Verzoek-tv
Soms maak ik mensen kregel met een simpele vraag. Laatst vroeg ik enige collega’s of zij wisten wat TV On Demand was. Hoon was mijn deel, met een peperig sausje van afschuw. Ze geloofden niet dat ik het niet wist.
Ik wist het niet.
Een paar dagen eerder had de KPN mij een als brief vermomde reclamefolder gestuurd waarin ze schreven dat ik ouderwets tv-keek. En dat modern tv-kijken goedkoper is. Ze meldden mij dat het het voordeligst is om tv te kijken, te telefoneren én te computeren met een alles-in-één-abonnement, van de KPN.
Binnenkort krijg ik een monteur op bezoek die één en ander in kannen en kruiken zal gieten. Die monteur is van de Ziggo. De Ziggo is net zoiets als de KPN, maar dan even anders. In ieder geval is een alles-in-één-pakket van de Ziggo goedkoper dan dat van de KPN. Dat had ik gelezen in hún als brief vermomde reclamefolder.
De KPN heette vroeger PTT en die afkorting wekt warme gevoelens bij me op. PTT stond in fraaie bronzen letters op de grijze pet van Rooie Gerrit, die door Frickdorp fietste om de post te bezorgen. Dat was in de tijd dat brieven nog brieven waren. Ze werden bezorgd door een postbode (of postbesteller) en niet door een soortement bakfietsvader in buitensportuitrusting (de moderne postbezorger).
Ik dacht er goed aan te doen de PTT KPN te informeren over de kaper op de kust. En ik moest mijn ouderwetse abonnementen opzeggen, natuurlijk. Tegenwoordig kan vrijwel alles via internet, maar voor het opzeggen van een KPN-abonnement moet je even bellen.
Ik verdroeg de treurmuzak en worstelde me door de keuzemenu’s (Voor overige vragen… Toets… 9). Toen was daar de alleraardigste stem van een KPN-mevrouw. Zij bleek allang te weten dat ‘andere aanbieders’ goedkoper waren. ‘Maar, meneer Frick, wat zou u ervan vinden als wij u nú een trouwe-klantenkorting geven?’ Ze putte zich uit in het verduidelijken van de toeters en bellen van haar exclusieve aanbod, maar ik werd te zeer afgeleid door een andere gedachte: dit is geen trouwe-klantenkorting, maar een korting voor trouwe klanten die willen opzeggen. Op de een of andere manier raakte ik namelijk bevangen door het idee dat alle trouwe klanten die geen opzegtelefoontje plegen geen korting krijgen.
Dit is misdadig.
Maar ik geef toe: men kan het ook marktwerking noemen.
Extra gemotiveerd stapte ik over op de Ziggo. En daarom heb ik binnenkort TV On Demand, tv op verzoek. Dat betekent, zo legde een student mij even later geduldig uit, dat ik door een paar keer drukken op de zapper het acht-uurjournaal om negen uur kan bekijken. ‘Of om kwart voor tien, wanneer je maar wilt.’
Vijf voor twaalf lijkt me een passend tijdstip. Of dertig over elf, al vermoed ik dat hyperbijdetijdse collega’s de grap achter dit tijdstip niet meteen doorgronden.
Hajo Frick