Op zoek naar de lekkerste crompouce van Groningen

Testen, happen, proeven. HanzeMag is er dol op. Marcia, vriendin Rosanna en moeder Corrie zetten hun tanden in dé culinaire hype, de crompouce.

De haphype van nu is de crompouce, een croissant met de vulling en topping van een tompouce. In Groningen vliegen ze overal over de toonbanken. Die van Pigalle, Bakkerij Toos, Bake My Day en Banketbakkerij Borgman, bijvoorbeeld. Daarom is het tijd voor een test. Ik ga op pad met mijn goede vriendin Rosanna. Want Rosanna en ik delen een Hema-tompoezenverleden. Bovendien is ze een echte bakexpert, met een wereld aan ervaring die ze opdeed in bakkerij Broodje van Eigen Deeg.

Bakkerij Pigalle (Stoeldraaiersstraat 17)

Vrijdag 3 november. De restanten van de tropische storm Ciarán waaien in vlagen over Groningen, het is koud en nat. Maar dat houdt ons niet tegen. We gaan crompoucen halen. In de vitrine van Pigalle liggen verschillende broodjes. Even verderop zien we ze al… crompoucen! Klaar om uitgeserveerd te worden.
‘Verkopen jullie veel crompoucen?’, vraag ik. ‘Ja’, zegt het meisje van de bediening, ‘het is echt bizar hoeveel hier wordt besteld.’ We mogen meelopen naar achter. Daar liggen twee grote platen met crompoucen. Een bakker met een tweedagenbaardje vult ze in rap tempo. ‘Wij maken ze de hele dag door’, zegt een andere crompoucenbakker, ‘dus ik denk dat er daarom veel mensen bij ons komen.’
Ik schrik. Die andere bakkers maken de crompoucen alleen in de ochtend? Die zijn dus vast snel uitverkocht. O nee, daar gaat onze test. Ik reken de Pigalle-crompouce snel af. Op naar Bake My Day.

Bake My Day (Nieuwe Ebbingestraat 6)

We stappen de kleurrijke winkel binnen. In Bake My Day hangt een heerlijke koekjeslucht. ‘Laat me raden’, zegt de man achter de toonbank, ‘jullie willen een crompouce? We hebben er nog precies twee.’
‘Eén is meer dan genoeg, want we testen er in totaal vier’, leg ik uit. Volgens de eigenaresse van Bake My Day is de crompouce een kortdurende hype. Normaal gesproken heeft Bake My Day zo’n 200 views op TikTok. Toen ze gingen posten over de crompouce hadden ze er ineens 16.000. ‘Donderdag, vrijdag en zaterdag hebben we er iedere dag vijftig gemaakt. Meteen uitverkocht, maar nu is het al een stuk minder.’ Ze legt de crompouce voor ons klaar. ‘Deze krijgen jullie van ons’, zegt ze. Dat is aardig, zeg. We nemen de lekkernij in ontvangst en even later springen we op de fiets. Snel naar banketbakkerij Borgman.

Banketbakkerij Borgman (Verlengde Hereweg 109)

Voor de deur staat een groot, roze reclamebord waarop in giga-letters staat geschreven: Scoor ‘m hier! Crompouce. Binnen treffen we een groot leeg vak met nog wat roze kruimeltjes. ‘De crompoucen zijn op zeker?’, vraag ik.
‘Het gaat niet normaal snel hier’, antwoordt de vrouw achter de balie. ‘Mensen worden zelfs boos als we ze niet meer hebben.’ Laatst verkocht dezelfde vrouw die hier tegenover ons staat zestien crompoucen binnen tien minuten. ‘Afgelopen zaterdag was echt ongelofelijk, we verkochten driehonderd stuks!’

Ik bestel een crompouce voor de zaterdag. Ik wil de crompoucen onder dezelfde omstandigheden testen. Bij een eerlijke test hoort een vérse crompouce. ‘Zullen we de andere twee morgen testen?’ vraag ik aan Rosanna. ‘Dan moet ik werken’, zegt ze. Oké, denk ik, zaterdag test ik de crompoucen van Borgman en Toos wel met mijn moeder, Corrie.

Bakkerij Toos (Reitdiephaven 251)

De volgende ochtend meld ik me bij Bakkerij Toos. ‘Volgens mij waren wij de eerste die crompoucen verkocht in Groningen’, pocht de eigenaresse. In de vakantie had Toos weinig klanten, maar sinds deze bakker crompoucen verkoopt is het ‘een gekkenboel hier’. Maar ook Toos merkt dat de belangstelling een beetje afneemt. ‘Als we op Insta posten, zien we wel meteen weer een piekje.’
Na het betalen fiets ik naar Borgman. Daar liggen nu wél crompoucen in de vitrine. Na het afrekenen loop ik weg met de bestelling en hoor ik de volgende klant een bestelling plaatsen. ‘Geef mij maar vier crompoucen’, zegt hij.

En dan nu… het onverbiddelijke oordeel

 

Pigalle: 6,6

Pigalle scoort onvoldoende op prijs-kwaliteit (een 5). Voor € 4,50 schuiven ze de duurste crompouce over de toonbank. Het gebakje lijkt het meest op de crompouce die we in gedachten hadden en de smaak is goed (een dikke 7). Ik vind het wel wat hebben van een puddingbroodje, maar Rosanna proeft duidelijk tompoucenvulling.

Bake My Day: 6,9

De crompouce van Bake My Day lijkt niet helemaal op een crompouce: er zit weinig roze topping op. De smaak van de topping is anders dan die van Pigalle, veel zoeter. Rosanna proeft ‘iets anijsachtigs’ in het gebakje. Lekker, vinden we. De croissant smaakt erg vers. Ook een pluspunt: wat een leuk doosje, je kunt er de crompouce mooi in zien liggen. De prijs-kwaliteitverhouding is oké (een 7-plus).

Banketbakkerij Borgman: 9

Banketbakkerij Borgman serveert een heel mooie crompouce. Zeer aantrekkelijk, concluderen mijn moeder en ik voordat we er de tanden inzetten. De smaak vinden we ook erg goed (bijna een acht-en-half). Het smaakt naar een gebakje, en niet naar een croissant met vulling. Borgman heeft ook nog de goedkoopste crompoucen (€ 3,10). Vandaar de hoogste score op de prijs-kwaliteitverhouding (een hele dikke 9).

Bakkerij Toos

De crompouce van Toos oogt matig. De topping en het croissantje zelf zien er droog uit (presentatie: een 5). Maar de smaak…. verrassend, heerlijk. Mijn moeder vindt de croissant zelfs lekkerder, want krokanter dan die van winnaar Borgman. Ik vind de smaak ook goed, maar de topping is wat aan de dikke, harde kant. De prijs-kwaliteitverhouding krijgt een dikke 7. Erg lekker en maar € 3,75.

Het eindoordeel. Hoe staat het met de crompoucen in Stad? De Groningse crompoucen kunnen allemaal minder. Lekker zijn ze sowieso. Opvallend: ze vullen ook prima. Ik heb twee dagen achter elkaar het middageten kunnen overslaan.

De resultaten in één oogopslag