Ook tijdens de lockdown: fietsenmaker aan huis

Fietsenhandel DUMO ging net open toen het kabinet besloot dat alle Nederlanders hun deur niet meer uit mochten. Dat bood Hanzestudent Michiel de kans om één van z’n sterke punten aan te prijzen: de fietsenmaker aan huis.

Uitgestorven kun je het Suikerunieterrein niet noemen, maar rustig is het wel. Het centrum van alternatieve en culturele bedrijvigheid baadt in het lentezonlicht van 15 april.
Links van het fietsbruggetje scharrelen drie kinderen rond, twee vrouwen houden een oogje in het zeil. Stapvoets trekt een motor een streep van stof achter zich aan. Verder niets dan herinneringen aan wat hier in gewone tijden bruist en bubbelt.

Een vrouw voor het City Lab Hotel wijst naar de buurman rechts, een meter of vijftig verderop, Suikerlaan 30A.
DUMO-fietsen vlagt het bedrijf van de 27-jarige Michiel Gerritsma vriendelijk. Het enige bedrijf hier met waren voor de deur en een bordje wij zijn open. En of.

Hij huurt de grond, de vier containers grote winkel-werkruimte is z’n eigendom

‘Koffie? Gewoon of espresso?’, zegt de laatstejaars Ondernemerschap & Retail Management.
‘Het duurt niet lang meer. M’n scriptie is bijna af.’
Hij loopt naar de computer en laat het scherm oplichten.
‘Kijk, ik studeer af op m’n eigen bedrijf.’
Op het scherm verschijnt een keurig werkstuk, geïllustreerd met foto’s van de al even keurige ruimte waar Michiel in februari is neergestreken. Hij huurt de grond, de uit vier grote containers samengestelde winkel-werkruimte is z’n eigendom.

Een fietsenhandel zoals je ze niet zo vaak ziet.
‘Alleen fietsen in het hogere segment’, zegt Michiel, ‘enkel stadsfietsen en vooral: geen rommel.’
Een unique selling point heeft hij ook. Hij komt aan huis met de bakfiets of met het DUMO-busje.
‘Ik doe wel reparaties aan huis, maar meestal haal ik de fietsen op. Op de werkplaats werkt het toch prettiger. En ik breng ze ook terug. Jonge gezinnen, mensen met drukke banen… die vinden het fijn wanneer ze zelf niet heen en weer hoeven. Zo heb ik een behoorlijke klantenkring kunnen opbouwen.’

In een oude garage werd z’n handeltje serious business

Want DUMO mag dan nagelnieuw zijn, Michiel Gerritsma timmert al veel langer aan de weg. Als kind was hij al met fietsen in de weer. Lekker sleutelen aan weesfietsen die voor oud vuil werden achtergelaten in de stad. Van twee wrakken één goedlopend karretje op de wielen zetten. Daar had hij lol in en dat leidde tot allerlei handeltjes en een bijbaan bij de fietsenhersteller bij hem om de hoek.
Uiteindelijk huurde hij een garage, waar z’n handeltje serious business werd en het idee van de fietsenmaker aan huis werd geboren.

Ook de tweedehandsjes buiten zien er piekfijn uit

‘Die garage was natuurlijk geen kijk. Moesten klanten eerst door een achterafsteegje sluipen. Nee, dan ging ik liever bij ze langs om de fiets op te halen. Echt, ik schaamde me er een beetje voor.’
Voor schaamte is nu geen aanleiding meer. In de werkplaats hangt het gereedschap keurig in het gelid, de materialen zijn ordelijk over kratten verdeeld, alles hier ademt aandacht uit.
De nieuwe fietsen zijn een lust voor het oog van de liefhebber. Waar in de stad Groningen verkoopt men rijwielen van Multicycle? Nergens, alleen bij DUMO.

‘Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zei dat hij een Multicycle niet mooi vond.’
Ook de tweedehandsjes die buiten staan uitgestald, zien er piekfijn uit. Michiel heeft ze hoogstpersoonlijk nagezien en gereviseerd. Ja, hij weet alles van fietsen, ook van elektrische.
‘Ik heb mbo-werktuigbouw gedaan, dat helpt, natuurlijk. Maar het allerbelangrijkste is de ervaring. Gewoon dingen doen. Dat is wat ik onderzoek noem. Ik probeer dingen uit. Eerst op kleine schaal en dan breid ik het uit. Kom mee’, wenkt hij en loopt naar de entree.
Tegenover de aan de wand hangende lichtgevende loopfietsjes van Loekie (€ 75,-), staat een ijskast met ijsjes voor de grijp.

‘Daar liep ik tegenaan. Voorverpakt ijs, dat mag iedereen verkopen. Nou, daar legde ik dus twintig ijsjes in. Toen die er snel doorheen gingen, werden dat er meer.’
Grappig, een ijsje halen bij de fietsenmaker.
‘Een kopje koffie kan ook’, zegt Michiel.
Nog zo iets, fietsen van het merk DUMO.
‘De onderdelen koop ik in, van bel tot frame, altijd anti-roestkettingen. Mooi model, type oma-fiets, daar plak ik dus mijn merksticker op. Kan erg weinig aan kapot gaan, ideaal voor scholieren en studenten. Gooi er 300 euro tegenaan en je bent klaar voor je hele studententijd en langer.’

De zaken lopen goed, Michiel heeft een trouwe klantenkring, die hem ook in z’n nieuwe onderkomen goed weten te vinden. En dat hoeft niet eens, want hij gaat net zo makkelijk bij hen langs.
‘Nee, vóór de coronacrisis zat ik hier niet. Ik weet niet hoe het anders zou zijn gelopen, maar ik weet zeker dat het een succes wordt. Ik heb moeten investeren, maar over een jaar ben ik uit de kosten. Ik ben eigenlijk bij toeval tegen deze plek op het Suikerunieterrein aangelopen, maar dit is het. De vibe is goed.’

Over vibe gesproken, is DUMO afgeleid van Tom Dumoulin?
‘Duurzaam mobiel. Fietsen, dus.’

De telefoon gaat, Michiel Gerritsma neemt op.
‘DUMO-fietsen, met Michiel.’ Hij legt de hand op het toestel. ‘Kan-ie?’
Hij kan.
Buiten loopt een dame met een wapperende flaphoed in haar hand in een kaarsrechte diagonaal over het plein voor de Wolkenfabriek. Achter zich aan sleept ze een rolkoffertje uit vroeger tijden. Op weg naar ergens. Rustig is het hier nog steeds, maar uitgestorven kun je het niet noemen.

DUMO-fietsen. Michiel komt graag bij je langs, maar bij hem langsgaan is ook de moeite waard. Iedere werkdag van 8 toch 18 uur.    

Foto’s: Eddie Snakenborg