Ga naar de inhoud
op het podium

Studententoneel — waarom Marnix zo graag op het podium staat

Op het podium is Marnix blij, enthousiast en een beetje ongemakkelijk. Net als in het echt. Eind februari stond de ICT-student vijf keer in de USVA.

De USVA, woensdagavond 22 februari. Marnix Hartlief (19) staat klaar op het podium voor de première van het theaterstuk De wereld is ondertiteld. Dit satirische stuk – dat in het teken staat van onze wereld die steeds digitaler en steeds minder persoonlijk is – wordt in de laatste week van februari vijf keer opgevoerd door het Groninger Studenten Toneel, een toneelvereniging voor en door Groningse studenten.

De wereld is ondertiteld, hoe dan?

’Het theaterstuk gaat erover dat iedereen tegenwoordig telkens op zijn telefoon zit of constant de televisie aan heeft staan. Het échte contact tussen mensen begint daardoor steeds slechter te worden. Dat herken ik wel en ik vind het vooral ook heel irritant. Zo langzamerhand beginnen mensen steeds belangrijkere dingen online naar elkaar te communiceren. Zo word je over een tijdje misschien wel opeens ontslagen via e-mail. Dat vind ik echt niet normaal.’

In het stuk speelt de ICT-student meerdere rollen, waaronder die van Mo. ‘Een enthousiaste en nieuwsgierige jongen, net als ik’, vertelt hij. ’Ik vind het ontzettend leuk om een rol te spelen van iemand die heel blij is. Of juist een heel ongemakkelijk persoon, dat vind ik nog leuker. Dat ben ik in het echte leven namelijk ook.’

Na het eerste jaar zonder kleerscheuren toch maar lid geworden

Het is Marnix’ allereerste toneelstuk bij GST. ‘Ik ben ongeveer een half jaar geleden lid geworden van de vereniging, aan het begin van mijn tweede studiejaar. Voor die tijd was ik ook al geïnteresseerd in toneelspelen maar ik was bang dat ik te veel tijd kwijt zou zijn aan mijn studie.’ Nadat hij het eerste studiejaar zonder kleerscheuren doorkwam, durfde Marnix het toch aan. ‘Nadat ik alwéér een advertentie van GST voorbij zag komen op Instagram, besloot ik om de knoop door te hakken. Ik had gewoon megaveel zin om weer iets met toneel te gaan doen.’

Nu, inmiddels een half jaar later, zijn het drukke dagen voor Marnix. Elke week repeteerde hij al zo’n vier uur, maar in de weken voor de voorstelling is dat nog veel meer geworden. School van tien tot drie en daarna meteen door naar de repetities. Hij heeft er zelfs zijn voetbaltrainingen voor laten schieten. ‘Ik trainde altijd twee keer in de week, maar dat zet ik nu maar op een wat lager pitje.’

En valt dat allemaal nog een beetje te combineren met de studie?

‘Ik wist nou eenmaal van tevoren dat het een drukke periode zou gaan worden, maar met goed plannen is het nog te doen. Gelukkig zitten we ook net aan het begin van het studieblok, dus het is nu nog rustig met opdrachten en deadlines. Ook denken de docenten vaak goed mee. Als ik op tijd laat weten dat ik heel druk ben met repetities, is er bijna altijd wel wat te regelen.’

‘Soms is het ook wel zwaar hoor, al die repetities. Dan ben je moe en wil je gewoon even een avondje netflixen of gamen. Tuurlijk zie ik er dan weleens tegenop om naar de repetitie te gaan. Al helemaal omdat je weet dat je je supergoed moet concentreren als je aanwezig bent. Je kunt geen half werk leveren. Als je dus nog niet helemaal zeker bent of je bijvoorbeeld je tekst wel goed genoeg kent, dan kan dat extra zwaar zijn als je al een lange schooldag achter de rug hebt.’

Het idee dat je aan het kraken bent, als een soort overvaller

Dat is het allemaal waard wanneer Marnix op het podium staat. ‘Ik vind het echt heerlijk om mensen te vermaken. Deze week spelen we elke avond voor zo’n 50 tot 70 mensen, dat is prachtig om te doen. Natuurlijk is het ook heel spannend, maar ik vind het vooral heel leuk. Al met al is het een fantastische, maar vermoeiende week.’

Marnix wil het liefst nog vele jaren met theater bezig zijn. ‘Iedereen om me heen weet dat ik veel met theater bezig ben en ik ben er ook superenthousiast over.’ Maar of hij het later ook als baan ziet zitten? ‘Nee, dan toch meer als een hobby. Ik wil mijn hele leven lang met theater bezig blijven, maar er zit voor mij geen werk in. Ik wil liever ethisch hacker worden. Het idee dat je ergens naar binnen aan het kraken bent, als een soort overvaller, vind ik heel gaaf. Maar voor nu? Eerst nog maar die laatste shows afspelen!’