Muzikant én student: hoe combineert Hanzestudent Roy dat?
Spelen, produceren, mixen, draaien, luisteren… Muziek is zijn passie, maar het leverde Roy Harms wel een burn-out op. Hoe vind je de balans tussen studie en hobby?
Student Elektrotechniek Roy Harms (24) begon rond zijn achtste met pianospelen en toen hij nog maar net op de middelbare zat, maakte hij al zijn eerste elektronische muziek. ‘Eigenlijk best gek, want mijn ouders zijn totaal niet muzikaal.’ Zijn vrienden luisterden maar al te graag mee. Ze begrepen er bar weinig van, maar gaven graag hun ongezouten mening.
De druk: een muzikantenbestaan, daar moest hij dus straks van kunnen leven
Roy ging Communicatie en Multimedia Design studeren aan de Hanze, maar muziek maken… dat was het helemaal. En het helemaal maken in de muziek bleef de grote droom. In zijn derde jaar hakte Roy de knoop door en vertrok naar de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden. ‘Dat was het moment waarop het vuur echt begon te branden. Met mensen over het leven praten, daar samen muziek over maken en een boodschap overbrengen, dat is zo leuk!’
In het derde jaar van de Popacademie voelde hij hoe de druk toenam. Een muzikantenbestaan, daar moest hij dus straks van kunnen leven. Roy nam alles aan wat op zijn pad kwam. ‘Ik heb gewoon alle andere dingen in mijn leven laten vallen om het te laten lukken.’
Dat was dus niet de manier, Roy ging eraan onderdoor. ‘Je moet juist plezier hebben, zeker met muziek. Dat hoor je er ook direct aan af: is dit met plezier gemaakt? Het was er op een gegeven moment niet meer.’ Hoe meer Roy deed, hoe slechter het ging. ‘Zo fanatiek en haast agressief ergens mee bezig zijn, dat maakt je hele passie kapot.’
‘Ik kon geen muziek meer horen, ik luisterde alleen nog maar naar podcasts’
Er zat voor Roy niks anders op dan stoppen. In deze periode was het heilige vuur ver te zoeken: ‘Ik kon geen muziek meer horen, ik luisterde alleen nog maar naar podcasts.’ Hij ging fulltime werken bij de Gall & Gall en begon daarna aan de vavo ‘om weer onder de mensen te zijn en connecties te maken’. Van daaruit kon hij zijn sociale leven weer opbouwen en uiteindelijk begon hij ook met weer muziek maken.
Roy begon aan zijn derde opleiding: Elektrotechniek. Hij zit nu in het eerste jaar en heeft het enorm naar zijn zin. Dat is logisch, want de leerstof is een goede aanvulling op zijn liefde voor muziek. ‘Ik wil heel graag leren hoe ik speakers en gitaarpedalen kan maken en hoe ik mixtafels moet repareren.’
Roy heeft zijn passie herontdekt. Op allerlei manieren is hij met muziek bezig. Hij is producer, mixer en geluidsman voor verschillende bands, hij is dj op huisfeestjes… alles wat met muziek te maken heeft, pakt hij op. Kan ook niet anders. ‘Ik heb variatie nodig om getriggerd te blijven.’
De burnout-out was het beste wat hem kon overkomen, het was een reality check
Op school vindt hij de creatieve projecten met vrienden het leukst. Zo ontwierpen een vriend en hij laatst een game. Heel moeilijke wiskunde ligt hem dan weer minder goed. ‘Dan heb ik geen zin om er tijd in te steken’, zucht hij.
Roy weet nu veel beter wat hij uit zijn studie én uit zijn passie wil halen. Hij ziet zijn burn-out gek genoeg als het beste wat hem is overkomen, omdat het een soort reality check was. ‘Ik ben nu nog jong, ik had ook ergens op mijn veertigste of vijftigste een burn-out kunnen krijgen.’ Nu weet hij beter wat goed voor hem is, wat hij wil en wat hij nodig heeft om getriggerd te blijven.
‘Ik merk dat mensen soms een keuze maken die ze niet meer los durven te laten. Maar als het niet past, past het niet.’ Roy bewijst dat je altijd een andere studie kunt gaan doen als je de cruciale drive niet meer voelt. ‘Volg een opleiding waar je achter staat, daar kun je energie uit halen voor je hele leven.’
Die energie voelt Roy zonder meer. Laatst stond hij als geluidsman nog op Vlieland, maar hij is vooral veel in Groningen te vinden, met artiesten als Rommy Gabay en Jelle Mulder. Een geluidsman heeft een bijzondere taak: ‘Als ik mijn werk goed doe, heeft niemand het door. En op het moment dat ik het slecht doe, kijkt iedereen naar mij.’ Hij is de verbindende factor tussen de band en het publiek. Dat ligt hem erg goed. Ook bij het draaien van plaatjes draait alles voor Roy om de connecties tussen mensen. ‘Een bepaalde sfeer neerzetten en mensen verrassen, dat vind ik het allerleukst.’