Tattoo’s: Het verhaal van Jelmer Klijnsma

Ik ben al een aantal jaren gefascineerd door de wereld van tatoeages. Waar komen ze vandaan, wat betekenen ze en wat is hun rol in onze cultuur?  In mijn ontdekkingstocht in de wereld van de tatoeages heb ik contact gezocht met Jelmer Klijnsma, een jonge, ambitieuze student, die via zijn stage bij Low Voltage Ink terecht is gekomen. Ondertussen is hij leerling bij deze tattooshop in Oudehaske, Friesland. Hoe komt een student muziek in een tattooshop terecht? 

‘Ik studeer aan de Academie voor Popcultuur, ik ben nu bezig met afstuderen! Ik heb op de academie altijd een projectgenoot gehad waarmee ik muziekprojecten deed. Ik ben namelijk aangenomen als gitarist daar en ongeveer een jaar geleden overgestapt op vormgeving. Op een gegeven moment kreeg mijn projectgenoot een mooie stage aangeboden. Dat was een goede kans voor hem, dus onze samenwerking als projectgenoten werd verbroken.
‘Op dat moment kwam ik erachter dat ik me wel heel erg afhankelijk heb opgesteld, dat was niet wat ik wilde. Ik vroeg me af wat ik nou echt zelf kan, waarmee ik zelf mijn ontwikkeling en groei kan bepalen zonder te afhankelijk te zijn van mensen met wie ik samenwerk. Ik heb altijd al wel getekend en interesse in tattoos was er ook al. Ik had toen al wel eerder wat ontwerpen gemaakt voor vrienden en het leek me het juiste moment om dit serieus te gaan omarmen. Vervolgens heb ik mijn tijd genomen om veel te gaan tekenen, veel ontwerpen te gaan maken en veel te oefenen.

Ik had een paspop bij me waar ik met markers allemaal ontwerpen op had getekend

‘Met een tekenmap vol ontwerpen en de woorden: ‘’Ik wil hier graag leerling worden’’ ben ik hier in deze shop, Low Voltage Ink, binnen gekomen. Ik had een paspop bij me waar ik met markers allemaal ontwerpen op had getekend, dit vond ik een creatievere wijze van presentatie dan een standaard portfolio. Met deze paspop ben ik naar de shop gegaan. Dat heeft zeker indruk gemaakt, ze wilden me wel een kans geven. Dit alles is nu ongeveer een jaar en 3 maanden geleden. Ik heb ondertussen school aan de shop weten te koppelen, het is mijn officiële stage geweest en nu studeer ik hier af.’’

Van muziekstudent tot tattoo artist, nogal een plotselinge wending in je carrière. Waar komt die fascinatie voor tatoeages  vandaan? 

‘Ik ben zelf muzikant en toen ik een jaar of zestien was ging ik altijd al naar kleine punk- en metal-shows in de buurt. Veel mensen daar zaten helemaal onder de tatoeages en ik vond dat er altijd al indrukwekkend uitzien. Dat greep mij, ik vroeg me af wat hier achter zat en wat er allemaal mogelijk is om te doen. Zo ben ik voor het eerst zelf op zoek gegaan, veel gekeken naar andere mensen met tatoeages, grote tattoo artiesten gaan opzoeken en kijken wat er hier in de buurt speelt en wat goede shops zijn. Zo ben ik een beetje aangestoken. Ik vind dat een tatoeage een menselijk kunstvoorwerp is. Je maakt een tekening en dat breng je in onder de huid en dat blijft daar dan zitten. Eigenlijk is het een heel raar iets, als je er zo over nadenkt. De manier waarop de tatoeage wordt aangebracht, hoeveel verschillende dingen er mogelijk zijn en hoe tatoeages zich nog altijd ontwikkelen. Dat fascineerde mij heel erg. Maar de eerste aanraking met tattoos was dus toch echt via muziek en bands.’

Welke tatoeages heb je zelf en wat betekenen ze voor je?

‘De tatoeage op mijn arm, de twee piramides in elkaar, was de eerste die ik liet zetten. Daar heb ik heel lang over nagedacht, wat gewoon belangrijk is voor een eerste tattoo. Ik heb het zelf getekend. Het is gezet door Josephine van de Beld. Zij werkt één dag in de week hier bij Low Voltage Ink en heeft in Groningen haar eigen shop, Clair Obscura.’

‘Het staat voor ‘’zo boven, zo beneden.’’ Daar bedoel ik mee te zeggen: alles wat wij hier doen, alles wat op een klein niveau gebeurd heeft invloed op een heel groot niveau. Zelfs de kleine dingen hebben effect op het grotere plaatje. Dat vind ik een heel mooi idee. Ik hou ervan dat het een soort van rust uitstraalt.
Later kwamen de gezichten eromheen. Een rood en een blauw gezicht, in spieren uitgedrukt. Ik heb ze bewust heel neutraal gehouden om de betekenis te benadrukken. De ene kant is warm en de andere kant is koud. Dat staat voor de dualiteit waar we in leven. Vrede en oorlog, honger en overvloed, kou en warmte, het is een constante tweestrijd. Bovenaan zijn de twee schedels in elkaar verenigd en zo komen dus de twee verschillende kanten samen. Mijn doel in het leven is om die dualiteit te overstijgen, om de twee kanten te verenigen en daar staat de boom voor. Hier komen de kleuren allemaal samen en vormen zij een neutraal gebied, waar je geen onderscheid maakt tussen mooi en lelijk.’

‘Een leuk klein detail is dat er stuk touw met een band in de boom hangt. Bij mijn ouderlijk huis staat een grote eik waar zo’n band in hangt. Als kind heb ik daar heel wat uren plezier aan beleefd, dus dat wou ik er als klein persoonlijk detail in hebben.’

‘East west, home best! Dit waren de eerste tatoeages op mijn been. East west, Home best was de eerste single van The Given Horse, de tweemansformatie van Marius van der Leij en Johannes Peetsma, twee maatjes van mij. Deze single was hun eerste echte werkje. Ik vond het super vet! Daarnaast is de vriendschappelijke band die ik met deze jongens heb heel sterk. Ik vond het een heel mooi gebaar om hun eerste creatie te laten tatoeëren. Het kleine huisje in de bergen en het kompas maken het geheel af. Een leuk detail is dat er in het kompas een klein paars knoopje zit. Ik wou het kompasje erbij, maar ik wist nog niet wat er in het midden moest komen. Ik vroeg het aan mijn zusje en zij zei: ‘’Een paars knoopje, doe gewoon een paars knoopje, fuck it.’’ Daarop zei ik: ‘’Oké, dan doe ik dat voor jou.’

‘De bergtopjes op mijn enkel. Deze bergtopjes gebruik ik zelf heel veel in mijn ontwerpen, het is een soort van persoonlijk trademark geworden. Ook door mijn grote fascinatie met bergen. Ik heb altijd al iets van een diepe connectie gehad met hooggebergten, dus ik dacht: dat komt erop!’

‘Heel veel mensen zien deze tatoeage als een zwarte doodskist met een zombiehandje en een appel. Ik vind het leuk dat iedereen zijn eigen invulling eraan geeft! Deze is gezet op de Dutch Ladies Convention 2014 in Vijfhuizen. Dit was de eerste conventie waar ik ben geweest. Ik was toen al leerling hier bij Low Voltage Ink, dus dat was een hele leerzame ervaring. Ik heb daar rondgelopen met mijn tekenmap, met iedereen een praatje gemaakt en gevraagd wat zr van mijn werk werd vonden. Op deze conventie heb ik ook de Australische tattoo-artiest Onnie O’Leary ontmoet. Zij had allemaal ontwerpen bij zich, waarvan velen seksueel getint. Ze heeft een soort popart, stripachtige stijl met veel felle kleuren, ik vind dat specialistische werk heel gaaf. Ik heb een hele tijd met haar gepraat en ze heeft mij hele goede tips gegeven, ik heb veel van haar geleerd. Ik dacht: het lijkt me leuk om hier een stukje van jou te scoren. Dus zodoende heb ik haar gevraagd of ze tijd had om te tatoeëren. Dat had ze, dus ik ben gaan liggen en ze heeft vervolgens dit ontwerp gezet.
‘Voor mij staat deze tatoeage voor de constante verleiding. De boom der kennis van Adam en Eva, de appel die jouw word aangereikt. Die staat symbool voor de verleiding die je kunt ervaren, de vraag is of je hieraan toegeeft of niet. Dat vind ik een mooie strijd. De betekenis ervan is ook gegroeid omdat hij op een conventie is gezet. Ik zie het vooral als een mooi anker naar dat moment, mijn eerste conventie waar ik zoveel heb geleerd, daarom is dit voor mij een waardevol stuk geworden.’

‘Mijn kerst tatoeage is de meest spraakmakende tattoo die ik heb denk ik! Van jongs af aan houd ik al heel veel van kerst, ik weet niet wat het is. Vroeger was kerst thuis altijd al fantastisch, met grote families en kerstdiners, supergezellig. Die Christmas spirit heb ik nog steeds heel sterk. Als de winter komt en het koud word denk ik: ‘’Chill, kerst komt er weer aan!’’ Niet eens om het eten, maar het gevoel dat kerst met zich mee brengt is heel sterk bij mij.
‘Ik zat te tekenen op een middag en vroeg aan Joy: heb jij ooit wel eens iets met het thema kerst getatoeëerd? Dat had ze nog nooit gedaan, maar ze was wel heel enthousiast en had meteen veel ideeën toen ik met deze vraag kwam. We hebben heel grof wat elementen bij elkaar gezet en zodoende is daar een ontwerp uitgerold. Dat is gezet en ik vond het fantastisch!’

Mijn enige vraag bij deze tattoo is: Stewie, een karakter uit de Amerikaanse sitcom Family Guy, wat doet hij in jouw tattoo?

‘Ik ben een grote Family Guy fan! Vandaar Stewie’s hoofd in de vorm van een kerstbal. In een speciale kerst aflevering uit de serie, Road to the Northpole, zie je ook het hoofd van Stewie als kerstbal. Dat vond ik erg goed gevonden, dus dat kon niet ontbreken in dit kerststuk. Het zijn van die kleine dingen die het net iets persoonlijker maken.’

Wat zijn je plannen voor de toekomst? Blijf je tatoeëren, en wil je zelf ook nog meer tatoeages?

‘Ik zie tatoeëren als iets wat ik wil blijven doen. Ik ben hier heel snel in gerold maar het voelt zo waanzinnig goed. Ik voel dat dit echt aansluit op mijn passie, de sfeer in de shop en de collega’s zijn fantastisch! Ik ben ook heel blij met hoe mijn stijl zich kan ontwikkelen en ik krijg de ruimte om mijn eigen ding te doen. Ik zie dit als een levenslange commitment, om hier hard aan te blijven werken. Ik heb heel veel zin om mee te gaan maken wat dit mij allemaal gaat brengen.
Wat betreft tatoeages voor mezelf heb ik best veel plannen. Ook omdat ik zelf specialistisch ben in mijn werk, vind ik het gaaf om naar artiesten met een eigen stijl te gaan. Zo wil ik over een tijdje naar Berlijn voor een tatoeage van Markus Lenhard. Hij is gespecialiseerd in natuurlijke structuren, biomechanica. Dit soort artiesten hebben vaak gigantische wachtlijsten en dat begrijp ik, dus ik neem er alle tijd voor. Het idee om naar Berlijn te reizen en daar getatoeëerd te worden lijkt me fantastisch, ik kan nog veel van deze specialistische artiesten leren.’
‘Ik wil nog een groot zwaard in mijn zij laten tatoeëren, het zwaard in de steen. Ook deze tatoeage heeft voor mij een hele diepe symboliek. Iets wat het aardse overstijgt, een universele betekenis, dat vind ik heel sterk. Dat blijft tijdloos voor mij en zo geef ik ook meer waarde aan mijn tatoeages.’
‘Verder heb ik alle tijd, wie weet wat voor goede artiesten er zijn over twintig jaar. Ik neem mijn tijd en ben heel selectief in wat ik wil laten tatoeëren. Ik heb geduld en tot die tijd ben ik lekker hier bij Low Voltage Ink aan het werk en wat mij betreft blijf ik hier nog lang. Ik ben hier op mijn plek en het voelt goed.’