beantwoorden. Veel mensen blijven even staan om het goed te lezen en soms vragen ze er wat over. Anderen lezen het en lopen direct door. Dat vind ik ook wel prima, zonder context is het misschien wat lastig om te begrijpen wat ik aan het doen ben. Het heeft eigenlijk nog nooit voor problemen gezorgd. Eén keer wilde een winkeleigenaar niet dat een tekst, in zijn woorden: de onzin, voor de deur van zijn winkel kwam te staan.’

Een vriend zei me dat hij zich door het account veel bewuster is geworden van ongepast gedrag tijdens het uitgaan

Roos is nog maar een paar maanden bezig, maar merkt nu al een verschil.
‘Een vriend zei me dat hij zich door het account veel bewuster is geworden van ongepast gedrag tijdens het uitgaan. Toen ik dat hoorde, dacht ik: het is top dat ik dit teweeg heb gebracht. Ik hoop dat het account blijft groeien. Misschien ga ik ooit nog iets met video’s doen, of een evenement organiseren waarbij we met honderden mensen tegelijk gaan krijten. Maar ik heb hier eerst mijn handen wel vol aan.’

Gore dingen roepen
Groningse mannen aan het denken zetten, dat is Roos’ eerste streven. ‘Dat ze meer oog krijgen voor wat het met vrouwen doet wanneer ze zulke opmerkingen te horen krijgen. Misschien hebben ze zichzelf er weleens schuldig aan gemaakt. Het gaat niet alleen om gore dingen roepen, maar ook aan iemands billen zitten tijdens het stappen. Meiden zijn helemaal niet op zoek naar ongewenste aandacht, dus dat hoor je als man helemaal niet te doen. Hopelijk brengen mijn krijt-uitspraken wat meer inzicht, zodat we allemaal als toeschouwers ook bewuster worden en sneller zullen ingrijpen. Het grote doel wat ik voor ogen heb, is dat de gemeente dit gedrag illegaal maakt en erop toeziet dat het niet meer gebeurt. Zodat echt duidelijk wordt dat dit gedrag niet geoorloofd is.’