Rare jongens, die buut’nlaanders #3
Oost West, Groningen best. Internationale studenten komen natuurlijk ook uit het Zuiden of het Noorden. Of uit allebei, zoals de Saudische Finse Farhana, een typisch staaltje best of both worlds. Voormalig ambulancebroeder Kristaps probeert in Groningen uit te vogelen waarin hij het gaat maken in Letland, in de fietsenbusiness of toch maar in de drogisterij.
Kristaps Kokins (25), Letland
‘Ik zit in het laatste jaar Marketing & Business aan de Turiba Universiteit in Riga. Dus dit is eigenlijk zo’n beetje de laatste kans om in de studententijd m’n Engels op te krikken, een andere cultuur op te snuiven en om iets te ontdekken dat mijn toekomst zou kunnen veranderen.
‘Ik ben geïnteresseerd in de handel in fietsen. Nederland is een ideale plek om inspiratie op te doen, het is niet voor niets het enige land waarvan de inwoners minstens één fiets hebben. Maar het zou ook kunnen dat ik iets ga doen in het paramedische. Ik heb een geschiedenis als ambulancebroeder en een toekomst als drogist sluit ik beslist niet uit.
‘Ik ben van Riga naar Bremen gevlogen, waar ik op de bus naar Groningen ben gestapt. Daar kwam ik twee andere Letse jongens tegen. Ik logeer nu bij één van hen, maar ik ben hard op zoek naar een eigen plek. Groningen is een oude stad, net als Riga. Maar daar is alles oud, hier zie ik ook heel veel nieuwe gebouwen. Dat is een geweldige combinatie, erg mooi.’
Farhana Fayez (21), Saudi-Arabië
‘Ik had geen zin om het geijkte pad te volgen: studeren in Amerika of een ander land in het Midden-Oosten. Ik wilde ervaren hoe het was om te leven in een ander klimaat en een andere cultuur. Finland is na drie jaar echte een soort van thuis voor me geworden. Ik ben dol op snowboarden en ik organiseer studententrips naar Lapland en het kerstmisdorpje Rovaniemi.
‘Ik ben derdejaars Environmental Engineering aan de Metropolia University of Applied Sciences in Helsinki. Eén van m’n docenten raadde me aan om het uitwisselingsprogramma Renewable Energy & Engineering op de Hanze te volgen. Ze vertelde dat Nederland erg ver is op dat gebied.
‘Farhana betekent geluk. Ik ben min of meer tweetalig opgevoed, Arabisch en Engels. In Djedda ging ik naar een op Engelse leest geschoeide school, we hadden Amerikaanse, Engelse en Egyptische leraren. Mijn vader is ingenieur en mijn moeder geeft informatietechnologie op de basisschool.
‘En nu ben ik dus in Groningen. Ik hou er erg van me onder te dompelen in verschillende culturen, maar mijn eigen cultuur houd ik ook in ere. Zo heb ik altijd het beste van beide werelden.’