Reizen met Jelle Brandt Corstius

‘Alle landen zijn moeilijk, behalve de Verenigde Staten en Europa. België is een twijfelgeval.’ De toon is gezet. Jelle Brandt Corstius prijst relaxt zijn licht absurdistische Universele Reisgids voor Moeilijke Landen aan.

Jelle Brandt Corstius is inmiddels zo bekend (van Zomergasten en zijn tv-serie over reizen in Rusland) dat de aula van de Rijksuniversiteit Groningen op 11 september te klein is om alle belangstellenden te herbergen. Een extra scherm in een belendende zaal biedt uitkomst.

De voorpagina van de Universele Reisgids (voor 15 euro te koop in de betere én de mindere boekhandel) toont de schrijver in een vreemde uitdossing met een lange, witte baard. ‘Ik had nooit gedacht dat de uitgever mij als Kill Bill 2 op de voorkant zou zetten. Maar hij deed het toch’.

Brandt Corstius wilde naar Odessa vanwege de magische klank van dat woord. ‘Net zoiets als Norg’. Daar aangekomen ontdekte hij hoe veel corruptie er is. Een politie-agent gaf hem een leeg pakje sigaretten. Dan is het de bedoeling, zo ontdekte hij, dat je daar geld in stopt als de man weg is. Wanneer hij terugkomt, vraagt hij je om een sigaret, waarna je hem het pakje geeft. Nooit zal de agent rechtstreeks om geld vragen.

Ook vergat Brandt Corstius eens, na enige alcoholconsumptie, zijn laptop. Wonder boven wonder lag z’n schootcomputer op het politiebureau. Maar alleen met steekpenningen kreeg hij z’n eigendom terug. Hij legde duizend roebel onder de jas van de agent, zo’n 22 euro. Bij vertrekt pakte de man zijn jas en was de zaak beklonken.

Op bezoek bij een wijnproeverij merkte hij ’s morgens om tien uur dat de proevers de wijn niet uitspuwden. Een uur later lagen de proevers dronken op straat.

Maar het kan nog veel erger. In een tank richting Noordpool zocht Brandt Corstius naar nomadenvolken. ‘Het probleem met nomaden is, dat je niet weet waar ze zijn.’ De tankchauffeur was permanent dronken en de tank liep vast in de moerassige grond. Maar, zegt Brandt Corstius bewonderend, ‘ze hebben overal een oplossing voor. Ik heb twee mannen met een touw met een haak eraan acht uur naar een door het ijs gezakte sneeuwscooter zien vissen. In een wak van dertig meter diep. Maar ze kregen hem weer boven. Het is een hard bestaan. Deze Nenets worden gemiddeld 33 jaar oud.’

In het noordelijkste puntje van Alaska ontmoette hij de Inupiaq, een volk dat leeft van walvisvangst. ‘In maart is het daar maar twee minuten licht. Ik vroeg me af hoe moslims het daar tijdens de ramadan nog redden.’ Met (on-)smakelijke details vertelt hij hoe hij het drillerige walvisvet door z’n keel kreeg. ‘Want weigeren van eten of drank, dat kan niet. Dat is zeer onbeleefd. Met de hap-slik-wegtechniek kun je je er uit redden.’ Het is één van de vele tips uit de Universele Reisgids voor Moeilijke Landen. Dat gaat niet zozeer over landen, maar over de wc-typen die je tegenkomt, hoe je moet omgaan met kakkerlakken, zakkenrollers en hoeren en vertelt ook wat je moet doen als je door een aap wordt beroofd. En dan nog honderd tips.
Echt een aanrader voor wereldreizigers.

Willem Muste